Bölüm 15 - KAAN

289 8 2
                                    

Haftalar birbirini kovalamıştı ve abim baya baya yürür,oturur,konuşur hatta güler olmuştu.Ailecek gerçektende çok mutluyduk.İşime rahatça gidip geliyordum.Ama bir türlü abimin sorgusunu tam yapamamıştık.Ve bu gün o gündü.Abim hatırladığı her şeyi bize anlatmıştı.Babamı gerçekten aklamak için çıktığı bu yolda şimdi nerelere gelmiştik.O zamanlar babamın memleketini terk etmesine neden olan adamlar hatta çoğu hayatta olmadığından oğulları ya da diğer akarabaları abimin kim olduğunu öğrenip vurmuşlardı.Boran da ordaymış ama Firuz ağa ne yapıp edip onu ordan kurtarmış.Çünkü ilk oğlunu bu adamlar yüzünden kaybetmiş.Abim ise vurulduktan sonra Onu direk hastaneye kaldmışlar güya iyi edip ondan bilgi almakmış amaçları.Ama abim iyi olacağı yerde gittikçe kötülemiş ve komaya girmiş.Çünkü başta yanlış tedavi uygulanmış.Daha sonra doktor Ferman beyi bulmuşlar ve hala da tedavisini o yapıyor çünkü en bilgilimiz o.Neler yapıldı o her şeyi daha iyi biliyor.Ve şu duruma gelmesi gerçekten mucizeymiş.

Boranla abim gerekli tüm bilgileri vermişlerdi.Boran toplantıya gitti bizde abimle baş başa kaldık.

-İyi misin fıstık?

-Sen iyi olduğun sürece ben de iyiyim abicim.

Sıkıca sarıldık birbirimize.Onu öyle çok özlemiştim ki.Havuzda birbirimizi batırmaya çalışmalarımız geldi aklımıza birden.Gülmeye başladık.Sonra benim ilk sarhoş olmam ve abimin üstüne kusmam.İşte bunda krize girmiştik.Abimin babamın arabasını kaçırıp polise yakalanması da ayrı bir komediydi gerçektende.Ne güzel günlerimiz vardı ve çok şükür ki bunları tekrar yaşamak için artık bir umudum vardı.

-Eeee anlat bakalım cadıcım.

-Ne anlatayım?

-Masal anlat.Pamuk Prenses ve Yakışıklı Prens.

-Aaa sen o masalı bilmiyor musun?

-Mardin versiyonunu bilmiyorum.

-Ne?

-Sen ve Boran diyorum cadı.

-Haaa.Biz mi?Bildiğin gibi işte her şey anlattım ya.

-Cıks.İnandırıcı değilsin.Bu gözler daha fazlası var diyor ve ben yanılmam.

-Of abi yaaa.Bir şey yok.

-Bahar gözlerinden belli bu adama karşı bir şeyler hissettiğin.Hem Diyarda aynı fikirde.

-Siz Diyarla benim dedikodumu mu yaptınız.

-Eh azcık.Öt bakalım ne hissediyorsun?What do you feeling?

-Bilmiyorum.

-O yeni bir his mi?Ben yatarken icat oldu herhalde.

-Yani hem onu istemiyorum yani o evde durmak falan istemiyorum.Hem de ona bir şey olcak diye korkuyorum.Galiba seni kolladığından ona karşı bir minnet var içimde.Yoksa onu görünce heyecanlanmıyorum mesela.

-O minnet duygusu hepimizde var güzelcim.Sen o minnet duygusunu al bakım çek sağ tarafa ayır diğerlerinden.

-Of abi yaa.

-Ayırdın mı?

-Ayırdım hadi bakalım aldım koydum sağ köşeye.

-Şimdi Boran sana açıldı değil mi?

-Yani evet.

-Ne hissettin?

-Şaşırdım.Ama ilk senden hoşlanıyorum dediğinde anlamıştım çünkü bana salak salak bakıyordu.

-Güzel.Peki öpüştünüz değil mi?

-Evet.Bunları geçsek.

-Ne hissettin o seni ilk öptüğünde?

BAHARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin