Letters to Annette (Niall fanfiction)

#Narbara (+my Apologies)

Annette's POV
Μέχρι να φτάσουμε στον όροφο κοιτάω προς τα κάτω αποφεύγοντας κάθε οπτική επαφή με αυτό το άτομο... Από ότι φαίνεται αυτός έχει διαφορετική γνώμη!
"Είστε καινούρια εδώ; Γιατί σίγουρα θα σας είχα παρατηρησει!"
"Εε ναι σήμερα θα συναντήσω τον διευθυντή και θα γνωρίσω τους συναδέλφους μου "
"Μάλιστα . Ας κάνουμε την αρχή δεσποινίς Annette.. " μου λέει και μου δίνει το χέρι του..Μα πώς ξέρει το όνομα μου; Είμαι σίγουρη ότι δεν του το είχα πει!
"Με λενε George Malcolm"
"Annette... Annette Treantafeles"
Το καμπανάκι ότι φθάσαμε στον όροφο μας χτυπάει και οι πόρτες ανοίγουν.
"Επιτρέψτε μου να σας πάω μέχρι το γραφείο του διευθυντή. Έτσι και αλλιώς και εγώ πρέπει να περάσω από εκεί. " Καθώς προχωράμε όλοι τον καλημεριζουν. Μια κοπέλα με γυαλιά τον πλησιάζει και του δίνει μια κούπα με καφέ όμως αυτός της απαντάει να τον φέρει αργότερα στο γραφείο του...Όλοι είναι πολύ ευγενικοί. Αν εξαιρέσουμε τον κύριο "Έχω θράσος " ...
"Εδώ είμαστε" λέει και ανοίγει την πόρτα. " Κάθισε και ο διευθυντής θα έρθει σε λίγα δευτερόλεπτα " μου λέει καθώς κλείνει την πόρτα και του λέω ευχαριστώ... Πριν προλάβω να κάτσω ανοίγει πάλι η πόρτα και μπαίνει ο George.
"Καλημέρα δεσποινίς Annette.. Ως διευθυντής σας καλωσορίζω στην εταιρία μας και εύχομαι να έχουμε μια άψογη συνεργασία"
Niall's POV
Το πρωινό αυτό είναι ένα από τα πιο ωραία που είχα τους τελευταίους μήνες.Νιώθω το αίμα μου να βραζει ενώ τα επίπεδα αδρεναλίνης έχει βαρέσει κόκκινο. Μπαίνω στο Twitter για να δω τι νέο υπάρχει. Το πρώτο τρεντ στα Παγκόσμια είναι #HappyBDayNiall ενώ το δεύτερο #Narbara.Πατάω με το ποντίκι μου και το μόνο που βλέπω είναι φωτογραφίες δικές μου μαζί με την Barbara. Κάποιες χαίρονται αλλά οι περισσότερες βρίζουν και κάνουν αρνητικά σχόλια. Στην αρχή δεν καταλαβαίνω μέχρι που βλέπω από τον λογαριασμό της πρώτης μου αγάπης που δεν είχε αίσιο τέλος το πρόσφατο τουιτ της μαζί με μια φωτογραφία μου
"Χρόνια πολλά στον άγγελο μου "
... Νιώθω το στόμα μου να ανοίγει διάπλατα από την έκπληξη και την απορία .
Μόλις μου ευχήθηκε η πρώην μου;

Χελου. :( Πριν πω ότι διποτε άλλο θέλω να ζητήσω συγγνώμη και να σας εξηγήσω πως έχει η κατάσταση πλέον. Τον Σεπτέμβρη έδινα το τελευταίο πτυχίο γερμανικών οπότε δεν προλάβαινα να διαβάσω ούτε για τα φροντιστήρια πόσο μάλλον να μπω να γράψω( εσείς που έχετε δώσει με καταλαβαίνετε ελπίζω) . Ο Οκτώβρης είναι ένας δύσκολος μήνας ιδιαίτερα στο Λύκειο... Να ξέρετε ότι αυτό που κάνω τώρα μου είναι πολυ δύσκολο και ντρέπομαι γιατί δεν θέλω να έχω άσχημες σχέσεις με τις αναγνώστριες μου που τόσο αγαπώ και σέβομαι αλλά θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σας! Οπότε ελπίζω να με συγχωρείτε... Όσο για την ιστορία ελπίζω να σας αρέσει μέχρι στιγμής. Ξέρω ότι κανείς και καμία δεν το διαβάζει αυτό αλλά εσύ που το διαβαζεις να ξέρεις πως είμαι δίπλα σου
Your author <3