Η συγγνώμη.

357 111 124
                                    

Annette's POV

Αναρωτιέμαι πως η Βιολογία μπορεί να εξηγήσει τον πόνο, ψυχικό και σωματικό, που νιώθω στο στήθος μου, όταν το μόνο πράγμα που θέλω να κάνω είναι να είμαι κοντά του.
Προχοραω όμως αποφασισμένη. Καθώς τον πλησιάζω με κοιτάει και ένα χαμόγελο κάνει την εμφάνιση του στα χείλη του.

 Καθώς τον πλησιάζω με κοιτάει και ένα χαμόγελο κάνει την εμφάνιση του στα χείλη του

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

"Τι θες; Νομίζω ήμουν αρκετά ξεκάθαρη στην τελευταία μας συνάντηση.Δεν θέλω να έχω σχέσεις με άτομα που θέλουν το κακό μου."
Το χαμόγελο του έχει πλέον εξαφανιστεί.Τα μάτια του αλλάζουν. Παίρνουν μια μορφή που ποτέ δεν είχα ξαναδεί.
"Αυτό δεν θα το ξαναπείς ποτέ. Κατάλαβες; Ή θες να στο εξηγήσω ;"
"Δεν θέλω να μου εξηγήσεις! Να φύγεις από την ζωή μου θέλω"του απαντώ και φωνάζω, έχοντας γίνει θέαμα σε όλους.
Με πιάνει από το μπράτσο και πηγαίνουμε κάπου όπου δεν μπορεί να μας ακούσει κανείς.
"Θέλω να μάθω το γιατί; "με ρωτάει και με κοιτάει μέσα στα μάτια.
"Εγώ θα έπρεπε να ήμουν αυτή που θα το ρωτούσε. Γιατί ενώ λες ότι είμαστε φίλοι εσύ επί τρεις συνεχόμενες ημέρες φεύγεις χωρίς να δώσεις εξηγήσεις,πράγμα που το δέχομαι απόλυτα αφού μπορεί να ήταν κάτι σημαντικό. Όμως μετά; Ούτε ένα τηλέφωνο; Ένα μήνυμα; Σε πήρα τηλέφωνο το είχες κλειστό. Δεν μπήκες καν στον κόπο να δεις τι έγινε. Αλλά συγγνώμη το ξέχασα. Ήσουν με μια καινούργια φίλη.Ή νομίζεις πώς δεν είδα τις φωτογραφίες; "
Συνειδητοποιώ ότι αυτό ακούγεται περισσότερο σαν σκηνή ζηλοτυπίας. Εγώ; Να ζηλεύω; Που ακούστηκε αυτό; Να ζηλεύω αυτή; Γιατί; Επειδή είναι μοντέλο και πιο όμορφη από εμένα; Ή γιατί βγαίνει με τον Niall; Η αλήθεια που προσπαθώ να κρύψω και από τον ίδιο μου τον εαυτό είναι πως στην πραγματικότητα για αυτό ακριβώς την ζηλεύω.
"Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Και εσύ θα έπρεπε να το γνωρίζεις αυτό. Η βιομηχανία του θεάματος είναι πιο σκοτεινή από όσο πιστεύεις.
Θα ήθελα να σου πω τόσα πράγματα αλλά δεν μπορώ.
Εσύ; Ποτέ δεν μου είπες ότι έχεις αισθήματα για τον George."
Σκύβει το κεφάλι του.

Έχει δίκιο. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είχα αίσθηματα για αυτόν. Απλά ήταν εκείνος που θα με βοηθούσε να κάνω μια καινούργια αρχή!

"Να σου πω κάτι;"με ρωτάει ενώ έχει ακόμα σκυμμένο το κεφάλι του. Νευω.
"Χάρηκα που τον έδιωξες" μου λέει και δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο παρά να γελάσω.
"Να σου πω και εγώ κάτι; " του λέω και τον πλησιάζω.
"Και εγώ χάρηκα που τον έδιωξα"συνεχίζω και γελάει και αυτός.

"Δηλαδή αυτό σημαίνει οτι με συγχωρείς; "
Παίρνω μια ανάσα και σκέφτομαι για λίγα δευτερόλεπτα την κατάλληλη απάντηση.
"Μόνο αν με συγχωρέσεις και εσύ "του λέω και ένα χαμόγελο απλώνεται στα χείλη μου.
"Ποτέ δεν ήμουν θυμωμένος μαζί σου. Πάμε σπίτι μου; Σήμερα θα σου μαγειρέψω!" μου λέει και ένα αίσθημα υπερηφάνειας τον κατακλύζει.
"Αυτό που μετά από κάθε τσακωμο καταλήγουμε στο φαγητό με ξεπερνάει σαν άνθρωπο. " Γελάμε.
Νιώθω χαρούμενη αλλά το γεγονός με την Barbara ακόμα με βασανίζει. Θα τον εμπιστευτώ όμως.
"Annette?"
"Ναι;"
"Σε ευχαριστώ..."
"Όχι Niall,εγώ σε ευχαριστώ "

To be continued...

A/N
Τέλος της πρώτης σαιζόν κυρίες και κύριοι... Το πρώτο μέρος της ιστορίας μόλις τελείωσε. Τι σημαίνει αυτό;
Α) νέα πρόσωπα
Β) νέες περιπέτειες
Γ) νέες δυσκολίες
Δ) πολλές αποκαλύψεις και τέλος
Ε) νέο τρέιλερ φυσικά. Αυτό που είχα ανεβάσει ήταν για το 1ο μέρος.
Update Επειδή μπερδευτηκατε ΟΧΙ δεν θα υπάρξει νέο βιβλίο. Απλά θα περάσει ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα στην ιστορία.
Until the next time
Love you till the moon and back xxx, V

 Until the next time Love you till the moon and back xxx, V

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Letters to Annette (Niall fanfiction)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora