Chapter 47

428 3 5
                                    

Naglalakad ako mag isa papuntang chapel nung may biglang tumigil na motor sa harap ko.

"sisimba ka? sakay!" ay si Lance pala. Agad naman akong sumakay, haler nakakatamad ding maglakad no! xD

---

"hui baba na aba!" ay enebeyen di ko manlang napansing andito na pala kami.

"ayoko, feel na feel ko pa e" ako. Tapos bigla niyang pinaandar uli yung motor. "Ui stop! eto na nga e bababa na, thank you" dagdag ko.

---

"oy Myka, umamin ka nga. Kayo na ni Lance no" Zilette. Siguro pang sampu na siyang nagtanong sakin niyan -_- this last few days kasi sobra kaming naging close ni Lance kaya may mga maduduming isip na inaakala kami na, walang nag akala kahit ligaw muna e hahaha kami na DAW agad sabi ng mga CHISMOSANG ECHUSERA

"hindi a" tapos pumasok na ko ng simbahan, tama na ang chismis no! xD kaya lang lumabas din ako walang maupuan e xD simbang gabi kasi e este umaga na pala.

"sinong kasama niyo dito?" Tanong ko kay Kyla

"wala kami-kami lang, dito ka upo"

"sure kayong wala na kayong ibang kasama?" naninigurado ako kasi baka mamaya kasama pala nila si Ayi, e mga kaibigan to ni Ayi e. Kaibigan ko din naman sila kaso aminado akong mas kaibigan nila si Ayi

"wala na" tapos umupo na ko.

---

"oh gosh" bulong ko sa sarili ko. Bigla lang namang dumating si Ayi. Umupo pa sa malapit sakin, bulag ba siya at sa laki kong to e hindi niya ko nakita? bali ganto ang sitting arrangement xD

AKO | KYLA | AYI

and now tell me sinong matutuwa jan? kung kayo natutuwa pwes ako naaalibadbaran.

"Kung sino mang mga classmates ko ang asa loob ng simbahan, utang na loob PATABI. Kung ayaw niyong mamatay ako dito sa tabi ni Ayi.

GM" GM ko, wala ng arte pa. Ang gusto ko lang naman e makaalis dito. May mga nagreply nga puro naman "wala na" ang sagot

---

"wait ha" ako sabay alis sa kinauupuan ko. Lumipat nalang ako sa gilid ng simbahan okay lang kahit mag isa lang ako at kahit nakatayo pa ko. Maya maya dumating si Rina kaya thank God hindi na ko loner

After mass dumeretso kami ni Rina sa Jollibee para mag breakfast

"Know what minsan talaga naiisip kong gumanti sa kanila kaso I dont know how to" sabi ko kay Rina. Sorry pero kapag naaalala ko talaga sila nagiging bitter ako.

"hay nako, pero feeling ko babalik din naman sayo yang si Alex e" Rina. Kung babalik man siya hindi ko alam kung ikatutuwa ko ba or pagsisisihan ko or what. Kung matutuwa ba ko dahil bumalik yung taong sobrang mahal ko or kung pagsisisihan ko ba dahil baka tanggapin ko uli siya sa hindi inaasahang pagkakataon at maging kagaya ngayon, saktan niya lang uli ako.

"alam mo kasi isa lang naman ang gusto kong mangyari e. Ang mag sorry sila kaso sa sobrang kakapalan ng mukha nila pati yun di manlang nila magawa" ako. Yan ang nag iisang reason kung bakit hindi ko sila magawang mapatawad, ako, hindi ako yung tipo ng taong kelangan mong luhuran para lang patawarin kita. Isang sorry mo lang papatawarin na kita pero wag ka lang talagang aasang babalik pa yung dati kong tiwala sayo.

A Cheater's HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon