Artemis: The Mafia Hunter(COMPLETED)

CHAPTER 28:Sadness

-Kurt's POV-

"Kj" yan lang ang paulit ulit kong sinasabi hanggang sa makarating kami sa tapat ng room...

Morgue..

Naramdaman kong nabasa na naman ang gilid ng mata ko... sh*t... nagiging maiyakin na ako ah...

Tinaas ko ang kamay ko at hindi ko alam kung papasok ba ako o hindi....Hindi ko alam.. aish....

Napayuko na lang ako.... Ang hirap tanggapin... Sobrang sakit.. sh*t....

Nagdadalawang isip ako kung anong gagawin ko.... hindi ko alam naguguluhan ako.... Ang hirap....

Pagkatingala ko....

Nakita kong nasa loob na sila.. Ang Mommy nya na tinawagan nila kanina...Si Alliana at ang M6 nasa loob silang lahat... umiiyak sila....

Samantalang ako.. nandito nakatayo sa labas na parang tanga... ang tanga tanga ko.... aish

Ang tanga ko... kung hindi ko lang ginawa yun hindi sana magkakaganito... sh*t talaga...

Sh*t ang sakit. Sakit. Sakit.... sa dinami dami ng mawawala sya pa....

Maya maya nakita kong lumabas na sila pero patuloy pa rin sila sa pagiyak....

"Ang *hik* anak *hik* ko...."umiiyak na sinabi ni mama.....

Hinihimas ni Alliana ang likod ni mama na walang tigil sa pagiyak...

I felt guilty for that.. I should be the one to be blame for that...

Naramdaman ko na lang na may tumapik ng likod ko.... Si Sherwin...

"Puntahan mo na sya..."Sabi nya

Umalis na sila at bumalik sa upuan...

Huminga ako ng malalim....at pinihit ang doorknob...

Sherwin's POV

Pinanood ko lang sya hanggang sa makapasok sya ng morgue...

Bakas sa mga kilos nya na sobrang nasasaktan na sya....Hindi lang kami ang nahihirapan dahil paniguradong mas nahihirapan sya...

Kurt's POV

When I entered the room...I felt the sadness that rush into my heart....

Every step that I take is getting heavy... and hindi ko alam kung kaya ko pa....I dont know if Im able to face her.. especially when i knew that its all my f*ck*ng fault...

It hurts but I accept that fact.....even though its hard for me...

When i am already at her front.. I tried to stop these f*ck*ng tears.. but I cant...

I cried hard as I can... wala akong pakialam kung may makarinig man sa akin o ano.. all that matters is my wife....my wife..... KJ

I didnt remove the cloth that covers her corpse... dahil ayokong makita sya...

I dont want to accept the truth... I dont want to see her dying... i dont want to see her likt that....

I want my wife back... but i know that its very impossible to happen especially now.

"Kj.. I love you... i love you... i love you... i love you".......i said that repeatedly as if she could hear me but i know that she knew that i love her....mahal na mahal kita kj...

.......

A/N: ojay hihihi another chap dont forget to vote and comment ha.. thank you love luts and God Bless