Artemis: The Mafia Hunter(COMPLETED)

CHAPTER 54:The Changes

Dedicated po ito kay RanRon19 thank you po for the idea... Dont worry ipagpapatuloy ko po ang story...

........
Artemis POV

"Are we going to live with daddy??"excited na tanong ng anak ko.. kaya tumango na lang ako... Naguguluhan ako hindi lang dahil sa mga nangyayari kundi pati na rin sa nararamdaman ko... Pati nga ang setup namin ngayon magulo eh. Napabuntong hininga na lang ako. Hindi ko makita abg sarili ko at ang anak ko na makakasama ko sa bahay ang babaeng yon... Yun ang napagusapan kagabi... At nakita na rin ako nung buong M6, lahat sila nagulat at di makapaniwala maliban lang kay Michael na syang nagkwento at nagpatunay na hindi ako patay... Hay ewan ko ba kung saan nila nakuha yung bangkay na ipinacremate nila, yun isa payun, I dont know and i dont have any idea kung sino ang pasimuno nun at alam kong hindi sila Sean ang may gawa non. I know them for how many years at di ko magagawang pagdudahan ang mga yon.. Parang mga kapatid ko na sila eh... Okay lets go back of what happened last night...Promise nakakairita ang babaeng yun pramise...Sarap patulugin...Aist.. Si Kurt ang nagsabi na dun na daw ako tumira kasama sya at yung mga anak nya... i mean mga anak namen.. psh nakakaasiwa nga eh.. Nabanggit ko na rin sa kanila ang tungkol sa drugs na meron sa dugo ko at iniisip nilang yun ang sanhi ng pagkawala ng memory ko... Pero kilala ko silang lahat by name and by personal life because of research... Kaya kahit papaano ay may idea ako tungkol sa kanila...

Hindi ako makapaniwala na ako pala yung asawa nyang namatay. Funny isnt it?? Akala mo patay na yun pala hindi pa...Hindi ko hiniling na maging ganito ang buhay ko pero siguro ito talaga dapat ang buhay ko... Pero kahit na ganon hindi ko pa nababanggit ang tungkol sa pagiging Mafia Reaper ko sa Garrison Mafia.. Hindi pa naman nila ako tinatanong kung pano ako natutong humawak ng baril eh..Magiisip na lang ako ng palusot...Hindi nila pwedeng malaman ang tungkol sa buhay ko sa loob ng five years hindi dahil sa takot akong malaman nila pero dahil na rin sa maraming nanghahahunting saken ngayon, saaming apat... Speaking of them, kailangan ko munang pansamantalang putulin ang koneksyon ko sa kanila para na rin sa kaligtasan ng mga taong parte na ngayon ng buhay ko.. Kahit sabihin nateng ngayon ko lang sila nakitang muli, kahit sabihin nating hindi ko na matandaan ang relasyon namin sa isa't-isa noon, nararamdaman ko na naging mahalaga sila sakin, kaya kailangan kong magsakripisyo ng mga bagay para sa kanila...

"Mommy lets go"yaya ng excited kong anak kaya lumabas na ako ng bahay at sumakay sa kotse namin... Hindi ko pa nasasabi sa kanila ang tungkol kay Vaughn dahil may gusto akong sorpresahin dahil alam kong magugulat sya....

.After a few minutes ay nakarating na kami sa bahay nila.... Masyadong malaki ang bahay na to para saming lahat... Hndi ko alam kung kaya kong mabuhay kasama ang taong yun.. psh...

"Then tell me pano ko sya pakikisamahan sa loob ng bahay na to??"narinig kong tanong ni Evanice.. psh papansin masyado tong babaeng to. Ayoko nang magsalita masasayang lang ang laway ko... Much better na tumahimik na lang ako para walang gulo...

"Eva---"pinutol nya ang dapat ay sasabihin ni Kurt..."Are you very sure na sya talaga ang asawa mo?? Diba sabi mo nga saken, she died at sabihin mo kung kaninong bangkay yung nilibing nyo?? "naiiyak na tanong nya dito...pero natahimik lang si Kurt...

"See hindi ka makapagsalita...Now tell me pano ko sya pakikisamahan?Dont expect na pakikisamahan ko sya ng maayos, mahirap Jullian, at wag kang umasa na magiging maayos ang pagtrato ko sa kanya.. "naiinis na tanong nya... napairap na lang ako ng mata "Well the feeling is mutual"singit ko sa usapan nila.... dahilan para mapatingin silang dalawa sakin....Nanlaki ang mga mata ni Evanice samantalang si Kurt ay nanatiling walang kibo... "K-Kj"sambit nya Maglalakad na sana sya papunta saken pero nakita kong pinigilan sya ni Evanice...Hinawakan lang ni Evanice ang braso ni Kurt para pigilan syang pumunta saken..

"Eva let me go."madiin na pagkakasabi ni Kurt sa kanya pero umiling si Eva.."No I wont let you go Jullian. Mark my word, gagawin ko ang lahat para bumalik sa dati ang buhay natin, I will get rid of those who will block my way, tandaan mo yan"sabi nya habang nakatingin kay Kurt at binitawan na nya ito at umakyat na sa hagdan.. Nakita kong napabuntong hininga na lang sya dahil sa mga sinabi ni Evanice...

"I'm sorry for what she said"mahinahong sabi nya saken... "Okay lang nasanay na ako, at ako an lang ang bahala na magadjust..."sabi ko at tumango naman sya at ngumiti dahilan para kumalabog na naman ang puso ko...."How's your foot??"nagaalalang tanong nya at napatingin ako sa paa ko na ngayon ay nakabenda at nakatsinelas lang ako dahil nga sa sugat ko...."Okay na,wag kang magalala malayo to sa atay."sabi ko at ngumiti na naman sya...

"Buti naman at tinanggap mo yung poffer ko na tumira ka dito... I'm very glad though masyadong magulo at hindi tama ang setup natin.. and its all my fault Im sorry......"sabi nya pero umiling lang ako "Its okay. Lahat naman nagkakamali, lets just let it pass total nangyari na naman na... Kailangan na lang natin gawin ngayon ay itama ang mga pagkakamali natin.."...tumango tango na lang sya at nagsalita ulit.

"So yung mga gamit mo dala mo na ba---"pinutol ko na sya sa pagsasalita dahil ako na ang nagsalita..."Actually, hindi lng ako ang nagiisa na lilipat"sabi ko at may sinenyasan ako mula sa labas ng bahay at pumasok sya, at tumabi saken..

"Y-you"nauutal na tanong ni Kurt habang nakatingin sa anak ko...Nakangiti naman si Vaughn sa kanya.. at nagsalita.."D-daddy"nauutal na tawag ni Vaughn kay Kurt...at naiiyak na sya...Dali daling tumakbo si Vaughn kay Kurt at niyakap ang tuhod nito.. Habang si Kurt naman ay nanatiling nakatulala sa anak ko... Maya maya ay nakita kong may tumulong luha sa mga mata ni Kurt kasabay ng pagkalas nya sa maliliit na braso ni Vaughn sa tuhod nya at lumuhod para magkalebel sila...

Hinaplos nya ang mukha ng anak ko at tumingin saken.."Is h-he?? O-our s-son??"naiiyak na tanong ni Kurt at tumango lang ako.. Dahilan para magyakapan silang dalawa...Halatang halata ang pangungulila na nararamdaman nila na makikita habang nagyayakapan sila...Hindi ko napagilan punasan ng palihim ang luha na tumutulo mula sa mga mata ko... Maya maya ay bumitaw sila sa isa't isa at nagsalita si Kurt.."What's your name boy?"malambing na tanong ni Kurt sa anak ko.. I mean sa anak namen...

"Hi dad. My name is Vaughn Emyr Hartley..."pagpapakilala ng anak ko pero nangunot bigla ang mga noo ni Kurt..."You should change you surname it should be Vaughn Emyr Rivera, how about that??"nakangiting tanong ni Kurt kay Vaughn kaya tumango naman ito... bumaling naman sya saken "You too also should change your surname"nakangiting sabi nya saken...

Ginulo nya ang buhok ni Vaughn at nagreklamo naman ito..Pinanood ko lang silang dalawa na magusap at maglambingan.. gusto kong i cherish nila ang panahong to.. gusto kong makabawi sila sa limang taong pagkakawalay sa isa't isa...

...

A/N:hihi another update, and thats all thank you for RanRon19 sa pagpapaalala saken ng dapat ilagay sa chapter na to... thank you thank you po talaga... dont worry pagbubutihin ko po tong story hihihi God Bless and love luts dont forget to vote and comment ....