Way back home (TBTIEH) On going

Seven

(AN: maraming thankyou kay Pats. Hahahahahaha! Sobrang na hookup daw sya sa story, pinaglalaban nya ang team Megan! Hahaha! Kaninonh team kayo?)

SYDNEY POV

Fifth floor ang klase ko kanina. Juicecolored. Sana magkaroon naman ng elevator ang University. Kasing laki ng room na elevator. Hahaha! Sobrang pagod ako kaya napatambay muna kami nila Ian at Nika sa quadrangle.

Sa medyo kalayuan ay football field ay nakita ko si Aliyah na nagwawarm up. Nakaupo si Andrea sa may bench, nagbabasa ng isang makapal na book. Hindi na kami masyadong nagkikita ni Aliyah dahil busy sya sa volleyball. Si Andrea, bihira ko na din makausap simula nung nawala si Delafuente. Para bang short-term squad lang ang nangyari.

Wala pang isang minuto ay dumating si Janine. I raised an eyebrow. Panalo na si Janine, ok? She was right. Para sakaniya lang talaga si Delafuente. Sakanya na nga eh! Saksak nya sa liver niya! Pero nasaktan ako right at this moment ng makita kong naguusap sila nila Andrea and Ali. I suddenly felt betrayed. I thought they hated her.

Damn, Sydney. Wag mo na gawing big deal to.

"Can I sit with you guys?" Someone appeared next to our bench.

It was Yuri. She's obviously tired. Hndi na niya hinintay ang sagot namin at agad na naupo sa tabi ko. Nabigla ako ng bigla syang humiga sa lap ko.

"Love is the great cure sabi ni Louise Hay. Yes, love cured me." Biglang nagsalit tong si Yuri na sobrang weird ngayon. Nakapikit ang mga mata nya at gusot gusot ang tanktop nya. Parang di umuwi nga bahay, amoy alak eh. "I am cured. God made me realize how it feels like to LOVE, that's my miracle. Sana pati si Camille, may miracle din sya." She added then she yawned. Nagtinginan kami nila Nika at Ian. Si Ian, naka pout habang hawak ang binili nyang hotdog.

May luha na tumulo mula sa mata ni Yuri. "Isang Yuri Jung Lee, umiiyak ngayon. Hayaan nyo muna ako, di ko kayang magkaganito sa harap ni Camille eh."

Di kami makaimik. Ako, pinili ko din manahimik dahil baka makipagtalo pa ako sa lasing.

"Life is so unfair." She bit her lower lips, resisting all the tears because of pain. Bigla syang tumayo at naglakad palayo. I feel bad for her. Gusto ko syang lapitan pero malayo na sya. Sana gumaling na si Camille. Yuri needs her.

**********

Naglalakad ako magisa sa hallway. Kakalabas ko ng major class ko. Nasa isang class si Nika dahil magkaiba kami ng course.

Pagod ulit ako sa kaka akyat sa mga stairs. Omg! I need a bottle of water.
Papasok palang ako sa cafeteria ng marinig ko ang pangalan ko.

"Sydney."

I turned around. Si Delafuente ang tumawag sakin.

"Hi."

Di ko mapigilang hndi magbuntong hininga pero ngumiti nalang ako. "Hi."

"Can we start all over again?" She asked with a straight face. Nakakatakot pa rin ang mukha nya pag seryoso sya.

I am sure muka akong puzzled sa tanong niya.

"Can we start all over again? As friends?" She asked. This time, her face is gentle.