Zweedse wraak

Hoofdstuk 9

Na een tijdje vroeg hij iets. “Ik haat het om te vragen, maar wil je me helpen om mijn kleren in mijn kast te zetten? Mijn ma wil morgen poetsen, maar dat krijg ik nooit alleen gedaan, en het is fijner als er iemand bij is.” “Tuurlijk, waarom ook niet?” Ik stond op en deed mijn kleren snel weer aan. Ik volgde hem naar binnen en hij vond het niet nodig om zijn shirt terug aan te trekken. Eerlijk gezegd, vond ik dat ook niet erg. Hij liet me 4 dozen zien, met allemaal kleren in. Hij opende een doos en de kleren lagen daar allemaal geplooid in. Het waren niet zo’n grote dozen, dus dat viel nog mee. “Mijn ma heeft deze morgen kapstokken gekocht, en die moeten daar allemaal op.” Ik haalde het eerste shirt eruit en hield hem omhoog; Ik kon er niets aan doen, maar ik moest lachen. “Wat?” vroeg hij. “Niets, euhm, het is heel Zweeds.” Dat was het enige dat ik daarover kon zeggen. Ik had al een paar reportages gezien op tv, en het paste perfect in het plaatje. Hij nam het shirt af en hing het op. “Gewoon ophangen, zonder commentaar.” Ik haalde mijn handen omhoog, maar zag dat ik hem echt gekwetst had. “Hey, het was maar een grapje. Ik bedoelde daar echt niets mee. Ik zal zwijgen.” Hij keek me verontschuldigend aan. “Sorry, het kwam er harder uit dan bedoeld. Je mag best lachen om mijn kleding, er zijn dingen die inderdaad grappig zijn, maar die draag ik nooit.” Ik fronste mijn wenkbrauwen. “Waarom heb je ze dan meegenomen?” Hij haalde zijn schouders op. “Herinneringen aan thuis? Ik kon ze gewoon niet wegdoen. Elk raar shirt heeft een ander verhaal. Dat kan verschillen van gewonnen op de kermis, of gebreid door mijn oma.” Toen we ongeveer klaar waren met de kleren op te hangen, stond er nog 1 doos recht. “Wat zit daarin?” Hij deed de doos open en haalde daar een gitaar uit. “Speel je gitaar?” Hij knikte en zette de snaren goed. Hij probeerde een paar tonen en begon een liedje te spelen die ik niet kende. Hij zong ook, hij had een mooie stem, natuurlijk in het Zweeds. Na afloop van het liedje, vroeg ik waar het liedje over ging. Hij zocht iets in zijn doos terwijl hij zei: “Liefde.” Hij haalde er een paar Cd’s uit en legde die ook in het boekenrek. Ik ging naar hem toe en keek naar de Cd’s. Ik probeerde het te lezen, maar het was hopeloos. “Help.” Hij lachte en begon alle Cd’s te vertalen. De meeste gingen over liefde, dus hij was een meer romantisch persoon. We stonden best dicht bij elkaar, en op een gegeven moment, keken we elkaar plots aan. Hij had van die lichte groene ogen, die zich in de mijne boorde. Ik had donker haar, en ook donkere ogen, die bij een Mexicaan paste. Zou hij ze mooi vinden? Zijn handen vlochten zich in de mijne, onze gezichten kwamen steeds dichter bij elkaar en we kusten. Dit voelde heel anders dan met Brandon. Met Brandon voelde het gedwongen, maar dit voelde lief, fijn, schattig. Mijn handen gingen om zijn nek en hij legde zijn handen op mijn rug. Ze bewogen niet, daar was ik wel blij om. Maar zoals ik al zei: dit voelde anders dan met Brandon. Ik durfde op 1 of andere manier meer met Alec. Mijn kussen werden heviger, hongeriger, en hij antwoorde ze hongerig terug. Hij was nog steeds een jongen, hoeveel respect hij misschien voor een meisje had door niets te forceren, had hij nog steeds een drang naar. Achter me stond zijn bureau, hij hief me daarop en probeerde mijn hemd los te maken. Hij sukkelde daarmee, dus stopte ik met zoenen en maakte de knoopjes los. Hij keek me weer zo bewonderend aan. Ik stortte me weer op hem en ik voelde zijn gespierde lichaam tegen het mijne. Hij ging met zijn handen naar mijn benen waar hij me naar hem toe trok. Ik klemde mijn benen rond hem en hij droeg me naar zijn bed. Ik was voor niets bang, de hele tijd niet. Dit was de eerste keer voor mij, en het was anders dan ik zou verwachten, maar heerlijk. Daarna bleven we nog een tijdje dicht bij elkaar liggen. Ik lag op zijn borst en hij speelde met mijn haar. Ik had mijn ogen dicht, ik wilde zoveel mogelijk van dit moment genieten. Mijn moeder zou boos worden als ze te weten zou komen dat ik geen maagd meer was. Ze is van de mening dat je je pas na je 18de aan een jongen mag geven. De leeftijd waar Amy nu op is. Daardoor heeft ze nu meer drang naar jongens. Ik deel zo’n mening niet, maar respecteer hun door het niet te vertellen. Kijken mag, aanraken niet. Dat klopte niet helemaal, want je mocht kussen, maar niet meer vrijheden als dat. Alec’s stem haalde me uit mijn gedachten. “Spijt?” Ik lachte en schudde mijn hoofd. “Goed, ik ook niet.” Ik lachte nog meer om die zin. Hij was dus bang dat het voor mij maar een onenightstand zou zijn. Maar dat was het niet. Ik denk dat ik verliefd was geworden op hem. Op slag verliefd zal ik maar zeggen. Ik keek op de klok en het was 18 uur. “Shit.” Mompelde ik terwijl ik recht ging zitten en mijn kleren zocht. Hij ging ook rechter zitten. “Moet je ergens naartoe?” vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd en legde de mening van mijn moeder uit. Hij lachte en liet zich op het bed vallen. “Wat is er?” “Altijd als ik denk dat ik de gelukkigste persoon van de planeet ben, komt er altijd, maar dan ook altijd een moeder tussen. Wanneer ik mijn gitaar kreeg, verbood mijn moeder om erop te spelen en dat ik pas in het weekend mocht spelen. Die dag was het maandag.” Ik lachte. “Wel, hier ga je dan nog meer met mijn moeder te maken krijgen.” Hij glimlachte en kleedde zich ook terug aan. Ik had juist zijn boxershorts helpen opruimen en die waren allemaal grappig. Er stonden bij sommige marsmannetjes op, en bij sommige roze bollen of strepen. Van die dingen die je echt nooit op een mannenonderbroeken zou verwachten. Vandaag had hij een gele met witte stippen aan. Wanneer hij die aandeed, moest ik lachen. “Wat?” “Leuke onderbroek.” Hij keek naar zijn onderbroek en lachte. “Bedankt.” Ik ging samen met hem terug naar buiten en mijn moeder was pas thuis. “Hey, willen jullie helpen met het eten? Ik moet dadelijk naar een vriendin gaan, en dan is het sneller klaar.” We zeiden tegelijkertijd ‘ja’ en dat liet ons lachen. We begonnen de groenten te snijden en stonden heel dicht bij elkaar. Ik hoopte dat mijn moeder dat niet zou merken, maar ik kon niet anders. Ik voelde me aangetrokken tot hem. Nadat al het vlees en groenten gesneden waren, zette mijn moeder het in de oven en vertrok.