Zweedse wraak

Hoofdstuk 8

 Ik dacht even na. “Ik heb geen pistool, alleen die waterpistool die best hard gaat. En die persoon moet vast Brandon zijn, want ik heb hem gisteren neer gevuurd. Met water dan.” Chris wenste me geluk en Alec en Viktor keken me allebei vragend aan. “Problemen.” Zei ik en haastte me terug naar huis. Ik legde alles uit aan mijn ouders, en ze konden het niet geloven van Brandon. Mijn moeder geloofde me niet echt over dat pistool, maar mijn vader wel. “Kom nou, alsof ik een pistool heb?! Vraag maar aan Amy, Alec of Viktor. Zij hebben alles gezien dat hij viel van die stomme waterpistool!” Amy hoorde haar naam en mijn vader legde het uit. Ze knikte en zei dat het waar was. De politie kwam na een tijdje en stelde me een paar vragen. Ik antwoordde die natuurlijk met de waarheid. Ze vroegen mijn vergunning voor de club. “Ken je hem goed?” Ik schuifelde wat met mijn voeten. “Hij is mijn ex sinds gisteren.” De politieman knikte en schreef dat op. “Ik denk dat dat duidelijk is. Zou het kunnen dat je wraak hebt genomen?” “Nee, ik heb hem wel duidelijk gemaakt dat hij me gerust moest laten, met die waterpistool. Die jongen stond gewoon opeens in mijn huis. Maar wraak, neen.” Ze gingen weg en zeiden dat ik me geen zorgen moest maken over straf en zo. Ik ging naar buiten in, gooide mijn kleren uit en sprong in het water. Ik moest gewoon even afkoelen. Dat had ik echt nodig. “Waarom was hier politie?” vroeg Alec aan mij. Hij liet zich op 1 van de ligstoelen zakken. Ik legde hem de hele situatie uit terwijl ik uit het water klom. “Hoe laag kun je gevallen zijn als je zoiets doet?” Ik haalde mijn schouders op. “En blijkbaar ook dom. Want hij had geen bewijzen, en hij wist dat hij loog. Dat komt hem nog zwaar, liegen tegen de politie. Echt waar, hoe dom kan je zijn?” Hij lachte. “De kast is eindelijk in elkaar, na veel geruzie.” Ik grinnikte. “Ik kan je taal niet spreken, of verstaan, kon ik nog zien dat jullie heeeel goed overeen komen.” Hij glimlachte. “Ja, we kunnen niet echt met mekaar opschieten. Hij heeft het karakter van mijn pa, en ik van mijn ma. Mijn pa is soms ook een chagrijn.” Ik heb Gregor eigenlijk nog niet veel gezien, maar Agda was een heel opgewekte vrouw, dus kon ik het me wel inbeelden. Ik droogde me af en ging op de stoel naast hem zitten. Het was nog maar 15 uur, dus er was nog veel zon. Ik had mijn bikini aan, dus ik ging wat zonnen. Ik was al bruin, dus verbranden, zou ik zeker niet. Ik voelde Alec’s ogen de hele tijd op mij, en vroeg me af naar wat hij keek. We bleven nog een uurtje liggen, tot Alec geroepen werd. Hij had telefoon. Hij stond op, en ik zag dat hij zijn shirt ook had uitgedaan. Ik bleef verbaasd over zijn gespierde lichaam. Hij trainde waarschijnlijk veel. Hij kwam terug, en ik zag dat het op facetime was. Hij begon in het Zweeds tegen hem te praten. Na een tijdje zei hij iets in het Engels, dus dat was voor mij bedoeld. “Dit is Shirley, ons buurmeisje.” Ik zwaaide naar de jongen, die niet zo knap was als Alec, maar die ik wel op de foto had gezien. Hij antwoordde iets in het Zweeds,  iets waar Alec om moest lachen. Na zo’n 10 minuten stopte hij met praten en legde hij zijn gsm neer. Hij legde zijn armen onder zijn hoofd en glimlachte. “Hij zei dat hij in mijn plaats wilde zijn.” Ik fronste mijn wenkbrauwen en leunde op mijn armen. “Hoezo dat?” Hij had zijn ogen dicht, maar nog steeds die grijns. “Hij wil hier ook wel wonen. Zwembad, altijd warm, en leuke buren.” Bij dat laatste vertelde hij niet veel, maar ik vermoedde dat die jongen niet ‘leuke buren’ zei maar ‘leuk meisje’. Waarom ik dat vermoedde? Omdat ik hier alleen was. Mijn moeder was werken, mijn vader ook en Amy zat op haar kamer. Ik zei er niets over, en ging terug liggen.