Hoofdstuk 20

150 6 0
                                    

We zijn zonet aangekomen in het pretpark. Violetta en Clari lopen al meteen naar de kassa om te betalen. Samen met Maria en Herman lopen we ze achterna. We betalen en lopen dan echt het pretpark binnen. 'Wow zo groot!' Clari kijkt verbaasd rond. 'Laten we daarheen gaan.' Vio wijst naar een grote attractie. We lopen ernaartoe. 'Ik ga mee!' Zegt Maria. 'Ik kijk wel.' Zeg ik en ga op een bankje zitten. 'Ik ook.' Herman gaat op hetzelfde bankje zitten als mij maar dan helemaal aan de andere kant. Clari, vio en Maria schuiven aan voor erin te mogen. Tussen mij en Herman is er een ongemakkelijk stilte. Ik voel zijn ogen op mij branden dus draai ik mijn hoofd naar hem toe. We kijken elkaar lang in de ogen aan. Die ogen, wat heb ik ze gemist. Maar dit is verkeerd. Ik moet hem vergeten!!! Maar hoe?! Hoe kan ik hem vergeten, dat ik in zijn huis woon, dat ik steeds aan hem denk?! 'Papa! Het was zo leuk.' Ik hoor clari roepen en wenk snel mijn ogen van Herman af en hij ook van mij. Ze komen terug naar ons en vio kijkt ons even vreemd aan. Ik zucht en sta op. 'Zullen we een ijsje eten?' Ik kijk de andere aan en ze knikken, zelfs Clari. We lopen naar een kraampje met ijs. Iedereen kiest zijn smaak en ik betaal dan al de ijsjes. Met zijn alle gaan we gezellig op een bankje zitten. 'Het is nu al leuk!' Ik kijk naar het blije gezichtje van Clari. 'Zullen we sebiet daarin gaan?' Nu wijst Herman naar een attractie. 'Jap en Angie gaat mee.' Vio kijkt me aan. 'Oke.' Zeg ik en glimlach.

~~paar uurs later~~

'Mogen we nog één keer?' Vio kijkt Maria aan. Uiteindelijk knikt Maria en gaan ze terug aanschuiven. Het is al zeker de derde keer dat ze erin gaan. 'Hoe voel je je?' Maria kijkt me aan. We zitten op een bankje. 'Goed, maar ik ben wel moe aan het worden.' Ik kijk haar ook aan. 'Het doet me goed dat je nog eens lacht en plezier maakt.' Ik glimlach zachtjes. 'We zijn terug!' Violetta kijkt ons blij aan 'zullen we dan nu naar huis gaan?' Vraagt Maria. 'Is goed.' Zeg een moeë Clari. We staan op en Maria pakt Hermans hand vast. Ik kijk er een lange tijd naar en voel een jaloerse steek door mijn lijf aan. 'Angie, kom je?' Violetta kijkt me aan. Ik kijk op en knik.

We zitten in de auto. Maria naast Herman van voor en ik in het midden van achter. Halverwege voel ik iemand tegen me aan liggen. Ik kijk opzij en zie Clari lief tegen me slapen. Ik glimlach zachtjes en kijk dan terug naar voor. De hele rit geniet ik van de dichtheid van Clari. Het is echt lang geleden dat ze nog zo dicht is geweest.

Ik weet dat het lang duurt wanneer ik dit boek update! Maar ik doe echt men best.

SilenceWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu