Silence

Hoofdstuk 28

'Hou je nog van mama ja of nee?' Ik zie dat hij die vraag niet meteen had verwacht. Het is stil, veel te lang naar mijn goesting. 'Ik wil je één ding zeggen.' Hij kijkt me aan. 'Als je nog van mama houdt doe dan alstublieft snel iets, want ze houdt ook nog steeds van jou. Als je niks doet ga je haar op een dag echt verliezen, voor eeuwig. Maar als je niet meer van haar houdt. Zeg het dan eerlijk, zeg niet dat je van haar houdt om mij of wie dan ook een plezier te doen. En geef mama dan geen hoop. Zeg het tegen haar, het zal haar kwetsen maar het kwetst haar harder dat je haar hoop geeft terwijl je met een ander bent getrouwd.' Ik draai me om en loop de kamer uit. Of hij nu nog van haar houdt dat weet ik niet. Maar ik hoop dat hij naar me gaat luisteren en de juiste beslissing neemt. Wanneer ik de keuken uitloop zie ik mama haar kamer in gaan. Zal ze ons gehoord hebben?

Angie POV

Haar woorden! Het was zo lief van haar! Maar ik zag ook verdriet bij haar. Het moet vreselijk zijn voor haar. Om haar ouders niet bij elkaar als stel te zien. Ik heb hun gesprek gehoord. Ik kreeg gewoon tranen. Tranen omdat ze gelijk heeft. Ze weet dat ik nog van Herman houdt, maar ik durf het niet in te zien. Ik ben te bang. Bang om gekwetst te worden. Maar het ergste van al is nog, hij had geen antwoord. Hij bleef daar gewoon stok stijf staan. Zal hij nog van mij houden? Zal hij echt nog een paar dagen geleden gezegd hebben tegen Clara dat hij van me hield? Ik laat me op mijn bed vallen. Één ding is duidelijk mijn leven is geen pretje...

Dada!!! Nog een klein hoofdstukje! Omdat ik al zolang niet meer heb ge-update. Nogmaals sorry daarvoor!!! GN XX