insanlar kelimeleri söylemekte zorlanır ya...
O zamanlar kendilerini bir ağacın gölgesinde saklarlar...
Hiç kimse bulamayacak, o söylemekte zorlandığı kelimeleri duymak istemeyecek sanar ya...
İşte o an yanılır. yakalanır bir bir elleri kolları bağlanır...
Feryat eder kelimeler zamansız...
Düşünceler bir bir çıkar ortaya o saklandığı karanlık bile aydınlanır...
Beyni işgal edilmişcesine düşünceler kelamına dökülür...
tıpır tıpır damlar gözyaşlar, her zorlandığı kaçtığı dünyayı dillendirirken...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUT IŞIĞI
PoetryKüçük bir umuttur belki yalnız kalışlar... Belki de duygulardı insanı kandıran...
