Saçlarımı tararken,
Elime gelen bir kaç tel.
Firar eden tutamlar,
Damlalarıma şahit oluyordu.
Ellerimi açıyordum semaya,
Hayırlısı diyerek duama.
Damlalarım feragat ediyordu.
Serzenişime nağmelerim yoldaştı...
O mu şu mu yoktu ki.
Tekti karşımda yıllardır...
Zamanı bu zamanda mıydı.?
Senelerce ki duası kabul mü oldu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUT IŞIĞI
PoetryKüçük bir umuttur belki yalnız kalışlar... Belki de duygulardı insanı kandıran...