Cemalimi yalayarak değiyor rüzgar
Yaprakların sallanışı gözüme sunuyor.
Eşsiz yek şarkısını duyuruyor ruhuma.
Rüzgarın yek ahengiyle sallanıyorum.Yüreğime giren yel dört büklüm ediyor.
Damlalarım sessizce cehreme süzülüyor.
Bitap düşmüş bendim yere düşüyor.
Ellerim eksik yağmurum da ıslanıyor.Derdimi anlatacak harfler anlam arıyor.
Lugatım daki kelimeler eksilmiş sen gibi.
Terketmiş beni tamamlayacak, harfler.
Kafamın içinde ki dünya beni boğuyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUT IŞIĞI
PoetryKüçük bir umuttur belki yalnız kalışlar... Belki de duygulardı insanı kandıran...