Korku dilime yansıdı...
Kırdı kanadı kolu...
Kalp paramparçaydı...
Dünya umursamazdı da...
Nasıl kırdım kalbimi...
Nasıl görmedim yaralarını...
Bir feryatla duyuldu...
Ber taraf dünyasını...
Kalbim acıdı yapraklarım ıslandı...
Silemedim silgim yoktu...
Affettirecek gücüm yoktu...
Canımı feda etsem affederdi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUT IŞIĞI
PoetryKüçük bir umuttur belki yalnız kalışlar... Belki de duygulardı insanı kandıran...
