Umarsızca dolanan yan yana ama dokunmayan eller gibiydik.
Eller sıcaklığı istercesine yaklaşırken, biz ateş misali ellerimizi kaçırdık.
Günler ayları kovaladı, araya yollar girdi. Sıcaklık kayboldu.
Başka sıcaklıklara tutundun sonradan ona su olamayacağını bilmeden hayatına girdin hayatına aldın.
Sonra mı ne oldu.? geri zekalı kalp sen yandın onu yaktın.
Paramparça ettin etrafı.
Yaprakları döktün her düşüşte canından can çekildi.
Yapraklar sen yalnızlığa mahkumsun dercesine toprağa karıştılar.
Koca ağaç kuru iki dalıyla bir gövdesiyle yapayalnız kaldı.
Kuru bence sen nisanda yeşermek sana yakışır mı.?
Yalnızlık ALLAH'a mahsus ama, yakışır işte yalnızlık ağaca titrer gövden her rüzgarda, dalların kırılır.
Pınarlarından yaşlar süzülür...
19.09.2015
21.39...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUT IŞIĞI
PoetryKüçük bir umuttur belki yalnız kalışlar... Belki de duygulardı insanı kandıran...