Kendimi nasıl hissediyorum...
Anlatmaya dermanım yok lugatimda kelimeler anlam arıyor yok inan yok...
Çok yalnızım bir gece yarısı sensizliğime ağlıyorum...
Söylesene neden biz,
Seni çok özledim şimdiden...
Elim harflerin üzerinde dolanıyor senin için sen görüyor musun....
Senin için dökülen sessiz namelerim...
Haberin var mı söylesene...
Nasılsın biriciğim...
Ne yaptın bensizlik gittiğimi anladın mi ben anlamadım bitti mi diyorum arada...
Ben ne yapacağımı bilmiyorum çok kötüyüm...
İnsan kendini anlatır mi anlatır...
Anlatıyorum işte sensizim dallarım kırıldı susuz kaldım...
Günlerim geçmez saatlerim zaman ifade etmiyor...
Ben seni istiyorum senin olmak istiyorum...
Senin için kalbim atsın sana canım desin bu dilim...
Umudum kırıldı sanki düşünemiyorum artık...
Ben çok şey istedim hep birsey engel oldu benim aşkıma hep bir engel...
Kalbim dayanmıyor ki inan ağlamaktan hışı çıktı göz pınarlarım sulu hep hiç kurumadi...
Ben seninle olur sandım neden bu kadar kirlendik ki bu kadar olmaz olduk...
Neydi günahımız sevdiğim...
Uyuyamıyorum gözüme uyku girmiyor...
Seni düşünüyorum nasılsın diye düşünüyorum sadece korkuyorum...
Kötü bir şey yapmadın demi kendine birsey yapmadın banada kıymadın değil mi....?
Zifiri gecem aydınlığa kavuşuyor lakin ama benim yüreğim kavuşuyor mu aydınlığa karanlıkta kaldım...
Yapayalnız bir başıma umutsuzca dolaşan bir beden gibiyim...
Çok üzgünüm sadece sen ağlama biriciğim ben ağlarım ikimize de...
ALLAHA emanet ol yarim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUT IŞIĞI
PoetryKüçük bir umuttur belki yalnız kalışlar... Belki de duygulardı insanı kandıran...