luke therapy //muke {türkçe}

seventeen

"Tam bir salaksın Luke." Michael, yüzü Luke'un göğsüne gömülüyken mırıldandı.

İkisi de birbirine kollarını dolamış öylece duruyorlardı.

"Biliyorum." Luke, Michael'ın siyah saçlarıyla oynayarak cevapladı.

"Asla seni incitmek istemedim Michael." Fısıldadı. "Cidden, sadece eğer ben popüler olursam diğerlerinin de senin ne kadar iyi biri olduğunu görebileceğini düşünüyordum."

"Ama sonradan kendini kaptırdın." Michael sızlandı.

Luke utançla kafasını sallayarak onayladı. "Biliyorsun, eğer üzgün olmasaydım bileğime senin adınla birlikte sikik bir tavşan dövmesi yaptırmazdı."

"Neden bir tavşan yaptın ki? En azından kedi yapabilirdin." dedi Michael. "Kedileri daha çok severim."

Luke gözlerini devirdi. "Ama tavşanlar kabarık ve yumuşacıktır, tıpkı senin saçların gibi."

Michael iç çekti. "Hala seni tamamen affetmediğimi bilmeni isterim."

Luke onayladı. "Biliyorum Michael, biliyorum."

---

Michael yavaşça daha da kalabalık olan koridorda yürümeye çalışıyordu.

Birilerine çarparak yere düşmemeye çabalıyordu.

Kafasını kaldırıp dolabına baktığında, dolabına yapıştırılmış küçük kağıdı gördü.

Kağıdı söküp okumaya başladı.

İlk dersten sonra benimle dolabımın önünde buluş.

Luke xx.

Notu tekrar okudu. İki kere.

Oraya gidip gitmemesi gerektiğini bilmiyordu ve korkuyordu.

Belki de notu bırakan kişi Luke değildi ve her kimse ona zarar vermek istiyor olabilirdi.

Ya da Luke tüm okulun karşısında onu aşağılayarak dalga geçecekti.

Bu daha önce de olmuştu. Ama Luke'la değil, ama diğer insanlar da ondan nefret ediyordu.

Bunların hiçbirinin tekrar gerçekleşmesini istemiyordu.

İyi bir şey olmasını umarak ilk sınıfına girdi.

---

Zil yeni çalmıştı.

Michael, Luke'un dolabına doğru yürürken oldukça gergin ve endişeliydi.

"Aptal." Bir çocuk onun yanından geçerken mırıldandı.

Michael onu görmezden gelip Luke'un dolabına ulaştığındea meleğin parmaklarınım telefonunun ekranında gezindiğini gördü.

"Luke?" Michael ona seslendiğinde telefonunu kapatıp cebine attı.

"Sana ne kadar üzgün olduğumu göstereceğim, Michael."

Luke tüm okulun onlara bakmasına aldırmadan kollarını Michael'a doladıktan sonra onu dolaplara yaslayıp sertçe öpmeye başladı.

Michael, Luke'un tişörtünün yakasını kavradı ve ona karşılık verdi.

Etraflarına muhtemelen kötü şeyler fısıldayan insanlar toplanmıştı.

Luke bir süre sonra nefes almak için Michael'dan uzaklaştı.

"Hemmings! Benim ofisime geliyorsun, şimdi!" Müdürün ona bağırdığını işitti.

Luke, müdürün odasına girmeden önce kafasını çevirdi ve Michael'a göz kırptı.