*Angel*

Hastane -4-

BULUNDU...ALEXANDRA....ROGGER....SAPTANDI....

En yüksek çığlığımı attım.Effy başını tutuyordu,burnundan kan geliyordu.Finn ve dante''yi aradım.onlarda aynı durumdalardı hepimiz başımızı tutuyorduk. Beynimdeki sesler daha fazla yükselmişti ve ilk kez adımı duymuştum.Pantalonuma bir şey damlamıştı.Parmaklarımı sıvıya götürdüm.

Kan...

____________________________________________________________________

Karanlık...Sesler duyuyordum boğuktular.Kısa süre sonra iyi duymaya başladım.

-Doktor?

Annemin Sesi.

-Ne zaman uyanacak?

-Kısa sürede.Ancak...Anlayamadığım birçok şey var açıkça söylemem gerekirse biraz burada kalması gerekebilir.

-Nasıl yani? Anlayamadığınız şeyleri biraz açar mısınız?

Adam öksürdü.Bu arada hatırlamaya çalışıyordum daha beynim yerine gelmemişti.Ne zamandır uyuyordum acaba?Beynimi zorladım.Başımda sesler duymuştum....Ah,evet!Sürekli bu sesleri duyardım ama hiç bu kadar net değillerdi.Adımı da duyduğumu hiç hatırlamıyorum açıkçası.Küçükken bu sesler yüzünden annem beni psikoloğa göndermişti.Ona geçtiğini söylemiştim -şşttt!!!! sakın söylemeyin!-

-Onu buraya getirdikleinde...Yanıyordu bu yüzden kullandığım neşterimi değiştirmek zorunda kaldım.

-Nasıl yani? Ateşi... kaçtı ki?

-Derecesini ölçmeye çalıştım ancak ölçmedi bile... Bu kadar yüksek ateşi olan bir insan daha önce görmemiştim,yaşaması bile.... İmkansızdı!

Ne oldu diye sorarsanız.kanımı gördüğümde başım daha fazla dönmeye başladı ve arkadaki camın üstüne düştüm.

Karanlıktan sıkılmıştım gözlerimi açmaya çalıştım.kirpiklerimin arasından beyaz bir ışık girdi.gözlerim tamamen açtığımda bulanıklığı gidermek istediğim için bir kez göz kırptım.Annem odadan gitmişti.doğrulmak için elimden destek aldım.Hala biraz bulanık görsem de eşyaları seçebiliyordum.Duvarlar beyaz,mobilyalar ise çok açık bir yeşildi ve mide bulandırıcıydı! Şimdiden mor odamı özlemiştim.Yanımda biri daha yatıyordu.gözlerimi birkaç kere daha kırpıştırdım.

-Effy?Tanrım!

effy de uyanmıştı.Sanırım o da bulanık görüyordu ki yattığı yerden birkaç kez göz kırpıştırdı.Ona ne olmuştu ki?Birden diğer çocukları da hatırladım.Onlarda benim gibi başlarını tutuyordu.-tanrı aşkına! biri ne olduğunu açıklasın yoksa kafayı yiyeceğim!- o da doğrulup bana baktı.

-Alexandra?Ne oldu?

-Ben...Ben cama çarptım ama seni görmedim büyük ihtimalle bayıldın.

sormak istediğim bir sürü soru vardı.Ama anlayışlı olmalıydım.beyninin yerinde olduğunu zannetmiyorum.-aslında hiçbir zaman effynin beyni yerinde olmazdı...-

-effy?

-Evet?

-Finn... o nerede?

-Bilmem.Büyük ihtimalle bu odalardan birindedir.hey,baksana bu şey neden dördümüzün başına geldi?

Finn'e de mi bir şey olmuştu? Ya Dante?

-İnan bana bir şey bilseydim kafamdaki sorunların %80 'i çözülürdü.

tebessüm etti.

-buradan kalkmak istiyorum.

-Bende...

içeri annem girdi.

-Anne!

Arkasında effy'nin babası vardı.Annemin gözleri büyümüş,nefes alış aralıkları azalmıştı.

-Alexia!!!

Onun bu halini Alacakaranlıktaki Renee'ye benzetmiştim.Gözlerimi devirip,kendimi yatağa  bıraktım.koşarak yanıma geldi ve sarıldı.

-Anne..

sarılmalardan hoşlanmazdım.Babam ölmeden önceydi onlar.

************************************************************************************************************

24 Ağustos 2001:

Siyah BMW'nin motoru sustu.Ally ile hala santana ve sebastian'ın düellosunu izliyorduk.kulaklıkları çıkardım.Babamın yumuşak sesi arabayı doldurdu 

-Hadi kızlar. Ally,kızıma göz kulak ol...

-Merak etmeyin Bay.Rogger.

babam gülümsedi.arabadan çıktık.sarıldı ve alnımdan yavaşça öptü.

-dikkat et.

-sende hayatım.

arabasına binip köşeyi döndü.Ally ile orta okula gidiyorduk.büyük bir çarpma sesi ile döndük oraya ulaştığımızda ise babamı kanlar içinde arabada yatarken bulmuştuk effy koşarak yanıma gelmişti.

-Baban,babamı öldürdü senden nefret ediyorum!

**********************************************************************************************************

uyandığımda gece olmuştu.Tanrım ben ne zaman uyumuştum?-hastanelerden nefret ediyorum...-

ayağa kalktım bacağımın ağrısı beni tekrar yatmaya zorlamadı -hayret!-.biraz gezinecektim.Serumumu kolumdan çıkardım.koridora çıktım.danışmaya gidip,annem eğer kalkarsa beni merak etmemesi için mesaj yazmak istiyordum.o tarafa yöneldim.bankoya geldiğimde danışmada kimse yoktu zaten beni de pek ilgilendirmemişti çünkü bankonun köşesinde adımın yazılmış olduğu bir kağıt görmüştüm.Elime aldım.içerideki odaya doğru seslendim.

-Merhaba?

ses yoktu.kağıdı açarken.Ayak sesleriyle koridora döndüm.Biri koşuyordu sweatshirtünü başına geçirmişti.Kağıdım yırtarcasına açmaya başladım.

UUUUğğğğ yeni bir çocuk mu var yoksa risk mi hmmmmm :D Yorumlarınız için teşekkürleer.yorum yapanlara dikkat ediyorum aralarında sürekli okuyucularım olmaya başladı geç yorum yapsalarda yorumlarıyla beni mutlu ediyorlar!!!! tişikür idirim :D :D neyse :D umarım okurken zevk alırsınız.Sevgiler...