*Angel*

Zor-8-

HATIRLATMA:

Mutfak tezgahından inip kapıya gittim.açtığımda kapıda siyah saçlı,yeşil gözlü yaklaşık 1.78 boyunda oldukça yakışıklı-Bilirsiniz,oldukça...- bir adam duruyordu yanında çantası falanda yoktu.

-Merhaba?

-Lilith?

-Üzgünüm,kim?

-oh,unutmuşsun...

-Afedersiniz ben pek bir şey anlamıyorum.tam olarak neyi unutmuşum?

-Kim olduğunu.

hafifçe gülümsedim.

-Bayım fazla mı içtiniz?Çünkü ben kim olduğumu gayet iyi biliyorum.

-Öyle mi?

-Elbette.

-Kimsin sen?

-Oh...Size hayatımı anlatmamı beklemiyorsunuz umarım çünkü bu olmayacak...Ayrıca siz kimsiniz?

-Lucifer.

başımda belli bir şeyler belirmeye başlamıştı Lucifer adını biliyordum.adam kolumu tutmuştu ve fazla sıkıyordu-Çok fazla acıyordu!-.Bu acımı bir kadın sesi bozdu.

-Yanlış kişi lucifer.O benim korumam altında.

________________________________________________________

*Tanrı aşkına kim bunlar?!

*Bilmiyorum kes bir sesini!

Lucifer denen adam kolumu bırakıp sesin geldiği yere dönünce ben de kadını görebildim.Kadının yanında bir adam daha vardı ama onu pek önemsemedim açıkçası çünkü kadın ile benim aramdaki benzerlik görülmeye değerdi.Kızıl saçları benimle aynı tondaydı ve gözleri de tıpkı benim gibi yeşildi.Daha fazla izlememeye karar verdim.Lucifer denen gerizekalı kolumu bırakmışken kapıyı kapatmaya yeltendim.Bilin bakalım ne oldu? Beni hiç ilgilendirmeyen adam kapıyı eliyle ittirmişti.Lilith adama tiksinerek bakıyordu.Adam telaşla evi süzdü.

-Dante nerede?

-Burada değil.Ayrıca Danteyi ne yapacaksınız ki?

-Hayır Dante burada.Burada olduğunu hissediyorum...

-Tamam iyice saçmalamaya başladınız.Dante burada değil... İyi akşamlar.

Tekrar kapıyı kapatmaya yeltendiğimde adam bu sefer daha sert ittirmişti.Kapı duvara çarptığında irkilmiştim.Sebastian sesi duyup merdivenlerden indiğinde yanıma gelip kolumu tuttu.

-Bir sorun mu var?

-Bu dante değil?

-Dedim size Dante burada değil.

Sebastian'a döndüm.Gözlerine direk baktım -Böyle romantik anları sevmesemde ikna etmek için böyle yapmak zorundaydım-

-Sebastian sen yukarı çık ben hallederim.

-Ama---

-Lütfen...

Yanağına öpücük kondurdum.

*Tam bir sürtüksün....

*Ah,biliyorum...

Gülümseyip.Merdivenlere yöneldi.Bu sırada hemen kapıya döndüm.

-Bakın eğer gitmezseniz Polisi çağırırım...Annem de yoldadır zaten.

*Oha yalanın bu kadarı!

*Ne yapmamı bekliyorsun ki?! Tanımadığım insanları içeri davet etmemi mi?

*hah...

Beklemediğim bir anda Lucier denen adam beni kapıdan çekip dışarı çıkardı.Böğazımda bir ağırlık hissediyordum.Ağzımdan hafif bir inilti çıktı.

*Çocuğun eli o...Gerizekalı.

-Ah,bırakırmısın?!

Kızıl saçlı kadın artık tereddütle hareket etmiyordu.Çocuk benim boynumu sıktığından beri kendini kaybetmişti.

-Lucifer bırak kızı!

Hala boynumu sıkıyordu.Çocuk benden en fazla bir yaş büyük olmalıydı.Nasıl bu kadar güçlü olabiliyordu ki?! Kollarının arasında tepinmeye devam ediyordum.-Açıkçası pek etkilendiğini zannetmiyordum ama...-bir anda tınaklarım olduğu aklıma geldi.Tırnaklarımı yüzüne geçirdim.Ben tırnaklarımın izinin çıkmasını beklerken yine hiç bir şey olmamıştı.Eğer böyle sıkmaya devam ederse 1 dakikaya ölebilirdim...

-Lucifer!

_________________________________________________-

8 vote'a  ulaşmadı ama koyayım dedim.Ama bu 8 vote'a ulaşmadan koymam büyük ihtimalle