Vesikalı Yarim - Kadın Serisi (II)

1.Bölüm''Ben Hala O küçük Kızım...''

Tekrar merhaba... :):)Bu akşam bir küçük bölümle geldim. Ünzile hakkında konuşmak istiyorum biraz bana tahammül ederseniz...

Öncelikle, bu kendince çok fazla hayat yükü taşımış,kendince hayatı çözmüş ve yine kendince doğruları,hataları,acıları olan bir kadın... Ön yargılarınızı bir kenara bırakıp okumanızı rica ediyorum... Ünzile hayatı zor olsada kendine acımak yerine savaşmış ve yine kendince bir hayat yaşamaya çalışan bir kadın. Güçlü,masum...evet masum onun ne olduğuna siz karar vereceksiniz... Bedenini satmak zorunda kalmış olması onun seçimi değil...Kimsenin böyle bir seçimi de olamaz. Ama Ünzile her şeye rağmen hayatta var olma mücadelesi yaşayan bir kadın... Ne dayak yiyor ne tecavüze uğruyor... O sadece hayatının bir kısmını yanlış yaşamak zorunda kalmış.

Ben ahlak dersi vermeye hakkım olduğunu düşünmüyorum herkesin kendi görüşleri vardır elbet. Bu hikaye belki sizi bir yerlerde sarsacak...bak buda varmış dedirtecek belki de ya senin ki de hayat mı neler var neler var diyeceksiniz belki ama ne olursa olsun Ünzile gibi kadınlar var ve çoklar...Bu arada hikayede argo ve küfür çok olduğundan rahatsız olanlar varsa şimdiden uyarayım...

İnşallah desteğinizi esirgemez,yorumlarınızı ve oylarınızı benden eksik etmezsiniz...Medyaya koyduğum şarkıyla dinlemenizi tavsiye ediyor...keyifli okumalar diliyorum...:)

Vesikalı Yarim

1.Bölüm....''Ben Hala O Küçük Kızım...''

Ne olduğunu değil ne olacağını sor derler ya hayat bana göre boktandı, kötüydü...ama en çok griydi.Ne siyah ne beyazla işim olmadı benim hiç mesela.

Çünkü renkler hayatı sevdirirdi insana ben hala o küçük kızdım.

Babasının memnun etmek için daha ne olduğunu anlamadığı bir şeyi yaşayan küçük kız... Kadın olmak ve kız olmak ne tuhaf bir çizgidir... Çok kolay söylenir mesela... Sen genç kızsın karışma kadınların sözüne... Sen kadınsın gülme öyle yanlış anlaşılır.

Neden?

Neden gülemezdi ki bir insan...suçu kadın olmak mıydı?

Oysa siz değil miydiniz kadın oluyor diye gelinlik giydirip davul bile çaldıran...Üstelik herkes bilirdi o kızın o gece kadın olacağını.

Ama kimse düşünmezdi ya da işine gelmezdi. Ama iş kurallara gelince sorunlar başlardı çocukken daha hemde...Oysa sen sadece çocuk olurdun...Kadın,kız,erkek,adam olmazdın ki?

Ben hala aynı yerde aynı köşede dönmeden bekliyordum oysa babamı,elimden tutacak 'kızım' diyecekti bana...

Ama o gelmedi...

Bende beklemeyi bıraktım...

Zaten kimse de sormadı...

Her insanın statüsü olurdu ya seni sınıflandırırlardı...Zengin,ünlü,güzel,fakir,aptal,zeki....bir sürü sınıf bir sürü sıfat ama en güzelini bize ayırmışlardı.

'Orospu...'

6 harfti epi topu ama hayatınızı sikerdi bu kelime...hemde ne sikmek...

Soracağım geliyordu ya soramıyordum...Korkaklıktan değil yanlış anlaşılmasın muhatap alınmamaktandı derdim. E doğru ya ben orospuydum kim benimle muhatap olurdu ki?

Ulan elinizi vicdanınıza koyunda söyleyin diyesim vardı avaz avaz...

Peki ben orospuluk yapıyorum da kim gelen bana....