Vesikalı Yarim - Kadın Serisi (II)

6. Bölüm ''Ay Karanlık...''

Merhaba ..Küçük ailem...:) Nasılsınız? İnşallah hepiniz iyisinizdir...Umutlarınız hep olsun,umutlarımız bazen kuşun kanadında bazen bir gök kuşağına takılı kalsa da yakalayın o umudu...:)

Yakup ve Ünzile... Benim güzel mahallemin güzel insanları...Güzel seven insanları...İnşallah sizlerde seviyorsunuzdur onları...Ben çok seviyorum onları...Oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin benden lütfen...:)

Medyaya koyduğum şarkıyla dinlemenizi tavsiye ediyor ve hikaye yazmaya devam ediyorum malum bir Karamız var daha yazacak bir de Derdem...Cumartesi görüşmek üzere...Güzel yüreklerinizden öpüyorum sizi..:)Keyifli okumalar...:)

6.Bölüm ''Ay Karanlık...''

...Yakup'tan...

''Körsem,

Senden Gayrısına Yoksam,

Bozuksam...

Can Benin,Düş Benim

Ellere Nesi?

Hadi Gel...

Ay Karanlık...''

Ahmet Arif

Dizlerinin üstüne çöken Ünzile'ye yetişip göğsüme çektim. O kadar çok ağlıyordu ki...

''Zehra... Ünzile'yi alıp mutfağa geçer misin abicim?'' Zehra'nın gözleri dolu dolu başını sallayıp,Ünzile'nin koluna girip mutfağa geçtiler.

Cengiz'e doğru ilerledim. Önünde durup gözlerine baktım. Anlamalıydım,anlamalıydım ki eğer samimiyse hissettiklerinde..Ben olurdum onun anası da babası da...Yeter ki kahpe olmasındı ruhu.

''Cengiz, eğer sağlamsa yüreğin,içindekiler,güveniyorsan,adamım diyorsan ben yanındayım senin...hem de sen ne istersen o olurum ben...'' Yanımızda ki kadın avaz avaz...bağırıyordu ya anneye,kadına saygımız vardı bizim... Öyle büyütülmüştük.Kalkmazdı ne elimiz onlara,ne de dilimiz kırardı onları.Ama bazıları vardı ki ne kadını oluyordu bunların ne erkeği...

Bunlar insan kıran, insan yiyenlerdi. Ne masumu görürdü gözleri ne günahsızı...Onların tek derdi olurdu; ön yargılarıyla öldürürlerdi masumları...

Dilleriyle yaralarlardı günahsızları.

Onların masumiyet dedikleri,namus namus diye avaz avaz çağırdıkları, dedikleri kadar aşağıda mıydı gerçekten, yoksa olmayan vicdanlarının mı yokluğu asıl kahpelikti?

İşte bu tartışılırdı. Ön yargı... Ne elzem bir bakış açısıydı bu...

Onlar oynardı, baş yapıtın baş rolünde... Herkes yan rol ,her insan kötüydü bunun gibilerin gözlerinde,vicdanlarında...Sahi vicdan var mıydı bu ön yargı kancıklarında...

''Bakın yaşınıza saygım var ama sizin gibiler yüzünden ölüyor insanlığımız...Sizin gibiler yüzünden yetim ağlıyor,dünya yanıyor, masumlar ölüyor...Sizin gibiler yüzünden kadınlar harcanıyor...Bir kez, sadece bir kez olsun o vurduğunuz kızın yüreğini görseniz,baksanız o kadar masum ki o kadın...'' Gözlerim acımaya başlamıştı.

''O masum, o kadar ki hala kirletildiği tüm hayallerine,tüm yaşanmamışlığına rağmen sevdiği adamın önüne atlayıp 'ben kötüyüm' demezdi...Siz ona öyle pis bir şeymiş gibi bakmanıza rağmen hala sizin önünüzde sırf Cengiz için susmazdı.''