6.5

3.3K 181 59
                                    

"Hayır anne.Duştaydım ve kapıyı o yüzden açamadım."

Üzerime giydiğim bol kazağın boyun kısmını neredeyse çenemde tutuyordum.

Justin boynuma çok tuhaf şeyler yapmıştı.

"Saçların neden ıslak değil?"

Tanrım.

"Kuruttum anne." sanki dünyanın en saçma şeyini söylemiş gibi ona baktım.

Elindeki bezelye konservesini dolaba koyarken konuştu."Herneyse."

Konuşmamızın artık bittiğini bildiğim için kırmızı sandalyeden kalkıp mutfaktan çıktım.

Attığım her adımda yüzümü buruşturup Justin'e küfür ediyordum.

Ama hissettirdikleri bana o lanet acıyı bile unutturuyordu.

Merdivenleri yavaş bir şekilde çıkıp odama girdim.

Justin üzerini giyinmiş ve yatağımda yatıyordu.

Kapıyı kapatıp tekrar kilitleyince Justin'in gözleri bana kaydı.

Yüzümdeki bakışları bacaklarıma ve oradan da tekrar yüzüme çıktı.

Gözlerimi yerdeki eteğine çevirdim.

Annem eve gelince normal olmayan bir hızda dolaptan bir tane pantolon çıkarıp hemen giymiştim.

Justin bana o kadar çok baktı ki sanki adım atsam rezil olacakmışım gibi hissediyordum.

"Annene ne söyledin?" dedi yatakta doğrulup.

"Duştaydım dedim."

Kafasını salladı.Yaklaşık yirmi dakika önce beni deli gibi öpen oğlan şimdi soğuk davranıyordu.

Boğazımda oluşan tuhaf yumrunun neyin habercisi olduğunu kesinlikle biliyordum.

Yanaklarımı şişirip ayakta dikilmeye devam ettim.

"Ne zaman gidiyorsun?"dedim ürkekçe.

"Bir kaç gün daha buralardayım."

Bir kaç gün daha buralardayım.O mükemmel suratına koca bir yumruk atmak istiyordum.

Bir şey söylemeyip masaya yöneldim ve sandalyeyi çekip oturdum.

Bir kaç dakika sonra Justin yanıma gelip masaya oturdu.

Gözlerimi kızarmış dudaklarına çevirdim.

Bacaklarını açıp beni kendine doğru çekti.

Ani hareketi yüzünden yüzümü buruşturdum.

"Afedersin." dedi hemen.

Şişik kırmızı dudakları ve dağılmış saçlarıyla normalden daha yakışıklı görünüyordu.

Şimdi bu kadar yakınımdayken onu öpmemek için kendini çok zor tutuyor olmam kesinlikle onun suçuydu.

Saniye başı ıslatığı dudaklarını da eklersek kesinlikle tamamen o suçluydu.

"Hala küs müsün?" dedi dudaklarıma doğru.

Kafamı hayır anlamında salladım. "Yarın gidiyorum." dedi. "Bir kaç gün sonra değil."

Kafamı kaldırıp ona baktım.Gitmesini istemiyordum.

Zorla yutkundum ve gülümsemeye çalıştım.

Orada olmayı sevdiğini biliyordum.O üniversite hep hayaliydi.

"Belki tekrar gelirsin?" dedim.

whatsapp // bieberHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin