i am a horan?!

terug thuis

Beduusd kijk ik naar niall. Hoe kan dit? Ik sta op en loop naar een spiegel. Niall komt naast me staan. 'We hebben dezelfde ogen, neus en mond' zegt hij. Langzaam knik ik, hij heeft gelijk. 'Kom ik neem je mee naar huis, er zullen veel mensen blij zijn jou te zien.' hij pakt mijn hand en neemt me mee. Zonder nog maar iets te zeggen tegen de man die nog steeds in de kamer stond. Als we beide op zijn scooter zitten, en ik mijn helm op heb, begint hij te rijden. Langzaam rolt er een traan over mijn wang. Ik weet niet of het er een van verdriet of van blijdschap is. Na een halfuurtje stopt hij met rijden. 'Ik ga even brood halen' ik knik en blijf zitten. Niet veel later hoor ik geschreeuw achter me. ' jij daar! Ja jij! Ga van die f*ing scooter af! Die is niet van jou!'. Net als ik me wil omdraaien omdat ik eindelijk doorheb dat het om mij gaat, komt niall buiten. 'Het is oke hazza'. 'Wat nou oke? Ze wou je scooter jatten!' 'dat wou ze niet. Kom naar mijn huis en neem de andere jongens mee, dan leg ik alles uit'. Hij stapt op en vertrekt terwijl harry nog steeds verward kijkt. Als we thuis zijn stappen we beide af. 'Welkom thuis!' niall lacht breed naar me. Hij trekt me mee naar binnen. 'Mam?' uit de keuken komt een lachende vrouw gelopen. Ze ziet er erg lief uit. 'Dag jongen' ze heeft mij nog niet gezien. 'Hoi mam, ik heb een meisje meegenomen' zonder naar mij te kijken loopt ze door naar de woonkamer. 'Wat leuk, dat werd wel eens tijd hè?' dan pas ziet ze me. Ze krijgt tranen in haar ogen. 'Niall? Is dit...is dit' 'ja mam, dit is lila' de vrouw kijkt haar zoon ongelovig aan. Dan kijkt ze naar mij, ik knik als bevestiging wat niall zo net zei. 'Mijn god, lila' ze begint te huilen. Lila loopt naar haar toe en geeft haar een knuffel. Ze had gelijk de warmte en liefde van de vrouw naar haar gevoeld. Voor het eerst in al die jaren had ze moederliefde naar haar toe gevoeld. 'Het is oke mama, ik ben weer thuis. Ik ga niet meer weg'. De vrouw kijkt op van onze knuffel en kijkt met haar betraande ogen in die van mij. Ik glimlach en trek haar, nu samen met niall, terug in een knuffel.
Ik ben eindelijk thuis...