i am a horan?!

'Ze is weg man'

Lila's pov
Ik loop naar de badkamer en maak mijn gezicht schoon met een nat washandje. Ik kijk naar mijn rode ogen, helemaal opgezwollen met rode kringen van het huilen. Dan wordt er op de deur geklopt. 'Binnen' heel voorzichtig komt michael binnen. Hij legt zijn vinger op zijn lippen als teken dat ik stil moet zijn. Ik knik en hij gaat achter de deur staan die hij weer sluit. Ik kijk hem vragend aan. 'Uitleg komt zo' fluistert hij. Weer knik ik en ga verder. Ik pak mijn mascara en begin mijn wimpers zwart te maken. Niet veel later wordt er weer op de deur geklopt. 'Binnen' luke komt binnen. 'Goedemorgen' zegt hij met een stralende glimlach. 'heyy' zeg ik terwijl ik nog steeds bezig ben met mijn mascara. Hij slaat zijn armen om me heen en geeft me een knuffel. Ik knuffel terug als opeens michael heel hard karma roept en een waterpistool te voorschijn haalt. Wtf waar komt die vandaan? Denk ik bij mezelf. Hij spuit luke nat en rent snel weg. 'Fuck ik moet gaan schat, zie je zo' hij drukt nog snel een kus op mijn wang en rent dan echter michael aan. Stelletje idioten.
Als ik mijn make-up en haar heb gedaan loop ik in mijn sportkleren naar beneden. Ik pak mijn sporttas en een flesje water. 'Mam waar zijn mijn sportschoenen?' Roep ik terwijl ik uit de kelder kom. 'Onder de trap'. Ik trek ze aan en pak nog een handdoek. Ik kijk in de kamer en iedereen zit er. 'Niall' ik kijk hem extra lief aan. 'Mag ik je sportpas lenen?' Hij knikt en wijst naar het pasje dat op tafel ligt. 'Ik had het al klaar gelegd' lacht hij. 'Dankje' en ik druk een kus op zijn wang. 'Ga je alleen?' Vraagt jazz onzeker. Ik knik. 'Ow' zegt ze alleen maar. Harry staat op en gaat naast haar zitten. Hij slaat een arm om haar heen. 'Ik vind het ook geen goed idee' ik kijk hem vragend aan. 'Vertrouwen jullie me niet?' 'Jou wel, calum niet' ik draai met mijn ogen. 'Hij laat niks meer van zich horen' iedereen knikt. 'Wees je voorzichtig?' Jazz kijkt me aan. Ik loop naar haar toe en hurk voor haar neer. Ik pak haar beide handen beet, 'ik beloof het je'. Ze glimlacht en geeft me een knuffel. 'Lift nodig?' Liam staat achter me met zijn sleutels al in zijn hand. 'Graag' ik sta op en pak mijn tas. 'Doeiiii' zeg ik en loop de deur uit. Buiten sluit ik mijn ogen even. Het zonnetje schijnt op mijn gezicht. Het is heerlijk weer, echt zomer. Dan hoor ik getoeter. 'Kom je nog of blijf je zo staan?' Ik lach en stap snel in de auto.

'Zal ik blijven wachten?' Ik kijk liam aan met een blik van meen je dat. 'Over anderhalf uur terug hier, goed?' Hij knikt. Ik stap uit en loop het enorme gebouw binnen. 'Hee lila' ik glimlach en zwaai naar de medewerkster. Een jongen, ik gok rond de 20, met donker haar staat bij haar. Waarschijnlijk een nieuw lid. Ik loop naar de kluisjes en leg mijn tas erin. Met mijn oortjes in loop ik naar de loopband.
Na een half uur te hebben gerend, loop ik nog 10 minuutjes op mijn gemak. Ik wil op de fiets stappen als mirjam, de medewerkster, naar me toe komt. 'Wat leuk dat je er weer bent' ik glimlach vriendelijk naar haar. 'Zou jij misschien het nieuwe lid een half uurtje op weg willen helpen. Misschien even samen sporten ofzo?' 'Tuurlijk' ze glimlacht en wenkt dat ik haar moet volgen. Ik loop achter haar aan. 'Dat daar is tymo' ze wijst naar de jongen die eerder bij haar had gestaan. Ik knik en loop naar hem toe. 'Hoi, jij moet vast tymo zijn' ik steek mijn hand uit. 'Ja klopt, ehm niall?' Vraagt hij onzeker terwijl hij mijn hand schudt. Ik kijk hem niet begrijpend aan. Dan wijst hij naam de pas die om mijn nek hangt. 'Ow dat, nee ik ben lila. Niall is mijn broer maar mijn pas is er nog niet'. Hij knikt begrijpend. 'Zullen we beginnen?' 'Graag'. Ik loop richting de fietsen. Stel de fiets goed in en leg tymo uit hoe het werkt. Als we 5 minuten bezig zijn merk ik dat tymo zich verveeld en graag gewoon zou praten. 'Dus waar kom je vandaan?' Vraagt hij niet veel later moeizaam. Tja, waar kom ik vandaan. Het is een vraag die me eigenlijk best wel confronteerd. Ik weet niet wat ik moet antwoorden. 'Ehm, dat zit nogal ingewikkeld in elkaar' antwoord ik uiteindelijk maar. Hij kijkt me steunend aan en knikt. Ik kijk hem dankbaar aan dat hij niet verder vraagt. 'Jij?' 'Ik kom uit Nederland, Amsterdam om precies te zijn' ik schrik van de woorden maar hij heeft het niet door. 'Ik zat op het Amsterdamcollege...' Maar de rest hoor ik niet. Het amsterdamcollege spookt het door mijn hoofd. Daar zat ik ook. 'Gaat het?' Opeens staat mirjam naast me met een glas water. Ik kijk verbaasd op. 'Tymo kwam me halen' ik knik wazig. 'Hij zag dat je heel bleek werd en dat je tegen een shock aanzat. Meid zorg je wel goed voor jezelf?' 'Tuurlijk' ik stap af en loop wazig naar de kluisjes. Ik pak mijn tas en drink heel mijn fles water leeg. Ik loop naar de wasbak om mijn handen te wassen. Ik gooi wat water un mijn gezicht. Zet mijn handen op de rand en laat mijn hoofd even hangen. Ik kijk terug op als ik het gevoel heb dat er iemand naar me kijkt. In de spiegel zie ik het gezicht van calum. 'Calum' krijg ik er zacht uit. 'Dag lila' ik draai me met een ruk om. 'W-w-wat doe jij hier?' Hij glimlacht. 'dacht je echt dat het voorbij was?' Ik voel me heel slap worden. 'Wat wil je doen dan?' Ik pak de wasbak beet als ondersteuning. 'Ik hoef niet veel meer te doen. Je hebt je water toch al op' ik kijk hem met grote ogen aan. 'Er zijn hier genoeg mensen' breng ik er bang uit. 'Ja maar hier hangen geen camera's en degene die wilde "redden" ligt al knock-out' hij stapt opzij en ik tymo te stil op de grond liggen. Ik schudt zacht mijn hoofd terwijl ik me steeds slapper worden. Ik zak op de grond en het laatste wat ik zie en hoor is dat calum hurkt. Hij streelt mijn wang, 'slaap lekker lila'. Daarna wordt alles zwart.

Liam's pov
Ik kijk op mijn horloge. Ze is al bijna een uur te laat. Ik stap uit en loop het gebouw binnen. Ik loop naar de balie en vraag of ze lila hebben gezien. Als ze zeggen dat ze haar helemaal niet hebben gezien loop ik verder. Ik loop de sportzaal binnen en kijk rond, maar ik zie haar nergens. 'Hey mirjam' ze draait zich om. 'Hey liam wat leuk om je weer eens te zien' ik knik vluchtig. 'Zeg heb jij lila gezien?' Ze kijkt me aan alsof ik een alien ben. 'Die is al meer dan een uur geleden weggegaan. Althans ik dacht dat ze wel naar huis zou gaan. Ze was volgensmij niet zo lekker, heel bleek en wankel. De nieuweling heeft mij geroepen maar ze is naar de wasbak gelopen en ik dacht dat ze wel naar huis zou gaan en' maar ik loop al weg. Ik ga de deur van het wasgedeelte open. 'lila?' Geen antwoord. 'LILA' Roep ik nu harder. 'Oh mijn god' mirjam begint te gillen en wijst naar een jongen die op de grond ligt. 'Dat is de nieuwe, lila was bij hem!' Ik weet genoeg en loop de ruimte verder in. Er ligt een briefje op de grond, naast haar tas. Nu is ze van mij :) ik weet gelijk van wie het is. Calum. Het is zijn handschrift. 'Bel de politie' mirjam knikt en loopt weg. Ik pak mijn gsm en bel niall. Na een paar keer overgaan neemt hij eindelijk op. 'Gast wel hebben een probleem. Ze is weg man' zeg ik doodsbang