i am a horan?!

toestemming

Luke's pov
Ik glimlach. De verbazing in haar ogen kun je nog zien als je blind bent. Maar ik heb geen spijt van wat ik zei. Het is echt zo, ik wil haar. Rustig loopt ze naar de bank. Mijn ogen laten haar geen moment los. Ze begint te snikken. Ik loop naar haar toe en ga naast haar zitten. Ze kijkt op. 'Waarom?' Vraagt ze met een hese stem. 'Al die tijd dacht ik dat ik niet goed genoeg voor je was? Terwijl ik zoveel van hield' ze schrikt van haar eigen woorden. 'Hou' verbetert ze zichzelf. Ik kijk haar middenin haar ogen aan. Ik zie veel pijn. Maar ik zie nog iets. Is het hoop? Ik trek haar tegen me aan. Ze trekt zich niet weg. Omg. Ik pak haar weer bij haar kin en kus haar. Ik trek terug en heb de grootste lach van de hele wereld op mijn gezicht. Bij haar verschijnt er ook een lach. 'Je bent zo mooi' fluister ik haar toe. Haar lach wordt nog groter. Ik hou van dit meisje. Meer dan ik me ooit besefte. '1 ding snap ik alleen niet' begin ik 'waar heb jij in godsnaam dat briefje vandaan?' 'Bedoel je dat briefje wat je voor me had achtergelaten?' Ik knik. 'Het lach op je kussen' ik schud ongelovig mijn hoofd. Ze kijkt me vragend aan. 'Ik had een heel ander briefje achtergelaten. Een lief' ze kijkt met betraande ogen in de mijne. Je merkt dat dit een gevoelig onderwerp is. 'Luister. Mijn ouders wilden een nieuw begin, voor ons allemaal' ze knikt als teken dat ik door noet gaan. 'Daarom zijn we verhuisd' ze schuift voorzichtig dichter naar me toe en dit keer is zij degene die me begint te kussen. Ze slaat haar armen om mijn nek. Voorzichtig leg ik mijn handen op haar heupen. Dan weet ik nog van vroeger dat ze helemaal niet tegen kietelen kan. Hopelijk is dat nog steeds zo. Ik begin haar te kietelen en ja hoor ze schreeuwt het uit. 'Aaagh luke houdt op. Alsjeblieft' ze lacht maar door. Ze valt achterover op de bank waardoor ze nu ligt. Ik ga bovenop haar zitten een kietel rustig verder. 'Alsjeblieft' ze kijkt me met smekerige ogen aan. Ik stop even, als teken dat ik nadenk. 'Hm' ik leg mijn vinger op mijn kin. 'Neh' en ik begin weer. Haar ogen laten die van mij geen moment los. Ik stop met kietelen. 'Godzijdank' mompeld ze. Ik lach. Ik zit nog steeds bovenop haar. Ik buig me voorover en geef haar een kus. Durf ik het? Vraag ik mezelf af. Er is zoveel gebeurd... ach ik doe het gewoon. Rustig vraag ik met mijn tong om toestemming die ik maar al te snel krijg. Ik glimlach door de zoen heen. 'I love you' zeg ik als de zoen is verbroken. 'Too' zegt ze met de meest sprankelende ogen die ik ooit heb gezien.

Lila's pov
Luke is terug naar de concertzaal en ik ga nu toch echt jazz bellen. Ik start mijn laptop op en bel haar (met skype) 'AAAGH LILA' ik had me net even omgedraaid dus ik schrik me kapot. 'JAZZIEEEE' schreeuw ik uiteindelijk gezellig mee. 'Omg waarom belde je me niet eerder. Ik bedoel je laatste appje is al weer 1.5 uur geleden geweest' ik kijk naar de grond. 'Ehm ja ik had bezoek' 'ow van wie?' Ze trekt haar wenkbrauwen op en wiebelt ermee. Ik begin te lachen. 'Luke' haar ogen worden groot. 'We hebben gekust, en nouja ook gezoend' haar ogen worden alleen maar groter. 'WAT?!' krijgt ze er uiteindelijk uit. Er wordt op de deur gebonsd. 'Ja kom maar' roep ik. Luke stapt binnen. 'Dag schoonheid' hij geeft me een kus. Ik heb volgensmij de grootste lach die er maar is op mijn gezicht. 'Wat doe je?' Ik knik naar mijn laptop waar jazz nog steeds met grote ogen toekijkt. 'Heei die jazz' hij richt zich terug naar mij 'kom je? We beginnen zo' 'ik kom er zo aan' hij loopt de bus terug uit. 'Oke ik keur het goed' ik kijk haar met grote ogen aan. 'ECHT?!' Schreeuw ik blij uit. Ze knikt. 'Ik zag je glimlach en die sparkel in je ogen. Ook bij hem. Dit is echte liefde.' Ik voel dat ik rood word. 'Ga nou maar' zegt ze. Ik knik. 'Love youu' zeg ik. 'Love you tooo' en ik sluit af. Ik loop de bus uit en ga de zaal binnen. De laatste tonen van steal my girl klinken en ik begin hard te klappen en te joelen. 'Je hebt niks gehoord hè?' Vraagt harry. 'Nop' zeg ik. Iedereen begint te lachen. Luke komt op me aflopen. 'Wat zei ze?' Hij kijkt me gespannen aan. 'Ze zei dat dit' ik druk een kus op zijn lippen 'is toegestaan' 'echt?' 'Ja' 'dat is geweldig' ik knik. We lopen naar de rest van de jongens die ons met grote ogen aan staan te kijken. Ow shit. 'Ehm' begin ik maar michael maakt mijn zin af. 'JULLIE ZIJN EEN STELLETJE' het was geeneens een vraag. Luke kijkt beschaamd naar de grond. 'Nog niet' zegt hij. Ik knik. 'Hij heeft me nog niet gevraagd' bevestig ik.