Ps- I'm writing this from heaven (a Dutch thriller)

~ remember me?

~ Fleur (t)
De zon scheen lichtjes door mijn bordeaux rode gordijnen naar binnen. Ik geeuwde en rekte me uit. Ik had echt zalig geslapen in mijn lekkere tweepersoonsbed. Mijn leven was zo makkelijk en fijn! Ik voelde me ook gewoon helemaal honderd procent Fleur. Alle delen van oude Twan waren mijn lijf uit. Ik voelde me niet meer schuldig over alles wat ik had gedaan, want ik had éindelijk alles wat ik wou. Alles waar ik zóveel moeite voor had moeten doen en eindelijk had ik weer een normaal leven. Ik sloeg de crème witte dekens om en stapte in mijn Ugg sloffen. De zachte teddybeer stof kietelde mijn voeten en ik glimlachte even. Daarna liep ik snel naar mijn inloopkast om mijn zachte, lichtroze badjas te pakken.

Toen ik eenmaal beneden aan kwam, zaten Mia en mijn moeder al aan de gedekte tafel te ontbijten. 'Goodmorning lieverd' zei mijn moeder met een glimlach. 'Lekker geslapen?' Ik knikte tevreden en gaf mijn moeder een ochtend knuffel. Daarna ging ik op een stoel naast Mia zitten. 'Heb jij ook lekker geslapen?' Vroeg ik aan haar. 'Ja hoor, héél lekker!' Zei ze blij. Ik aaide haar even over haar krullebol en pakte een lekker knapperig croissantje uit de lichtblauwe schaal.
Na het ontbijt wou ik net naar mijn kamer lopen toen mijn moeder me even terug naar beneden riep. 'Wat is er?' Vroeg ik me nieuwsgierig af.  'Fleur, even om je te helpen herrinerren. We gaan morgen wel weer naar huis in Amsterdam hé?'

Slik.

Kut. Dat was ik vergeten.

'Lieverd, ik snap dat het verwarrend is na wat je allemaal weer hebt meegemaakt hier, maar je normale leven moet wel weer op gang komen. Snap je dat? Je vriendinnen weten ook niet wat er met je gebeurt is en ze willen het vast wel weten.'

'Vriendinnen'

'Fock'

Hoe de hell wist ik nou wie mijn vriendinnen waren?!

Ik probeerde de brok uit mijn keel weg te slikken, maar het lukte niet. Ik zag uit mijn ooghoeken hoe mijn moeder me medelevend aan keek. Ze liep naar me toe en legde haar hand zachtjes op mijn schouder. 'Ik snap dat het moeilijk is lieverd. Maar weetje, als we weer in Amsterdam zijn zie je Valentijn ook weer hé! Hij zal je vast gemist hebben.'

Shit, wie zou Valentijn nou weer zijn?!

Mijn hond?
Mijn moeder streelde haar hand door mijn haar en keek me lief aan. 'Het is vast weer wennen om je vriendje te zien na wat er met Twan en Teun is gebeurd'.

Ooooow.... Valentijn was dus blijkbaar mijn vriendje...

Ik knikte naar mijn moeder. 'Het komt vast allemaal wel goed Fleurtje.Ga maar lekker even douchen en dan pakken we morgen de spullen wel in.'  Ik gaf mijn moeder een knuffel en liep naar de houten badkamer van de bungalow.

Eenmaal toen ik onder de warme douche stond en voelde hoe de hete stralen over mijn lichaam stroomden kon ik mijn gedachten pas even op een rijtje zetten.
Morgen ging ik naar Amsterdam! Ik had een serieus probleem! Hoe wist ik nou wie mijn vriendinnen waren? Hoe wist ik wie mijn vriendje was?

'Huh... Wacht eens even!'

Plots besefte ik dat Fleur (ik nu dus) al een vriendje had toen ze ook al met mij had toen ik nog Twan was! Een boos borrelend gevoel borrelde in me op. 'Die bitch..'  Ik voelde me totaal niet meer schuldig dat ze nu dood was. 'Waar zou ze nu ongeveer zijn? Zou ze al verslonden zijn door Whisper?' Ik glimlachte gemeen.

Ze verdient het.

Na het douchen liep ik snel naar mijn kamer. Ik trok mijn fluwelen pyjama van de Boohoo aan en plofte neer op bed.
Ik voelde me zo warrig! Morgen verliet ik dit eiland en ging ik ineens naar Amsterdam! In mijn vorige leven woonde ik in Leiden, dat is echt heel wat anders dan Amsterdam! En het bangste was ik voor mijn vriendje! Straks is hij super raar en lelijk! Wat moest ik dan doen? En wat nou als hij júist heel leuk is? Of als hij vraagt hoe mijn vakantie was?

Zuchtend liet ik me achterover vallen op mijn kussen. 'Au'. Ik bonkte ergens tegen aan met mijn hoofd! Snel tilde ik mijn kussen op en vond een klein, houten kistje met witte hartjes als details erop geschilderd. Nieuwsgierig maakte ik het doosje open. Tot mijn verbazing zat er een klein, wit crèmig  briefje in. Ik rolde hem open en las de teksts.

'Neeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!' Was dit Fleur??!!!' Die focking focking tyfus bitch!!' Kut, fuck! Wat een hoer!!'

Hallo Fleur,
Of moet ik zeggen Twan?    (I know you bitch!) do you remember me? ;)
Naar Amsterdam verhuizen? Spannend hoor.
Hopelijk ga je het overleven, (misschien wel letterlijk bedoeld nu)  :)
I'm watching you en ik zal je terugpakken.

Ps- Ik schrijf je vanuit de hemel.