COMPILATION of ONE SHOT STORIES

It Was Always You

I am scared.

Scared of losing the ones I loved.

Scared of leaving them.

Scared of falling for someone whom I know I should not love beyond.

Scared of death.

Pero ito na kasi ang itinadhana sa akin.

Ang mawala sa mundong ibabaw.

Masakit, pero tinatanggap ko na ang kapalaran ko.

If this is what He wants, I'll be glad to give Him my life.

"Nicole, may naghahanap sa iyo." Tawag ng kuya ko. "Naku, nagpapaligaw ka na ba, bata?" Nakasimangot na tanong ng kuya ko habang tinitignan ko siya gamit ang mapupungay kong mga mata. Biglang nanlaki ang maliliit kong mata.

"Kuya! Ano ba naman iyang tanong mo? Eh, you isolates me from everybody, tapos tatanungin mo ako niyan? Para ka ngang sina mama noong nabubuhay pa sila. Kahit kagat ng lamok, hindi pwede." Naka-ngusong sagot ko sa kanya. Actually, ampon lang si kuya. My mother and father knew that they can't have children anymore after they have me, kaya ang ginawa nila ay, nag-ampon sila. And they chose Adrian because he is older than me and so that he can protect me.

"Alam mo namang, mahal kita diba?" Mahinang usal ni kuya. I looked away, yes, he loves me. Pero hindi iyong brother-sister love.

"Kuya naman, alam ko naman iyon. Gusto mo ako, mahal mo ako, you want me. Pero, hindi talaga pwede eh. Incest iyon kuya." At saka tinalikuran ko na siya. Pero hahakbang pa lang sana ako nang maramdaman ko ang kanyang bisig na nakapulupot sa aking bewang.

"Nicole, mahal mo ba ako? Please, ako nalang. Mahalin mo naman ako." Garalgal ang boses ni kuya. I closed my eyes, bakit sa lahat ng tao siya pa ang nagka-gusto sa akin?

"Adrian. Mahal kita, pero hanggang sa pagiging magkapatid lamang. Kaya sana please, pakawalan mo na ako dahil may naghihintay pa sa akin sa labas. Pag-uusapan natin ito mamaya, okay?" Pinakawalan naman niya ako, pero bago ako makahakbang palayo sa kanya ay hinila niya ako at pinaharap sa kanya at hinalikan niya ako sa aking labi.

"I know you'll always come back to me." And he let me go. I sighed and went away. Iiwan ko rin naman siya, iiwan ko ang mundong ito.

"Nicole Maspara?" Tanong nung isang lalaking nakatayo sa labas ng gate namin. I looked at him, he has a fair skin, pink lips, chinky eyes, golden hair, and those dust-like colored eyes. Ang gwapo niya.

"Yes, that's me." Tugon ko naman sa kanyang tanong. He smiled widely, mas gumwapo siya sa paningin ko. May ganito pala ka-gwapong nilalang ano?

"Hi, I'm Nicholas Gersinsford. I came from Greece and Lord Gersinsford wanted to see you." Kumunot naman ang noo ko. Ano bang pinagsasabi nitong lalaking ito?

"I don't know him. Why does he wants to see me?" Nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Lord Gersinsford is your grandfather, young lady. And I, Nicholas is your cousin. So hello there, cousin. Our grandfather is waiting for you." Para naman akong binuhusan ng malamig na tubig. Lolo? May lolo pa ako?!

"Wait for a second, there are a lot of Nicole Maspara. Maybe you just got the wrong address and person, sir. I'm sorry but I cannot help you, I have to go." At tinalikuran ko na siya. Nahihibang na siguro iyong lalaking iyon.

"Sino ang naghahanap sa iyo, Nicole?" Napalunok ako ng makita kong naka-boxers nalang ang kuya ko. Shit, bakit ba kasi ang pogi rin ng kuya ko tas bakit may abs pa ito?

"Kuya, magdamit ka nga." At inirapan ko siya. Tinawanan naman niya ako.

"Halika nga rito, Nicole." Pinalapit niya ako sa kanya. At ako naman, lumapit din ako sa kanya.