Wild Beat - BOOK 1 ✔

Chapter 8 [EDITED]

Serena's POV

(Reception Area)

Nandito na kami sa Reception at pagod na pagod na ako sa kaka-welcome ng mga bisita. Nangangalay na din ang pisngi ko dahil sa kakangiti mabuti na lang at nakaalalay sa akin si Renzo kanina pa. I'm grateful na nandyan siya sa tabi ko. Hindi kasi matapos-tapos ang pakikipag-usap sa amin ng iba't ibang mga bisita. Sa mga tanong na pinupukol sa amin ay si Renzo ang sumasagot habang ako naman miminsan lang. Napagod na kasi talaga ako at napansin rin ata iyon.

I excused myself to go to the bathroom. Nagtanong pa sa akin si Renzo kung mag-papasamahan pa ba daw ba ako sa kanya pero sinabi kong hindi na at kaya ko naman.

He looked so concerned but I know that this this still part of the act as my good and loving husband.

Nagpunta na ako sa comfort room at pumasok sa isang cubicle.

"Devon is so hot with his white tuxedo."

"Yeah, but sad to say he is now married."

Bigla kong narinig ang pag-uusap ng dalawang babae sa labas. Hindi siguro alam ng mga ito na nandito ako sa isa sa mga cubicle kaya patuloy akong nakikinig sa pag-uusap ng dalawa.

"I didn't expect that's his wife, Serena Xhen right?"

"Yeah, ang pagkakaalam ko hindi siya ganon kaganda based on what others said."

"Yeah, iyan rin ang alam ko but did you saw her earlier? She is beautiful kaya siguro pumayag rin si Devon na magpakasal sa kanya."

"I thought their marriage is just pure business pero iba ang nakikita ko maybe they love each other."

Patuloy parin akong nakikinig sa pag-uusap ng mga babae hanggang sa umalis na ang mga ito kaya lumabas na rin siya ng cubicle. Sana totoo ang sinabi ng mga ito na mahal nga niya ako na iyon ang dahilan kung bakit nagpakasal kami.

Tumingin ako sa salamin at napadako naman ang tingin ko sa sing-sing na nasa daliri ko ngayon na nagsisimbolong kasal na nga kami. Pakiramdam ko itong mga nangyayari sa buhay ko ay naging isang cliché love story kung saan napilitang magpakasal ang lalaki sa isang babae. Isang one sided love but in the end they still live happilly ever after.

In love stories parati iyong nangyayari sa mga bida. Despite the fact that the other doesn't love the other but they still make it through. Na sila parin sa huli, na nagiging masaya parin sila.

But that is just stories, a fantasy and a fiction not the reality. Iba sa totoong buhay dahil kahit anong pilit o kahit anong gawin mo para lang mahalin ka ng taong mahal mo kung ayaw naman talaga sayo ay wala kang magagawa. Your effirts will just be wasted.

Naalala ko bigla ang sinabi ni Mommy sa akin. Fight for him, fight for that love.

Ipaglaban ko ang pagmamahal ko sa kanya dahil baka isang araw gumising na lang siya at mahal na niya ako? hindi ko lubos maisip kung mangyayari nga iyan. There is no chance that he'll love me the way I do.

Galit nga siya sa akin dahil akala niya ako ang may pasimuno ng lahat ng ito. Unti-unti ng tumulo ang mga luha kong pinipigilan ko kanina pa.

I love him so much pero hindi ko kayang gawin ito sa kanya. Akala niyang ako ang nagconvince sa parents kong ipagkasundo kaming dalawa. Sino pa nga ba ang aayaw kung ang dalawang pinaka malalaking corporasyon sa asya ang magmemerge?

Igusto kong maikinig siya sa akin pero sarado na ang isip niya sa explanation ko. Kaya mabuti na lang ang ganito, wala rin naman magbabago kung magsasalita ako o hindi. Pinahid ko ang mga luha sa aking mga mata at inayos ang aking mukha dahil magtatanong na naman sila mamaya kung anong nangyari sa akin.