Reprisal Of Mine

Chapter 12

Namalayan ko na lang na nasa loob na pala ako ng room. Binitawan na ni Kiro ang kamay ko. Yup. Si Kiro po yung humila sa akin.

Kaya naman pala pinalabas nila ang mga classmate namin kasi si Andrea at si Nicole, nagbubugbugan. De joke. Si Andrea lang pala ang nambubugbog. Dehado si Nicole. Di lumalaban eh.

Kumpleto ang SC. Pero nakakagulat si Luke! Oo, si Luke! Ba't nandito siya sa loob?

"You bitch! How dare you flirt him!"-Andrea sabay hablot sa buhok ni Nicole.

"Karma's a bitch! You whore!"-Nicole. Hinablot niya rin ang buhok ni Andrea.

"Stop." Malamig pa sa yelo ang boses ni Kiro na nagpatigil sa dalawa pati na sa lahat ng tao sa loob ng classroom.

"Shut the door. Yentas, back off." Saka lang namin napansing nakabukas pala ng kaunti ang pintuan at nakasilip ang mga kaklase namin.

Nagulat naman sila kaya dali-dali nilang sinara ang pinto ng classroom. Wala kasi ditong bintana na nasa hallway, sa kabilang side lang.

Muling umalingawngaw ang malamig na boses ni Kiro matapos ang ilang sandali.

"All of you," loves all of me. Haha. Tawa kayo dali. "Will be punished." Ha? Lahat kami? As in K.A.M.I.? Hala!

"Pres, let me exp-" naputol ang dapat sanang sasabihin ni Lovely nang tumayo si Luke at dumaan sa gitna namin. Sa GITNA namin! Dire-diretso siyang lumabas na parang walang nangyari.

May sinasabi siyang pabulong pero naririnig naman namin yung ibang words like Girls. Hormones. Pride. Flirt. And Whore.

"Then explain." Sabi ni Kiro. Hindi natinag sa kabastusan ni Luke. Si Julia na ang nag-explain.

"Andrea and Nic-" pero naputol ang sasabihin niya nang pumasok si Luke sa room. Si Luke na naman! Wala talaga tong modo!

Napansin niya siguro na nakatingin kaming lahat sa kaniya. Except Kiro.

"What?" Pinalaki niya pa ng kaunti ang mata niya para sa kaniyang pa-inosente look.

"Tss. Just in case you're blind to see that we are in the middle of an 'important' business." Mataray na sagot ni Sara giving emphasis on the word important. Wow! Nagtaray siya!

Bilib na talaga ako kay Luke! May power siya na palabasin ang taray ng isang tao. Tss.

"Well, in case you don't know, I am here to get Maria." Tapos hinila niya na ako palabas. Bakit ba ang hilig nila akong hilahin?!

"What the!! Kanina si Pres, ngayon naman si Luke?"

"Ano bang meron sa nerd na 'yan?"

"Isa na lang, maniniwala na akong isa siyang slutty nerd."

'Bulung-bulungan' ng mga tao sa labas ng room.

"Ah. Luke,b-bitawan mo na ako p-please." Naiiyak na ako sa mga sinasabi nila. Yumuko akong lalo pero hindi pa rin niya ito binibitawan kahit anong pilit ko.

Tumigil si Luke at lumapit sa babaeng 'bumulong' nung slutty nerd.

"Ay! Palapit si Luke sa atin!"

"Nakabuntot pa rin si Nerd, ano ba yan!"

"Who are you to call her slut? Huh? Look at the mirror and see for yourselves th-" ang talim ng titig niya sa dalawa. Yung dalawa naman ay hindi na mabasa ang mukha. Parang naiiyak na.

Bago pa umiyak yung dalawa, hinila ko na siya palayo.

"Luke. Tara na."

Buti naman at nagpahila siya. Ngayon ako naman ang humihila sa kaniya. Pinagtitinginan na kami ng tao sa daan kaya naman binitawan ko na ang kamay niya at tumakbo palayo.

"Ha. Ha. Ha. Naka-ka ha! Hingal namhan." I said wheezing. Pinatong ko yung dalawa kong kamay sa tuhod ko.

Nasa parking lot pala ako napadpad. Haaay, ako na naman ang talk of the town. Buti sana kung ang ganda ng mga sinasabi nila tungkol sa akin eh.

"Andito ka lang pala." Nagulat ako nang may nagsalita sa likod ko. Umayos ako ng tayo at hinarap siya.

"Ano bang kailangan mo sa akin, Luke?!" Yan na di ko na maiwasang di sumigaw.

"Wala naman. Hoy Maria! Ang pangit mo talaga, pinapalaki mo pa yung butas ng ilong mo! Haha."

"Arrrgh!! Kung wala ka naman palang sasabihin, aalis na ako!"

Tumalikod na ako. Ihahakbang ko na sana ang paa ko nang magsalita siya.

"I like you." Seryoso niyang saad.

What? Nagkamali lang ako ng dinig diba? Pero naglinis naman ako ng tenga ko kaninang umaga lang. I cleared my throat.

"Stop joking Luke. It's not funny." Seryoso ring saad ko.

"Afraid I'm not."

This time, hinarap ko ba siya.

"Tumigil ka na! Isa na naman ba ito sa mga kalokohan mo?!"

"Why is it hard for you to believe me?"

"Dahil hindi kapani-paniwala ang mga sinasabi mo! You're being unrealistic Luke!"

"I am not kidding Maria! Bakit ba pagdating sa akin, nagiging tigress ka? Pero pag sa kaniya..." napahilamos ito ng mukha. Sinong sinasabi niya? Well it's not my problem anymore.

"You always taunt me. You like it when I am being mortofied in front of many. Now tell me Luke! Why should I believe you?!"

"I'm doing this for a reason-"

Tinalikuran ko na siya. Bakit ba ako naluluha? Wala namng nakakaiyak ah. Ang babaw talaga ng luha ko.

"If this is one of your capriccios, please, spare me this time. I don't know what is your dang reason but-"

He cut me off by forcing me to face him. I avoided his gaze.

"Trust me Kish. I like you okay? I just want you to be my girl."

"I can't Luke. We can't be a couple. I mean look at us. Me, a nerd. While you, a walking roman god. Well, that's what they say. We are the total opposite of each other."

"Opposite attracts Kish."

"This is not physics Luke! Wake up! We're in reality. Ano na lang ang sasabihin ng mga tao? Na may kasama kang pangit-"

"This is not about them Kish. You are not ugly."

"Yes I am. You told me that before." Yumuko ako. Nakakahiya

"Hey, look at me." He held my chin and lift my face. "I didn't say such thing." Tinanggal niya ang salamin ko. "Bakit ka ba nagsusuot nito kung hindi naman malabo ang mata mo? You have a wonderful eyes, why hide it under this thick glass?" Mahabang litanya niya.

"Whether you like it or not, you are now my girl." Then he kissed me.

Sa cheek lang! I was in the state of shock kaya di ko namalayang naglakad na pala siya palayo.

Huli na nang matauhan ako. He was out of sight already.

Ano ba itong pinasok ko?!

Arrgh Luke! You'll be the death of me! This is so frustrating. Ugh!

***

"Neah, I like you." Pagtatapat ni Nathaniel. Nasa park sila ngayon kung saan sila unang nagkita.

"Huh? Like? I like you rin Nate! Hehe-" napangiti naman si Nathaniel."Ang bait mo kasi. Isa kang ideal na kaibigan!"

Agad na nabura ang ngiti sa mukha ni Nathaniel.

"It's not like that."-Nathaniel

"What do you mean?" Tanong ni Neah.

"I like you more than a friend."

"But I like Dean the most. We have a promise to each other. See you later D!"

Then she ran away leaving Nathaniel in darkness. A tear fell down in his face. It's his saddest downfall.

***