Reprisal Of Mine

Chapter 18

"Yssa!"

Napabangon ako ng wala sa oras dahil sa panaginip ko. Palagi ko na lang napapanaginipan ang mga batang iyon. Pati ang mansiyon at kung ano-ano pa na may kinalaman sa mga batang iyon.

I scanned the room where I was. Teka. Room? Bakit nandito ako?

Loading...

20%...

58%...

75%...

98%...

99%...

Ting!

"Kyaaaaaaaaah!!!!"

Sino ang nagdala sa akin sa SC Room? Wala ang Councils ngayon! Waaaah! Hindi kaya mumu o kaya naman killer?! Walang access ang hindi members ng Council kaya imposibleng may ibang makapasok dito! Well, maliban sa akin.

"Hey! Why are you shouting?"

"Kyaa- Pres?!"

"What did you just call me?"

"Pres?"

"Don't call me that again."

"Bakit naman? President ka naman eh!"

"It sounds like a fucking media."

Oo nga naman. Ba't ngayon ko lang 'yon naisip? Tsk. Kung ano-ano pa tuloy ang naisip ko noon.

I don't know what's happening to me but somehow, I felt... disappointed.

Aish! Stop thinking nonsense Kish!

Pagkatapos noon ay hindi na kami nag-imikan kaya minabuti ko na lang na mag-isip muna tungkol sa mga bagay-bagay.

Masakit pa rin ang pisngi ko at ang katawan ko. Haays, ang lakas naman kasi sumampal nung brunette na iyon eh.

Speaking of brunette, her face seems familiar. Saan ko ba siya nakita dati? And si Nanay Mel, kailangan ko siyang mahanap. Siya na lang ang natitira kong kamag-anak pero bigla na lang siyang nawala ng parang bula. Siya ang lola ko. Pero saan ako magsisimula? Arrgh. Ang sakit sa ulo!

"Ah, Pres- Kiro, b-bakit ka nandito sa school? I mean diba suspended kayo?"

Mula sa pagbabasa ng isang libro, inangat niya ang tingin niya sa akin. Pero mabilis lang iyin at ibinalik niya agad ang tingin niya sa librong hawak niya. Nasa magkabilaang couch kami.

"Have you ever wondered, who is the owner of this school?"

Nagulat naman ako sa tanong niya. Sa halos apat na taon ko dito, ni minsan ay hindi sumagi sa isip ko ang may-ari ng school na ito.

Pero ano naman ang connect niyan sa tanong ko? He's really unpredictable.

"No. Is he your Uncle? Kin? Relative? Wait, similar lang naman eh."

"You never fail to amuse me. And no, he's not my Uncle. How can you say that he's my kin?"

"Simula pa lang, meron nang special treatment sayo. You can't be the owner of this school, so you might be a rela-"

"I am the owner. I mean we."

"What do you mean? You can't be the owner of this huge and mighty school. You're too young...for that."

"How old are you?"

"Ano naman ang kinalaman niyan sa-"

"Just tell me, how old are you?"

Seems like he's a bit irritated. Oh this is bad.

"Sixteen." I answered.

"So you're the youngest senior in our batch."

"Huh?"

"Eighteen. That's my age. And it's a legal age to own a property like this. All of the Councils were accelerated. We already finished our degree."

"Woah. You mean ang tatanda niyo na?"

"No. It means all of the students here in Corzet must be excellent and... genius."

Kaya pala ganoon na lang katalino ang mga kaibigan ko. Grabe. Sumasakit lalo ang ulo ko.

He handed me a fisrt aid kit."Heal yourself."

After lending a first aid to myself, I decided to go home already.

"Thank you nga pala. Sige alis na ako."

Hindi ko na siya hinintay sumagot. Umalis na ako kaagad sa room na iyon.

So eighteen na siya? May isa I mean dalawa na akong nakalap na information tungkol sa kaniya. A smile formed on my lips. I want to know more about him.

***

"Ne- Kisha!"

"Luke!"

Tumakbo siya papunta sa akin.

"Anong ginagawa mo dito?" Naabutan ko kasi siyang nakatayo sa tapat ng bahay ko.

"Saan ka ba galing? Anong nangyari sayo? Bakit may pasa ka?-"

"Hep! Bakit ka nga nandito?"

"It's my responsibility to look after you."

I raised an eyebrow, waiting for an explanation.

"I'm your boyfriend, remember?"

"And who said so? Kailan pa? Wow! Di ako informed." Me in a slight sardonic manner.

He was startled with what I've said.

"Since the day I said I like you. You are my girlfriend now." Pumihit siya patalikod at nagsimula nang maglakad palayo sa akin.

Nasaktan ba siya sa sinabi ko?

Let me think of it, from a bully to a not-that-sweet jerk? I can't believe it. Everything seems so fast. I don't know the reason behind his feelings but I want to give it a try, I like him by the way.

And so with hope that this relationship will work and courage,
I shout at the top of my lungs...

"Court me first! Kala mo sakin, easy to get?!"

He stopped on his tracks. Pumihit siya paharap ng may malaking ngiti sa kaniyang labi.

"I knew it. You can't resist my charm."

Napairap naman ako. Okay na sana eh! Ever the conceited Luke.