Epiloog

185 12 0
                                    

"MAMMM WAAR HEB JE MIJN BRUIDSJURK GELATEN?" roep ik door mijn ouderlijk huis.
"Aan je kast." zegt mijn moeder terwijl ze de deur open doet. Ik kijk een beetje beschaamd omdat ik net door het hele huis heb lopen roepen terwijl de jurk gewoon in de kamer hangt waar ik mij bevindt. Mijn moeder glimlacht.
"Ben je zenuwachtig?" "Is het zo duidelijk?" ga ik er gelijk op in. Mijn moeder knikt en lacht zachtjes. Ik zucht diep. Ik kijk in de spiegel.
"Mam weet je zeker dat ik nog in de jurk pas?" vraag ik haar terwijl ik haar bezorgt aan kijk.
"Je bent pas een maand zwanger natuurlijk pas je nog in de jurk en anders zoeken we daar zo wel wat op hup aantrekken jij." zegt ze streng maar met een glimlach op haar gezicht.
Ik haal de jurk voorzichtig uit de hoes. "Hoe ga ik dit doen." mompel ik zachtjes tegen mezelf.
"Zoals je het in de bruiloftszaak ook hebt gedaan meid." zegt mijn moeder met een glimlach.
Ik kijk haar dankbaar aan en stap in de jurk. "Wanneer ga je aan Rein vertellen dat hij vader wordt?" vraagt mijn moeder oprecht geïnteresseerd.
"Vanavond." mijn moeder knikt goedkeurend.
Ik was er begin deze week achter gekomen toen ik voor de zoveelste keer 's ochtends kots misselijk wakker werd. Verder was het mij ook wel opgevallen dat ik maar niet ongesteld werd. Maar dat kon ook nog door stress komen dat had ik wel vaker gehad.
Als ik mijn jurk aan heb kijkt mijn moeder mij aan en ik knik dan.
"Op naar de kerk." zegt mijn broertje vrolijk die binnen komt gestapt.

"Dan verklaar ik jullie nu man en vrouw." zegt de ambtenaar. Ik draai mijn gezicht naar Rein en druk mijn lippen op de zijne. Ik hoor iedereen klappen en er vormt een grote glimlach op mijn gezicht. Ik voel dat bij Rein hetzelfde gebeurd.
Ik haal mijn lippen van zijn lippen af en kijk in de gelukkigste ogen die er op deze wereld rond lopen. Ik glimlach en geef Rein een knuffel.
We lopen naar het zaaltje dichtbij de kerk. In het zaaltje aagekomen krijgen we veel felicitatie's en cadeautjes. Rein wijkt voor geen seconde van mijn zijde.
"Ik kan niet wachten tot we zo bij het hotel zijn ik ben echt dood moe." fluistert Rein zachtjes in mijn oor. Ik grinnik en stem er mee in.
"Harry." hoor ik Rein vrolijk zeggen. "Hee bruid en bruidegom." zegt Harry vrolijk.
Ik glimlach als ik Roos zie. Ze knuffelt mij en fluistert zacht: "Stiekem ben ik jaloers mijn vriend wacht nogal lang met vragen." ik grinnik en Roos grinnikt ook.
"Wat staan jullie te lachen?" vraagt Rein nieuwsgierig. "Niks." zeggen we in koor. Rein en Harry kijken elkaar aan en schudden zuchtend hun hoofd.

"Nu word het dus tijd voor een kind." zegt Rein vrolijk maar uitgeput als we aan het eten zitten wat we bestelt hebben in onze suite. "Maak je daar mij niet zo druk over." mompel ik. Rein kijkt mij verbaasd aan. "Hoe bedoel je dat?" vragend kijkt hij mij aan.
"Ik ben euhm..." begin ik maar weet niet zeker of ik het wel moet zeggen. Ineens word ik heel erg onzeker. "Je bent zwanger?" vraagt Rein verbaasd. Ik knik en als ik op kijk zie ik dat Rein heel trots kijkt. Hij springt op en begint mij gelijk te knuffelen.
"Maar was die jurk vandaag dan wel zo'n goed idee?" vraagt Rein geschrokken als hij over de eerste blijdschap heen is.
"Volgens mijn moeder kon het niet zo heel veel kwaad." zeg ik.
"Wie weten het allemaal al?" vraagt Rein zich duidelijk achter gesteld.
"Rustig maar alleen Lotte en mijn moeder." Rein knikt tevreden.
"Vanaf nu mag je niks meer." zegt Rein vastbesloten. Precies waar ik al bang voor was maar toch glimlach ik. Rein is echt de beste man die je maar kan wensen.

Bedankt allemaal voor het lezen :) en vergeet niet te kijken bij dancing with you xx

As long as you love me || Rein van DuivenbodenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu