Blare's POV
Hindi ko maiwasang mangunot ang noo ko dahil sa pang aasar ni Joan. Masyado syang pabebe at nakakaines yon. Tsk! Ang kapal ng mukhang laitin yung boses ko. Eh yung kanya nga halos mabasag na yung mga salamin sa bintana sa pangit mg boses nya. Dahil sa mga naiisip kong yon ay hindi tuloy ako nakapakinig ng ayos sa ini'lesson ng lecturer. Nakakabanas! Napansin ko na lang na break time na pala ng kalabitin ako ni Eze.
Isa pa tong gung gong na to. Ayoko pa naman sana na ipakita ang talent ko pero ginawa nya parin. Tsk! Pero mayagagawa pa ba ako ? Natapos na eh, nalaman na rin nila.
"Bilisan mo Blare" natinag ako sa sigaw na iyon ni Eze.!
"Oo saglit lang !"pasigaw ko ring tugon.
Matapos kong ayusin ang gamit ko ay pumunta na kami sa canteen. Habang ng lalakad ay hindi ko maiwasang mapaisip dahil ayoko talagang sumali doon sa singing contest na iyon. Iniisip ko kasi ang mga mamimissed kong activities at lesson na pwedeng maging dahilan ng pagbaba ng academic ko. Naiinis parin ako hanggang marating namin ang canteen.
"Umupo kana. Ako na bibili ng pagkain mo." Sabi nya at saka nagmadaling pumunta sa line.
Hindi ko maintindihan kung bakit palagi nya na lang sinasagot ang sancks ko. Pero okay narin yon hehehe. Pero bumabawi naman ako sa kanya kaya hindi ako natatambakan sa kanya. Ilang saglit lang dumating sya dala ang snacks namin. Alam na alam nya talaga ang mga paborito kong snacks!
Matapos naming mag snacks ay agad na din kaming bumalik sa room dahil 10 minutes na lang ay mag riring na ang bell. Pag dating namin sa classroom ay kasunod lang namin ang lecturer namin kaya hindi na rin kami nag kibuan ni Eze.
Discuss.
Discuss.
Discuss.
LUNCH BREAK.
"Best"tawag ni Eze sakin ng naglalakad na kami papuntang canteen para mag lunch.
"Mm?"
"Third monthsary namin ni Trixie sa saturday." Parang nahihiya niyang sabi sakin.
"Oh anong gusto mong gawin ko !?"sarkastika kong tanong. Ngumuso naman sya.
"Nagpapa alam lang ako.!
"Bakit ? Ako ba nanay mo ?" Kunot noo kong tanong na nakatingin sa kanya.
"Ang sungit mo!"
"Nakakabadtrip ka kasi. Alam mo ng ayaw kong maging showy about sa talent ko!" Pasigaw kong sabi sa kanya.
"Tch!"singhal nya." Eh bakit tumayo ka parin ? Pwede mo naman sabing ayaw mo diba?" Naiinis narin nyang tanong. Sa loob loob ko naman ay natatawa na ko.
"Syempre bestfriend kita ! Papahiyain ka ba naman nito?"sabi ko sa kanya na nakaturo pa sa sarili ko. Sinamaan nya naman ako ng tingin habang ako naman ay nagpipigil ng tawa.
"Tch! Bahala ka jan !" Malamig niyang sabi na bigla bigla ay iniwanan ako. Ako naman ay humabol sa kanya para sabayan sya. Tsk! Galit sya.!
"Hoy! Beast! Sorry na!"mula sa puso kong sinabi yon pero pasigaw. Natawa naman ako ng lingunin nya ko ng masamang masama. Hahaha! Tawa ko sa loob loob ko. "Este best" sabi ko na nag peace sign pa."sorry na talaga" sabi ko ng maabutan ko na sya.
Ngunit Halos hindi na ako makahinga kaya napahawak ako sa braso nya ng matindi ako naman ay hawak hawak ko ang dibdib ko.
"Oy Blare ! Ayos ka lang.!?" May bahid ng pag aalala sa mukha nya. Alam niya kasi ay mayroon akong asthma kaya mababasa mo talaga sa mukha nya ang sobrang pag aalala.
Isinenyas ko naman ang kamay ko pahiwatig na ayos lang ako. Inalalayan nya ko at kinuha ang tubig sa bag ko at ibinigay yoon sakin. Kahit kasi may canteen ay nagbabaon parin ako ng tubig dahil nauuhawin kasi ako at dahil nga may asthma ako.
Nang makapagpahinga kami ay tumitig sya sakin. "Blare sorry. Nawala sa isip kong may asthma ka pala. Sorry talaga best."sinsero nyang sabi.
"Ayos lang best. Ngayon na nga lang uli ako sinumpong nito. Hehehe."sabi ko sa kanya."tara nagugutom na ko." Sabi ko ng nakangiti at tumango naman sya.
Habang naglalakad kami papunta sa canteen ay napapansin ko ang pananahimik nya. Alam kong naiinis sya sa sarili nya dahil nakimutan nyang may asthma ako. At alam ko ding sinisisi nya ang sarili nya sa nangyari.
"Eze , sinisisi mo ba sarili mo sa nangyari?"sinsero kong tanong. Tumango naman sya."hahaha ang arte mo. Okay lang yon. Wag muna isipin yon." Sabi ko sa kanya na tinatapik tapik pa ang balikat nya. Ngumiti naman sya ng pilit.
"Eh kasi Blare hindi naman mangyayari yon kung hindi kita iniwan tsaka kung hindi ako naglakad ng mabilis." Malungkot niyang sabi at sinisisi parin ang sarili.
Nakarating kami sa canteen at sya na ang umorder. Baka daw kasi mapagod ako o kaya daw ay hindi makahinga sa pila. Hinitay ko na lang syang makabalik at dala nya na ung mga ini order nya. Nakakatuwang makita na gulay ang dalawa ng ininorder nya. Inilapag nya iyon sa table at ibinigay sakin ang isa sa mga inorder nya.
"Wow Eze ! Kelan ka pa natutong kumain ng gulay?"nang aasar kong tanong sa kanya.
"Tsk! Kagabi lang ! Nung sa inyo ko nag dinner.!"sarkastiko nyang sabi at natawa na lang ako.
Nagtuloy na lang kami sa pagkain. Nang matapos ay agad din kaming umalis sa canteen at naglakad pabalik sa room. Pero hanggang ngayon ay hindi parin kami nag kikibuan. Nang hindi sya nakatiis ay sya narin ang unang nagsalita.
"Blare pag nakipag hiwalay ba ko sa pinsan mo magagalit ka sakin?" Sinsero nyang tanong. Napaisip naman ako.
"Hm.? Hindi. Alam mo kung bakit ? Napailing naman sya." Ang tunay kasi na kaibigan ay sumusuporta sa kapwa kaibigan. Hindi kumokontra sa sa isat isa. Diba nga ang rule natin ay "ayaw ng isa, ayaw ng lahat" isa isip mo yon." Sinsero kong sabi." Kaya kung saan ka masaya, doon ako." Dagdag ko ng naka ngiti pa.
Nagtuloy na kami sa pag lalakad hanggang nakarating kami sa room. Mayroon pang twenty five minutes bago mag umpisa ang afternoon session. Bumaling ako kay Eze na naka earphone. Napabuntong hininga na lang ako at inagaw ang isa. Isinalpak ko yon sa tainga ko. Nakakainis lang dahil puro rock ang tugtog. Ang sakit sa tenga, nakakabingi. Kinuha ko ang cellphone nya at pumili ng maayos ayos na kanta. Pareho kaming mahilig sa music pero ang hilig nya ay rock ako naman ay pop at jazz.
Doon ko lang din napansin na tulog pala sya. Heheheh! At sa di inaasahan ay humarap sya sakin ng tulog. Kinuha ko ang cellphone ko at.... Click! Hehehehe! Pini churan ko sya. Ang cute cute nya kasi matulog. Aasarin ko sya mamaya kapag tapos ng klase.
Limang minuto na lang ang natitira bago mag umpisa ang klase kaya inalog alog ko na sya para magising."Ayusin mo na sarili ko mag aala una na " mahinahon ko sabi sa kanya. Umayos naman sya ng upo at nag ayos ng sarili.
Ilang saglit lang din ay dumating na ang lecturer at hindi na uli kami nag kibuan pa ni Eze.
Thank you for reading.
Thanks a lot!
-ejeyoyi-
