GÜNAHIN ATEŞİ

Bölüm şarkısı: Euriella - Hate me

🔥KANLI SÜVEYDA🔥

Bir elinde cehennem ateşi, diğerinde vicdanı olan bir adam... Yürüyor geceyi üzerine örten Süveyda'da. Nice cinayeti içine sindirmiş Süveyda! Her köşesinde bir iti tozla doyuran Süveyda... Kötülükten beslenen katil Süveyda... Kalbin ortasındaki gizli günah Süveyda.

Sessizce bastığı yeri inleterek devam ediyor adam.

Karanlığın içinde kaybolmayıp parlıyor adam.

Karanlığın en parlak rengini giymiş üstüne. Her zaman ki gibi kuşalıydı üstüne geçirdiği zırhı.
Buzdan bakışlarını etrafında gezdirdi. Gördükleriyle yüzünü iğreti bir küçümsemeyle buruşturdu.

Köşedeki adamların elindeki içki şişesiyle sallanmasına baktı. Acizlikti onun için...

Elindeki şişeyi zevkine içenleri kınıyor, dert için içenlerede acizlikle bakıyordu.

Kendine faydası olmayan sıvıyı içip sarhoşlukla dertleri unutmaya çalışanlar koca bir acizlikti.

Adımlarının ağırlığı ile yer sesiz bir titreyiş içindeydi.

Adımlarını sağa doğru çevirip dar sokakta sürdürdü.
Sert esen rüzgar saçlarını savururken gökyüzü hiç olmadığı kadar sisli bir karanlığa bulanmıştı.

Sükünet bedeninde geziniyor, bastığı her adım ölümün kıyısına vuruyordu.

Bakışlarını mekanik bir şekilde sağına çevirdi bu sefer. Bedenine iğrençe dokunan dokunuşlarla zevk alan hayat kadınına baktı. Yüzünde küçümseyici bir şekil almıştı.

"Ruhunu satanlar!"

Dişlerinin arasından tısladığı sözler bıçak gibi keskin çıkmış, gecenin sert esen rüzgarına karışarak.

Tiskinti bakışlarını ikiliden ayırıp ilerlemeye devam etti yeniden.

Her adımı siyah sokağı karanlığa boğar gibiydi.

Her adım gecenin puslu karanlığına karışıyor gibiydi.

Ara ara olan elektirik direklerinin kör ışıkları gecenin karanlığına cılız bir ışık saçıyordu. O cılız ışık ise Süveyda'ın karanlığında boğuluyordu.

Adımlarını yavaşça durdurup gecenin sesizliğini dinlemeye başladı.

Kuruyan dolğun dudaklarını diliyle ıslatırken gözlerini  kıstı bir avcı misali...  Kulağına rüzgarın sert uğultusuyla birlikte esen fısıltılara kulak astı...

"Her zamankinden abi..."

Rüzgarın kulağına fısıldadığı ses ile gözlerini daha çok kısıp bir adım daha attı puslu geceye.

" Yeni mal geldi. Bir onu dene aslanım. Bi çektin mi kafa bir milyon o derece dehşet birşey!." 

Rüzgarda yankı yapan sesi duyduğu an ağırca kuruyan dudagını ıslatırken dişlerini sıkmaktan geri durmadı..

Elleri yumruk olurken bedeni sinirle kasılmıştı.

Biraz daha bekledi...

Dinledi.

Konuşmalar ilerleyince ağır adımlarla yürümeye başladığında tekrar o sesi duydu... Kendi elleriyle keseceği o ses;

"Ulan piç! Paran yoksa niye mal istiyorsun! Siktir git!"  Diyordu.