Caught (Voltooit)

Hoofdstuk 2

Kyle
"Hier is brouwsel 1, test het en vind uit wat het doet. Hier zijn verschillende dingen die je moet uit moet proberen met het brouwsel."
Ik staar naar de hindernisbaan die hij heeft uitgezet. Ik zie een waterbak staan, een trap die naar een onmogelijke sprong leid en een vuurplaats. Ik weet niet wat ik zie. Ik jank en kijk naar Phillipeus.

"Wat? Wat is er? Bang dat je pijn krijgt? Maakt mij niks uit, dus jou ook niet. Hop aan het werk!"

Ik kijk terug naar de hindernis baan en begin te rennen. Eerst in het water. Ik moest kopje onder en kijken hoelang ik het volhoud, mijn longen staan al snel op barsten en ik spring uit het water. Daarna de trap op en ineens zie ik hoe hoog ik sta. Ik heb hoogtevrees en alleen hier van krijg ik al de kriebels. Ik jank weer en ik hoor Phillipeus zeggen dat ik niet moet zeuren. Ik zucht, neem een aanloop en spring. Ik spring ineens ongeloofelijk hoog en ik land op de balken van het huis. Ik bibberde van angst, zo hoog was ik nog nooit van de grond geweest!

"Wonderbaarlijk, blijkbaar krijg je er een spring boost door. Ja, zo noem ik het: de Springboost. Kom naar beneden jij."

Hij loopt de kamer uit naar zijn studie kamer. Ik trilde nog steeds.Hoe moet ik nu naar beneden komen?

"Kom op Kyle, ja kan het, wees niet zo'n mietje!"

Boos bouw ik en muur om Solan heen. Dit heb ik nu niet nodig. Ik sluit mijn ogen en spring. Na wat wel een uur leek (het waren 6 seconden) kwam ik met een zachte 'plof' op de stenen vloer terecht. Ik open mijn ogen weer en ik ga weer naar mijn kooi. Ik hoop dat mijn droom weer terug komt. Ik droomde over een wolf, niet mijn wolvenvorm (ik ben zwart met wit), maar een kleine, bruin/grijze wolf met prachtige ogen, zilver bij het pupil en goud bij de randen, als een zilveren ster in de gousen zon. Ze keek mij aan, ik voelde een band. Ik wist het meteen, zij was mijn mate. Ik wil dat die droom terugkomt. Ik sluit mijn ogen. Ik verlang naar mijn mate, ik wil bij haar zijn.

"Wolf, kom hier je bent nog niet klaar!" ik kreun en sta op en loop weer naar de Alchmist toe.

Twin
Ik ren door de kleine beekjes en spring over de rotsen heen. Ik ben zo blij, eindelijk heeft Sasha een spoor van mijn mate gevonden. Waar moet ik eigenlijk heen? Ik stop, verander naar mensenvorm en breek de muur af.

"Sasha, waar moeten we eigenlijk heen?"

"Oh, kom je er nu pas achter dat ik je dat nog niet had verteld? Nou, ik heb een vaag geurspoor dat we gaan volgen, maar je moet me niet steeds buitensluiten, want je moet precies gaan doen wat ik zeg."

"Oke, maar wat nu?"

"Het begint al donker te worden, laten we kamp opzetten."

Ik knik (niet dat ze dat kan zien) en zet mijn kleine tent op. Ik rook laatst een paar konijnen, die worden mijn avondmaal. Ik verander naar wolvenvorm en ren mijn neus achterna.

Leave a comment als je het leuk vind!
See ya later!!

Ps: bovenin is het huis van de Algemist!