Caught (Voltooit)

Hoofdstuk 18

Hoi everyone!!

Super erg bedankt voor 1000 Vieuws!! Ik ben echt superblij!! Ik weet niet hou ik jullie kan bedanken, maar hier is een extra hoofdstukje voor vandaag!!

See ya later!!

XxX

----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----

Kyle
Phillipeus en ik lopen nu al uren en ik begin mijn poten te voelen. Waarom stoppen we niet? Ik ben moe, we hebben al de hele nacht gelopen! Ik kijk Phillipeus boos aan. Ik kijkt terug, verbaast.

"Wat moet je?" Vraagt hij en ik kijk hem nog bozer aan, hoe stom kan je zijn?

"We gaan zo rusten, er is een beekje vlakbij." Zegt hij en inderdaad, ik ruik water. Ik heb zo'n dorst dat het voelt alsof mijn tong en keel schuurpapier is. Ik begin te rennen, maar Phillipeus trekt zo hard aan de ketting dat ik bijna stik.

"We gaan niét rennen, dat hebben we genoeg gedaan." Zegt hij chagerijnig. Ik grom, maar ik loop toch rustig achter hem aan.

"Waarom laat je dit toe? Je kan hem aan! Je bent nota bene in je Luna's beschermer vorm!" Roept Solan kwaad in mijn hoofd, alsof hij beledigt is.

"Sorry hoor, alleen hebben we een probleem, als ik te hard aan de ketting trek, vermoord ik ons door te weinig lucht." Snauw ik terug. Ik ben ongeloofelijk chagerijnig, maar ik zou niet weten waarom.

"Je bent chaggie, omdat je niet bij je mate bent." Zucht Solan geërgert. "Jeez, moet je nog zoveel leren?" Voegt hij eraan toe. Ik sluit hem af, ik wil nu niet naar hem luisteren. We zijn eindelijk bij het riviertje aangekomen en ik ren meteen op het water af. Phillipeus loopt achter mij aan en ik begin gulzig te drinken, maar voordat ik een druppel water aanraak, zit mijn tong vast aan ijs! Ik trek mijn tong eraf en kijk verbaast naar de rivier. Het is geen water maar ijs! Is het al winter? Het heeft nog niet gesneeuwt. Dat doet mij terugdenken aan de eerste ramp die mijn roedel trof. Een insneeuwing. Het is niet zo verwoestend, maar wel erg vervelend.

"Ha ha ha, je moet niet zomaar ijs drinken, ik weet niet of je dat doorgeslikt krijgt." Lacht Phillipeus. Ik kijk hem boos aan. 'Very funny' denk ik en ik ga liggen.

"Oke, oke, ik laat het ijs wel smelten." Zuchtend staat Phillipeus op en loopt naar het riviertje. Hij hakt er een stuk ijs uit en neemt het weer mee terug. Him doet het in een pan, die hij uit zijn tas haalt. Hij maakt met een slag van zijn hand een vuurtje, de stokken lagen rond de kamplek en ik heb ze verzamelt. Hij hangt het pannetje erboven en dan wachtem we even.
Na een minuutje of wat is het ijs gesmolten en zet hij de bak voor mij neer.

"Drink maar, maar je laat wat voor mij over." Zegt hij waarschuwend. Ik nem een paar slokken en probeer niet al te dorstig te lijken, maar dat mislukt. Ik eindigde met 3/4 van de kom leeg te drinken.

"Nu is het genoeg! Ik wil ook!" Schreeuwt Phillipeus ineens. Ik schrik me een ongeluk en ren een eindje weg.

"Kom terug jij!" Schreeuwt Phillipeus. Ik loop langzaam terug. Wat moet ik anders? Wegrennen en dan nooit meer naar mijn mensen- of normale wolvenvorm terug kunnen veranderen? Ik ben nog steeds in Luna's beschermers vorm, dus ik kan ook vliegen, alleen heb ik geen idee hoe en ik wil het eigenlijk ook niet weten. Ik hou niet van hoogtes en ik doe er alles aan om zo dicht mogelijk bij de grond te blijven. Alleen al naar bergen kijken is beangstigend. Ik ben inmiddels terug naar het kampvuur, waar Phillipeus ondertussen al klaar is met drinken.

"Zo, eindelijk weer terug gekomen?" Vraagt hij. Ik geef geen kik en ga liggen bij de vlammen, zodat ik weer een beetje warm wordt.

"Waarom werd je zo wild toen ik vertelde dat we naar de bruiloft van de Alpha zoon gaan?" Vraagt Phillipeus ineens. Ik kijk hem verbaast aan, waarom zou hij dat vragen? Ik kan hem toch niet beantwoorden?

"Met het nieuwe brouwseltje dat ik over je heen gooide kan ik ook je gedachte gang horen." Zegt Phillipeus. Wow, dat is best wel knap.

"Dankje, maar beantwoordt mijn vraag." Zegt hij ongeduldig. Nou, degene die gaat trouwen met de Alpha zoon is mijn mate. De Alpha zoon heeft zijn mate verloren en nu wil hij zich vereenigen met mijn mate.

"Aha, dus het is beter als we terug gaan?" Vraagt hij snel. Ik schud mijn kop. Als we terug gaan, dan ga ik langzaam dood, denk ik. Ik voel mij nu al zwak en elendig, hoe is het dan als ik ongeveer 20 kilometer verderop woon?

"Ik begrijp het, maar wat moet ik dan? Ik wil mijn huisdier niet kwijt." Datbis een vergissing. Ik spring op hem af en samen vallen we op de grond. Ik duw hem met mijn poten tegen de grond aan en grom in zijn gezicht. Waag het niet om mij een huisdier te noemen!

"Oke, oke, sorry, ik bedoelde...eh...proefkonijn." Zegt hij paniekerig. Weer een fout antwoord. Ik duw npg harder met mijn poten tegen zijn borst. Hij schreeuwt het uit.

"Oke, oke, Je bent een vrije wolf!" Ik kijk hem verbaast aan. Als hij zegt dat ik een vrije wolf ben dan betekent dat dus...

"Dat je vrij bent, maar je moet wel bij mij blijven wil je ooit in je mensenvorm terug veranderen. Het brouwsel is op en het duurt wel een tijdje." Ik kijk hem verbaast aan. Waarom zou hij mij vrijlaten?

"Omdat ik nu in zie wat ik jou allemaal heb aangedaan. Ik kan je gedachtegang zien, dus ook je herinneringen. Ik heb door jouw ogen gezien wat ik je heb aangedaan. Ik wil het goed maken, maar eerst op weg naar de Golden Eye roedel!" Hoe random wil je het hebben? De Alchmist, degene die mij heeft opgesloten en als proefkonijn gebruikt heeft, laat mij gaan?

----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----

Hoi everyone!!

Heel erg bedankt voor de votes! Ik vraag er niet specefiek om en dat ben ik ook niet van plan. Je moet op het boek stemmen als je het leuk vindt en niet 'omdat ik anders niet verder schrijf.'

100 votes!! Thx!!

See ya later!!

XxX