Hoofdstuk 4

334 33 3
                                    

Kyle
Het is erg stil voor een ochtend in het huis van de Alchemist, te stil als je het mij vraagt. Ik sta op en loop wat rondjes in mijn kooi. Mijn kooi is nket geweldig groot, een beetje stro, een brinkbak en een voederbak. Ik kijk naar het deurtje van de kooi. Zie uk dat nou goed? Heeft hij de deur niet op slot gedaan?

"Goeie opservatie knul, wat nu?"

"Waarom ben je zo chagerijnig?"

"Duh, wat denk je slimmerik?"

"Sorry van gisteren, maar denk je dat we kunnen ontsnappen?"

"Dat zou kunnen, maar we moeten dat wel zachtjes doen!"

"Dat snap ik, als we eruit zijn, pak ik ook wat kleren van de Algemist, want ik weet niet meer of ik kleren aanhad doen hij me veranderde."

"Ja, je hebt nog kleren aan, dat kan ik zien. Nu, maak de deur open!"

Ik duw met mijn snuit tegen de deur. Krakend ging de deur open. Ik voel een schock van blijdschap, ik ben bijna vrij!

"Nu kom op, ga naar de deur en kom hier niet meer terug!"

Zo snel, maar zacht als ik kan ren ik naar de deur, die ook niet op slot zat. Ik kon mijn geluk niet op! Ik ren naar buiten, ik ren en ren, tot ik het huis niet meer kan zien. Meteen voel ik dat er iets van me afvalt, alsof ik een zware last heb neergezet.

"Misschien is het de betovering! Probeer eens te veranderen."

Ik probeer het, maar als ik weer kijk zie ik dat ik nog steeds op 4 poten rondloop. Verslagen laat ik mijn kop hangen, ik wil naar mijn mate.

"Als je haar vind, kan je misschien naar haar Roedel arts, om je te laten nakijken."

Ik had daar nog niet eens aan gedacht. Misschien is het wel zo. Ik stop niet met rennen tot ik niet meer kan, dan val ik neer en rust uit, denkend aan mijn mate.

Twin
Ik wordt wakker van een paar vogels die vlakbij aan het fluiten waren. Ugh, ik wou dat ik nog even verder kon slapen, ik had zo'n mooie droom. Natuurlijk over mijn mate, ik zag alleen maar zijn wolvenvorm, die niet lelijker was geworden, ik voel dat ik met iedere stap dichterbij kom.

"We weten nu wel dat je dichterbij hem komt, dat zei je laatst nog!"

"Zo, is er iemand chagerijnig?"

"Nee, maar je hoeft niet alles te herhalen, dat zou iedereen gaan irriteren!"

Ik negeer haar terwijl ze in mijn hoofd doorrateld over onbelangrijke dingen, ze is echt een kletskous. Ik sta weer op en ren weer verder. Ik ben nu al een week op zoek naar hem en ik begin me zorgen te maken. Wat als er 2 weken om zijn en ik vind hem niet? Dan moet ik terug én met Cloud trouwen én Luna worden van de Roedel. Ik wil helemaal geen Luna worden, maar ik wil gelukkig worden met mijn mate. Waarom is alles zo ingewikkeld?

Hoi everyone Kyu hier! Ik ben het met Sasha eens, Twin moet niet steeds hetzelfde denken ;). Als je het leuk vond, leave a comment!
See ya later!

Caught (Voltooit)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu