Caught (Voltooit)

Hoofdstuk 7

Kyle
"Nog even een vraagje, hoe verbrand je niet met dat zilveren bedeltje?"

Ze kijkt mij raar aan voirdat ze haar hoofd omlaag doet om te kijken naar haar armbandje.

"Je weet dat dit ijzer is hé?" Zegt ze terwijl ze moeite moet doen om niet te lachen.

Als ik een mens zou zijn geweest, zou ik nu alle kleurtinten van rood uitproberen op mijn gezicht, maar ik ben een wolf dus ziet ze het gelukkig niet.

"Nu moet jij wel beginnen met je verhaal, asjeblieft?"

Ik moet lachen, wat meer klinkt als gekef, om haar gesmeek. Dat doet mij er aan denken toen ik nog in een kooi sliep en om eten moest bedelen bij Phillipeus.

"Oke, ik zal beginnen.
Ik ben geboren om 13 december, vrijdag 13 december. Ik was niet erg gelieft bij mijn roedelleden, maar dasr merkte ik niks van. Mijn vader was de Alpha van die roedel, dus beval hij iedereen om mij met geen hand aan te raken. De 7 jaar nadat ik geboren was kreeg mijn roedel het zwasr voor de kiezen. Aardbevingen, overstromingen, tornado's noem maar op! Wij kregen die op ons dak sinds ik geboren was. Toen kwam er een oorlog, en mijn vader en moeder sneuvelde."

"Wat erg..." hoor ik haar mompelen. "Ik kan het haast niet geloven."

"En toch is het zo. Toen mijn famillie sneuvelde werd ik uit de roedel verbannen, want ik bracht toch alleen maar ongeluk. Ik heb rondgezwerft voor 1 jaar en werdt toen gevonden door Phillipeus, een Algemist."

"Ik dacht dat Algemisten niet meer bestonden." zegt ze. "En jij ben er een tegen gekomen?"

"Ja en ik zou alles geven om nooit meer door Phillipeus gevonden te worden. Hij nam me mee naar zijn huisje en sindsdiem moest ik als proefdier werken, brouwsels uitesten en zo. Ik ben gister pas vrijgekomen, dus reken maar uit hoelang ik daar heb gezeten."

Ik zie haar even nadenken, haar ogen worden groot en ze staat op. Ze loopt naar mij toe en geeft mij een knuffel.

Twin
"Wat erg dat je dit allemaal mee hebt gemaakt!" zeg ik tegen de wolvenvorm van mijn mate. Ik moet nog best wennen aan dat woord. Ik voel zijn poot op mijn schouder en zo zitten we een tijdje.

"Hoe verander jij in een mens?" Klinkt het in mijn hoofd.

"Ik denk aan mijn mensenvorm en dan gebeurt het." Zeg ik eerlijk, hoe anders?

"Zou ik het mogen proberen? Het probleem is dat de kleren die ik als mens aanheb waarschijnlijk vreselijk gescheurt zijn."

Ik laat hem los. "Natuurlijk mag je het proberen, wie houdt je tegen? Ik niet hoor!" zeg ik tegen hem. Ik laat hem los en loop een stukje naar achter.

Kyle
"Kom op Kyle, gewoon consentreren!" zegt Solan aanmoedigend in mijn hoofd.

"Dat doe ik Solan, dat doe ik."

Ik consentreer me hard op een beeld dat Solan mij doorstuurt. Een jongen met zwart haar, blauwe ogen en best gespiert. Ik consentreer me er zo op dat ik niet doorheb dat ik me anders voel. Ik voel me...

Menselijk.

Hoi everyone! Een korter hoofdstuk ik weet het, maar ik wil het grasg op een cliffhanger houden. Zal Kyle in het volgende hoofdstuk zijn menselijke vorm hebben? Zeg het in de comments!!! De Q&A gaat nog steeds door!!!

See ya later!

Ps. Boven een foto van Twin in wolvengedaante!