Caught (Voltooit)

Hoofdstuk 13

Twin
Niet veel later komt Cloud mijn kamer binnen. Hij glimlacht bij het zien van mijn wanhopige gezicht. Hij loopt naar mij toen en hij begint me te zoenen. Zijn handen gaan onder mijn shirt en zo staat hij een tijdje. Als hij mij eindelijk los laat grijnst hij bij het zien van mijn tranen. Hij vind het heerlijk om mij zo te zien, overgelevert aan hem.

"Wil mijn kleine Luna naar buiten?" Vraagt hij en ik grom bij het horen van mijn koosnaampje. Niemand mag mij een koosnaampje geven, behalve Kyle. Ik knik en zijn glimlach wordt breder.

"Ik moet je dan wel met een touw aan mij vastmaken, anders ontsnap je misschien en dat willen we niet!" Zegt hij en grinnikt bij de gedachte dat ik aan hem vast zit.

"Is goed, maar kun je beginnen met mij los te maken? Die zilveren kettingen doen erg veel pijn." Zeg ik terwijl ik voorzichtig mijn polsen naar hem uitsteek. Mijn polsen bloeden nu al een paar dagen en mijn huid is op sommige plekken zwart van het verbranden. Plots zie ik een flits van bezorgtheid in zijn ogen. Was dat echt bezorgtheid? Hij maakt mijn polsen gauw los en ik slaak een opgelucht kreetje. Cloud grinnikt.

"Ik pak even een stukje touw, want we gaan sámen rennen." Zegt hij en hij loopt weg. Even later is hij terug en heeft een stuk touw van ongeveer 3 meter vast.

"Verander." Zegt hij. Ik schud mijn hoofd. Ik schud mijn hoofd. No way dat ik zo dichtbij hem moet lopen.

"Pak een langer stuk touw, als je dat om onze middels heen doet dan zitten we ongeveer tegen elkaar aan!" Zeg ik.

"VERANDER!" Zegt hij met zijn Alpha stem. Ik krimp ineen en verander. Hij lacht en hij doet er lang over om het touw om mijn middel te doen, daarbij mij zoveel mogelijk aaien en zo.

"Zane! Kom hier!" Roept hij ineens. Ik kijk op. Zane? Mijn kleine broertje? En inderdaad, binnen 2 tellen staat mijn broertje aan zijn zijde.

"Wat kan ik voor u doen?" Vraagt Zane terwijl ik hem verbijstert aankijk.

"Je zus en ik gaan een tijdje wandelen, maar ze moet aan mij vastzitten, dus aan jou de eer om dit stuk touw om mijn middel te doen." Zegt Cloud als hij glimlacht naar mij, waarschijnlijk omdat mijn bek openhangt.

"Je vangt vliegen kleine Luna." Zegt hij inderdaad. Ik sluit mijn bek en probeer terug te veranderen, maar om een of andere reden lukt mij dat niet. Cloud begint te grinnikken.

"Je vader heeft mij vertelt hoe ik moet zorgen dat mijn mate verandert waarneer ik dat wil." Zegt hij grijnzend. Ik grom en hij lacht. Hij verandert in een mega, compleet zwarte wolf met Gouden ogen en Zane doet het touw om zijn middel. Er is iets meer dan een meter touw over dat tussen ons strak gespannen staat.

"Fijne dag nog, Alpha's zoon." Zegt Zane terwijl Cloud begint te lopen en mij achter zich aan sleept. We lopen echt vlak naast elkaar.

"En? Hoe vind je het dat je zó dichtbij mij mag zijn?" Vraagt hij en ik zweer dat ik zijn wolf zie grijnzen. Ik haat hem met heel mijn hart, waarom is dit niet zoals in de sprookjes die Béta Roger mij vroeger vertelde?

*Flashback*
"...als je je mate vindt, blijven jullie voor altijd bij elkaar." Zegt papa. Ik giegel.

"Hoe ziet mijn mate eruit?" Vraagt de 6 jarige ik aan papa. Him glimlacht om mij zo te zien. Hij neemt mij op schoot en fluistert in mijn oor:

"Vast een jongen met een groot hart, net als jij." Zegt pap. Ik geef hem een grote knuffel en hij knuffekt mij terug.

"Papa?" Vraag ik.

"Ja?"

"Vindt iedereen zijn of haar mate?" Vraag ik. Papa glimlacht droevig.

"De meeste wel, maar soms komt het voor dat de ene mate al dood is voor dat de ander hem of haar gevonden heeft."

"Dat is zielig!" Roep ik uit, bijna huilend.

"Sominge mensen worden ook gedwongen met een ander te trouwen als ze nog niet hun mate hebben gevonden."

"Nee! Ik wil het niet meer horen!"

*Einde flashback*

"Héy! Geef antwoord!" Vraagt Cloud en hij duwt tegen mij aan. Ik schrik op uit het verleden en keer, jammer genoeg, terug naar het heden.

"Wat?" Vraag ik ruw.

"1. Sla niet zo'n toon tegen mij aan. En 2. Geef antwoord op de vraag die ik je net stelde!" Hij duwt tegen mij aan, zodat we een bocht moeten maken en zo lopen we weer verder.

"Denk je dat ik het leuk vind om aan jou vast te zitten?" Vraag ik sarcasties. Plotseling verandert hij terug naar mansenvorm. Ik schrik me rot en hij maakt daar gebruik van. Hij tilt mij op en neemt mij al rennend mee onder zijn arm. Ik grom en bijt naar hem.

"Stop met tegenstribbelen klein wolfje! Ik breng je ergens heen waar ik je wat moet geven!" Zegt hij. Ik slik, wat moet hij zo nodig vragen? En waarom mag ik niet gewoon rennen? Dat heb ik immers gevraagt! We rennen, nou hij rent en ik wordt gedragen, door een rozenveld. Daar daar gaat hij minder hard rennen en uiteindelijk stopt hij. Hij zet mij neer.

"Verander, alsjeblieft." Zegt hij tegen mij. Een Alpha die alsjeblieft zegt? Dit moet erg bijzonder zijn. Ik verander terug. Het touw is er nog steeds en ik probeer het los te maken.

"DOE NIET!!!" Zegt Cloud met zijn Alpha stem en ik krimp ineen. Ik haat het dat hij zijn Alpha stem gebruikt. Hij trekt aan het touw en ik val tegen hem aan. Hij grijnst breed en haalt een klein flesje vanachter zijn rug vandaan. Het lijkt op een beetje srinken of iets.

"Hier voor jou." Zegt Cloud. Ik kijk hem verrast aan. Een cadeautje, voor mij, van Cloud? Ik pak het aan en hij grijnst breed.

"Drink het maar op." Zegt hij en ik kijk bedachtzaam naar het flesje. Ik draai het open en een heerlijke, zoete geur. Wat kan er mis gaan? Hij kan dit drankje niet betoveren, dus. Ik drink het op en meteen weet ik dat dat de slechtste beslissing was die ik ooit heb gemaakt. Ik zie Cloud grijnzen als ik op de grond zak.

Alles wordt donker...

Hoi everyone!!

Hier hoofdstuk 13, het ongeluks getal!! Spooooooky

Comment wat jou ongeluks en geluksgetal is, mijn e zijn:
Geluksgetal: 7
Ongeluksgetal: 13 en 6

See ya later!!