Hoofdstuk 6~ Een rare ontmoeting

46 4 2
                                    

Jason kijkt naar zijn oom die moe op een steen is gaan zitten.

''Tom.. je wonden'' probeerde hij maar tom onderbrak hem ''Weerwolven sterven niet aan wat brandwonden'' mompelde hij en snifte in de lucht

Jason ging naast hem zitten en legde een hand op zijn schouder.

''We moeten langs een dokter of zo iets'' stelde hij voor

Tom keek hem boos aan ''Nee!, we hebben geen hulp nodig''

Moeizaam stond hij op en keek rond ''daar zijn wat bessen die kunnen we mee nemen voor onderweg''

Jason knikte en pakte zijn tas ''ik pluk er daar wat'' het lopen ging hem al wat beter af

Toen hij een paar bessen had verzamelt zuchten hij diep.

Hij verzonk in zijn gedachtes.

''Goedemorgen broertje voel je al wat beter?'' Vroeg Alex aan de zieke Jason

Voorzichtig schudde 6 jaar oude jason zijn hoofd

''je moet ook geen kippen van boer Heps eten'' lachde Alex

Jason glimlachte zachtjes zijn zijn grote broer

''Je bent een snelle wolf broertje je moet voorzichtig zijn''

Het kleine jongentje keek hem aan

''De wereld is vol gevaar als je me ooit kwijt raakt zit ik altijd hier'' hij hield zijn hand op jasons hart

Jason knuffelde zijn broer ''Voor altijd?''

''Ja broertje altijd waar ik ook mag zijn?''

Jason kreeg zijn zicht terug en opende zijn ogen maar net op het moment dat hij wat zijn sprong een grote witte wolf grommend op hem.

Hij schrok en schreeuwde ''aagggh'' Hij probeerde de bijtende mond van de wolf bij hem weg te houden.

De wolf grommde maar door en klauwde zijn klauwen in zijn schouders.

Jason schreeuwde nog eens maar dan van de pijn.

Tom kwam aangerend en grommde naar de wolf hij kon zichzelf niet meer transformeren daar was hij te zwak voor.

De wolf leek met tom te communiceren.

Jason hield zijn tanden op elkaar en probeerde bij een tak te komen.

Toen hij de tak te pakken had sloeg hij die tegen de wolf hoofd.

De wolf sprong van de jongen en grommde Tom sprong tussen hen in.

Weer leken ze te communiceren en jason stond er hijgend bij.

Een stroom bloed gleed van zijn shouders over zijn t-shirt.

De wolf ging zitten en keek meelevend naar Jason.

Jason hield zijn wenkbrouw en stapte een stap naar achter.

Tom greep jason,s arm ''Ze is okey ze zocht naar gevaarlijke indringers maar wij zijn dat niet ze wil ons helpen''

Jason momperde naar zijn oom ''eerst wilt ze me killen daarna helpen?! Wat is dat voor logica''

De wolf draaide haar heldere blauwe ogen.

Tom knikte naar haar ''Ze heet Naomi en is een Strijder van de Blood moon roedel''

Jason hield zijn hand op zijn bloedende schouder maar merkte toen dat ze allebei bloede.

''Ze heeft spijt van dat'' probeerde tom nog eens

''heeft ze medicijnen om jou te verzorgen?'' Vroeg jason

Tom knikte ''ze wil jou shouders ook helen''

''We zijn mensen'' mompelde jason

''Wolven onder elkaar'' verbeterde tom hem en knikte naar Naomi

Naomi ging door haar knieen zodat Jason en Tom op haar rug konden stappen

Jason hielp Tom op haar rug en klom er toen zelf ook op

Ze bracht hem dieper het bos in

Ze stopte toen het pad door een ondiepe rivier werd gekruist

Tom stapte af en snel volgde Jason.

''hier kunnen we ons wassen'' zei tom toen hij weer naar de wolf had gekeken.

Jason knikte en deed zijn shirt uit.

''het zit onder het bloed'' mompelde hij

Tom lachte ''de mijne ook''

De wolf bleef stil en draaide zich om.

Jason liep het water in en ging er in liggen ''aaahh het is warm'' hij liet zijn hoofd onder gaan.

De man volgde ook en gind zitten in het warme water '' naomi zegt dat het vulkaan water is''

''Das cool'' lachte Jason

Tom kinikte en liet het water over zijn armen en benen stromen

Naomi ging liggen en geeuwde moe.

Jason keek naar haar 'kom er ook in wolf haha''

De wolf keek naar hem en keek snel weer weg ''Ugh rare jongen''

De nacht viel snel en Jason en tom samen met naomi liepen naar een grond.

''Fijn dat plakkerige bloed van me af'' Gimlachte tom

Jason was nog buiten hij keek naar de sterren Voorzichtig legde hij zijn hand op zijn hart ''Waar ben je broer? Ik heb je nodig...'' een traan gleed over zijn wang

Naomi liep naar hem toe en ging naast hem zitten

''Hallo wolf...'' hij legde zijn hand op haar hoofd en aaide haar voorzichtig.

Naomi sloot haar ogen en leunde tegen de jongen aan.


Jason de wolven jongenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu