Hoofdstuk 25 ~ De cd

18 3 0
                                    


Naomi zat naast Nathan ze reden in een taxi.

''Bedankt dat je meewil'' Ze glimlachte zachtjes.

Nathan legde zijn hand op haar hand ''Je bent als een zusje voor me''

'' Dankje '' ze gaf Nathan een knuffel.

De chauffeur keek hen aan via de spiegel.

''Waar gaan we heen?'' vroeg de zware mannenstem.

Nathan slikte ''Damspoor 67''

De man knikte en reed weg.

Naomi wierp nog een blik op het hotel.

Hoe langer ze reden hoe sneller ze de geur van Salsa en de rest verloor.

Nathan legde zijn hoofd tegen de rug leuning aan.

''Wat moeten we verwachten?''

Naomi hief haar schouders op.

Ze keek naar haar tas ''Waar is jouwe?''

Nathan schrok zich kapot ''Uug... vergeten''

''Domkop'' Antwoorde Naomi.

De auto stopte ze stonden voor een stoplicht.

''We hoeven alleen nog de hoek om''

Naomi keek Nathan aan ''We stappen hier uit'' antwoorde hij.

De man hield zijn hand op.

''Tuurlijk'' mompelde Nathan en hij griste in zijn zakken.

Naomi keek hem bezorgt aan.

''Neem dit'' Hij gaf een steen aan de man.

De man fronste ''Is dit een grapje''

''Ik ben blut...'' mompelde Nathan.

Naomi pakte de steen van de mans hand af.

''Hier'' ze gaf hem het nodige geld.

''Sorry van hem''

De man knikte en wees naar de autodeur.

''Ja..'' mompelde Nathan en stapte uit.

Naomi stapte ook uit.

Het stoplicht vloog op groen en binnen 3 seconden was de man weg.

''Je gaat op reis en neemt geen geld mee?''

''Nou... ik heb nooit echt geld gehad''

Naomi gaf hem een tik voor zijn hoofd,

Daarna lachte ze zachtjes.

Nathan legde een hand op haar mond ''Ssssh niet achter je kijken''

Naomi slikte ''Zijn ze hier''

''Weet niet, er liep net een man in een witte doktersjas die steeg binnen''

''De.. steeg'' herhaalde Naomi.

Nathan knikte zodra hij de straatnaam bord zag.

Voorzichtig liepen ze langs de steeg.

Ze zagen de dokter praten met een donker figuur.

Toen ze iets van de steeg weg waren.

''We moeten ze volgen''

Naomi schudde haar hoofd en liet haar nagels groeien..

Nathan's ogen flikkende naar een donkere bruin.

''Zeker?''

Naomi knikte.

Jason de wolven jongenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu