Hoofdstuk 18- Het Circus

32 4 6
                                    

Jason werd wakker hij was schijnbaar in slaap gevallen naast de robot man Thijs.

Thijs staarde voor zich uit.

Jason kon zijn uitdrukking niet zien.

Zijn oog was als goed als dicht de andere niet.

Die zat aan de rechter kant.

De man zuchtte diep terwijl hij zijn metalen vingers over de stenen liet krassen.

Jason zag allemaal streepjes ''Dagen?'' vroeg hij.

Thijs wees naar een klein licht strookje ''Daar zonlicht''

''Zonlicht...'' Jason tuurde naar de plek en spotte toen een klein streepje.

Thijs keek hem aan en glimlachte zacht.

Jason lachte terug.

Het viel hem op dat Thijs net zo blauwe ogen had als hijzelf.

Hij wende zijn blik weg en keek naar zijn borstkast.

Jason zag dat hij een vieze witte jurk drug net zoals Thijs.

Hij deed de schouderband omlaag en zag een vieze ontstoken wond.

''Gelukkig hebben ze mijn hart gemist..'' Mompelde hij

Thijs keek naar beneden.

''Wat is er toch met u?''

'''Niks'' zei Thijs kortaf.

Jason hief zich zelf omhoog via de muur.

Thijs staarde hem aan.

Voorzichtig volgde Jason de natte muren op weg naar het streepje zonlicht.

Door een gaatje van en steen kon hij naar buiten turen.

''Mijn zicht is belemmerd door spinnen rag''

Hij hoorde Thijs zuchtten aan de andere kant van de cel

Jason draaide zijn ogen en keek naar de grond.

Hij zag een smal takje dat bedekt was met zand en stof.

''Dit moet werken''

Voorzichtig porde hij het stokje in de muur.

Het zonlicht verdween.

''Hey! Wat doe je'' Vroeg Thijs ineens.

Jason gaf hem geen antwoord.

Hij hield het stokje uit de muur en porde nog eens en nog eens.

Het spinnen rag liet los.

Het zonlicht kwam nu makkelijker naar binnen.

''Zo, Als we iets scherps hebben kunnen we de muur vijlen''

Hij hoorde een gepiep.

Thijs was opgestaan en naar hem toe gelopen.

Jason glimlachte raar terwijl hij opkeek naar de lange robot man.

Hij gaf jason een zachtjes duwtje.

Jason zette paar stappen opzij.

''Kan je wat zien?'' vroeg hij

Thijs knikte en tuurde veder.


''Erwin! Deze kant op!'' Zwarte paarden galoppeerden' door de bossen.

Ze stoppen bij een circus.

Mensen lachen vrolijk terwijl de dieren rustig in hun kooien staan te eten.

''Ze hebben pauze, de artiesten''

Jason de wolven jongenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu