Jason de wolven jongen

Hoofdstuk 10~ Bloed, Zwarte mannen, nachtmerrie?

Yvonne deed de deur open ''Moris? Ben je binnen?''

Een gekuchel kwam van boven.

Voorzichtig liep ze de trap op en liep zijn kamer binnen.

''Goedemorgen liever, hoe voel je je?''

Moris schudde zijn kleine hoofdje.

Het 5 jaar oude jongetje haalde zijn armen op voor een knuffel.

Voorzichtig tilde ze hem uit bed ''Je bent hellemaal warm''

Moris knuffelde Yvonne.

'''Kom ik geef je wat thee''

Moris knikte en liet zichzelf naar beneden dragen.

Ze zette hem op de bank en liep even weg naar de keuken.

Yvonne keek uit het raam.

''Wat is dit nou?'' ze keek geschrokt naar buiten.

Ze zag mannen lopen met pistolen in hun handen.

Yvonne bibberde en pakte Moris snel op en liep naar zolder.

Ze zette hem neer op het bed van zijn ouders

''Stil zijn schat voor maar even''

Moris knikte gehoorzaam

Ze liep naar het raam en tuurde opzoek naar de mannen

''ze lopen naar mijn huis?''

Yvonne keek Moris aan die vrolijk met een autootje zat te spelen.

Ze keek geschrokt terug naar de mannen en zag hen haar ruit in slaan en met pistool schietend naar binnen lopen.

Ze liet uit een kleine gil.

Moris klom van het bed en hield haar been vast ''Bang''

Yvonne pakte haar mobiel ''Geen bereik? Wat is dit nou?''

Ze keek weer naar buiten en zag Marcel

''Nee ga daar weg!'' Ze wou schreeuwend naar buiten rennen maar dat kon ze niet.

Een man keek om naar Marcel die kwaad op hem af kwam stormen schreeuwend haar naam.

Een shot klonk. En het was over.

Yvonne gilde weer en pakte Moris op.

Ze rende naar beneden en sloop naar buiten via de achterdeur.

Moris huilde bang maar schreeuwen deed hij niet.

''sssh kind, het komt goed''

Yvonne glibberde over het natte bevroren weg dek

Ze zag het bos daar zou ze zich verstoppen

Ze rende langs wat bosjes en opeens hoorde ze haar naam

''Yvonne! Yvonne!''

''tom?'' Ze keek hem aan met tranen in haar ogen

''Tom ren! Eer zitten mannen in het dorp!''

Hij hief zijn wenkbrauw op

''Ze moorden!''

Tom trok Jason uit de bosjes en samen renden ze naar Yvonne.

Yvonne keek de jongen aan.

Jason keek weg en rende door naar de bomen.

Hij slipte en stond stil.

Achter de boom kwam een man vandaan.

Hij hield zijn geweer naar Jason.

Tom schreeuwde ''Jason!''

Moris verstopte zich in de jas van Yvonne die huilend toe stond te kijken.

Jason versteende en keek bang naar de loop van het pistool

Naomi schok wakker, ze lag op een steen en keek vermoeid om haar heen.

Al paar dagen lang lag ze op de ene steen en dan weer op de andere.

Ze keek in de lucht en voelde opeens een helse pijn in haar borstkast.

De wolvin huiverde en keek geschokt om haar heen.

''Jason?'' ze kreeg een bloederige beeld in haar hoofd

'''Tom?'' Zwarte mannen renden weg.

''Een vrouw? Met een kind?'' De vage vlek verdween.

''Ze hebben hulp nodig!'' Naomi sprong op en zocht naar Nathan.

''Nathan! Nathan!'' riep ze terwijl ze de pijn onder controle probeerde te houden.

Naomi liep ze zieken den in.

''Salsa? Heb jij Nathan gezien?''

De medicijn wolf was net zoals Naomi en Nathan een weerwolf.

Alleen had zij een geschenk van de grote voorouders gekregen.

Ze had de kans om zieken te genezen maar het ging ten koste van haar eigen gezondheid.

Salsa keek haar bezorgt aan ''Gaat alles wel goed schat?''

De oude wolvin keek haar medelevend aan.

Naomi schudde haar hoofd ''Jason, tom en anderen zijn in gevaar!''

Salsa keek niet begrijpend haar aan.

''Is er iets?'' Vroeg Nathan die binnen was gelopen.

Naomi fluisterde wat ze in haar droom zag.

Nathan schudde zijn hoofd ''Als we nu de roedel uitgaan zijn we voorgoed verbannen!''

''Nathan, Kom we moeten haar helpen''

''Moeder...'' Nathan zuchtte pijnlijk en greep Salsa bij haar hand ''Jij blijft hier''

''Nee Nathan ik vraag Marlène om op te passen"

De jongen knikte en pakte wat bundels kruiden in zijn bek.

''Alex bewaakt de west kant via daar kunnen we naar buiten"

Naomi glimlachte ''Laten we gaan!''

Salsa knikte.