Jason staarde naar het vreemde wezen te zien in de waterplas.
Voorzichtig hief hij een poot op.
In zijn hoofd klonk de stem van zijn broer ''Ik ben trots op je broertje wees snel er is niet veel tijd''
De zwarte wolf keek Naomi aan die terug glimlachte.
Inmiddels was Tom ook in zijn wolven vorm.
Onze bagage hadden we op onze rug.
Tom knikte naar Jason ''Goed gedaan jongen''
De zwarte wolf lachte trots naar zijn oom.
Het groepje bestond nu uit drie wolven.
Een witte wolvin genaamd Naomi
Een bruine wolf genaamd Tom
Een zwarte wolf genaamd Jason
Naomi zal hen naar het eind van het bos brengen tot dat ze sneeuw tegen komen.
Tom en Jason gaan de weg om Yvonne de moeder van Jason te vinden vervolgen.
Ze hebben antwoorden nodig waarom had yvonne nooit verteld aan haar mede mensen dat Jason ook haar zoon was.
Samen sprinte de drie weg Jason wankelde er achter aan.
Maar door de woorden van zijn broer bleef hij rennen.
Hij negeerde de pijn die veroorzaakt werd door zijn stijve wolven botten.
''Hier doorheen!'' Naomi sprinte door een grot waar een licht laagje water in stond.
Tom rennde haar achteraan zo deed Jason.
''Ze leidt ons net als een alpha!'' fluisterde Tom naar Jason
Jason stak zijn tong uit ''Ze is er beter in dan jou'' plaagde hij
De oude wolf snoof geiriteerd ''niet aardig''
Naomi volgde het hele gesprek en lachte zachtjes.
Ze sprong over vanalles en nam scherpe bochtjes.
De wind de die wolven achterlieten zaten geuren van hen in.
Opeens klinkt er een gegrom en geblaf dieper het bos in.
Jason spitste zijn oren ''ze hebben ons opgemerkt!''
''Ugh ik was de windstand helemaal vergeten door blijven rennen!''
De wolven roedel waar naomi behoort in te zitten jaagden nu op het kleine groepje zwerfers
''Blijf staan! Indringers!'' Gromde een wolf die dichterbij kwam
Hij greep naar tom die vervolgens hard van zich af beet.
De wolf viel op de grond en keek ze verbaast na ''Naomi? Helpt de vijand?'' hij hield zijn kop scheef
Rex greep hem in zijn nek ''NAOMI IS BIJ DAT TUIG?!'' zijn stem klonk woedend
De wolf piepte ''Het spijt me het spijt me ik kan er niks aan doen''
De Alfa bekeek de wolf goed en let hem los.
''HIEF JE HOOFD OMHOOG NU!''
De wolf deed bang wat zijn leider hem beveelt.
Rex greep in zijn nek en beet het door.
Een verbaasde schrik gleed door de wolven groep.
''NOU WAAR WACHTEN JULLIE OP GRIJP ZE!''
De wolven rende verder terwijl ze achten aan hun pas gedode vriend.
De geur van bloed drong in Naomi,s neus ze zuchte zachtjes als ze de gedachte binnen kreeg.
De grond onder haar poten voelden kouder aan ''We zijn er bijna!"
Tom knikte en versnelde zijn pas.
Jason hijgde en was moe maar slaagde erin om ook zijn pas wat sneller te krijgen.
Ze voelden de zachten sneeuw onder hun poten.
De drie wolven stopten en keken elkaar treurig aan
''Dank je wel Naomi voor alles!'' Zei Tom blij
Jason keek haar vrolijk aan ''Ja haha ik had nooit gedacht dat ik je no zou mogen nadat je me schouders open reed'' Hij lachte
Naomi knikte zielig en keek hen sip aan ''Zien.. umm.. we elkaar uit weer?'' vroeg ze ontzeker
''Nadat ik mijn broer heb gevonden en we allemaal veilig zijn weet ik zeker dat ik je kom opzoeken!''
De witte wolvin kreeg een kleine glimlach on haar wolven gezicht
Tom lachte en transformeerde terug naar mens '' Jason we moeten gaan ze zullen ons vinden''
Jason knikte en dacht om weer mens te worden gelukkig werkte het
Hij zwaaide naar de wolvin als Tom hem hielp met lopen ze benen waren erg slap geworden.
''Ik kom snel langs!!'' riep hij zijn wolven vriendin na
Sipjes gaf ze hem een wolven huil terug met een boodschap ''Ik wacht op je''
Wolven kwamen uit het bos gestormd als Jason en Tom net uit het zicht waren.
Naomi was in de sneeuw gaan liggen wat tranen rolden over haar witte vacht.
JE LEEST
Jason de wolven jongen
FantasyIn dit verhaal volg je Jason die het leven als een bovennatuurlijke leidt. hij ontdekt zijn krachten als wolf en meer. Volg hem met zijn zoektocht naar de waarheid
