hoofdstuk 4~ rust zacht mijn vriend

61 4 1
                                    

De jongens zaten nu al bijna een uur in de auto.

Het was erg gezellig ze reden omste beurten alleen Jason mocht niet rijden.

Het regende zachtjes en het was stil buiten.

De volgens floten niet alsof alles dood was.

Silas keek naar buiten en mompelde ''Wat is hier gebeurt?''

Een stuk bos was helemaal weggebrand.

Tom die achter het stuur zat keek naar buiten en haalde zijn schouders op ''ik ben hier lang niet meer geweest''

Jason keek ook naar buiten en dan naar Roelof die zenuwachtig met zijn vingers zat te spelen.'

''Is er iets?'' vroeg hij tenslotte''

Roelof keek hem aan ''Cheyenne ik kan haar voelen ik bedoel ze is de enige die de zelfde magie as mij heeft''

Jason glimlachte ''Dan moeten we haar zoeken!''

Tom zette de auto aan de kant ''weet je het zeker Roelof ik bedoel ze is nu al 5 jaar zoek..''

Roelof rennde bijna uit de auto en keek om zich heen.

''Het umm lijkt niet zo veilig'' mompelde Jason een beetje bang

Voorzichtig stapte hij uit de auto op zijn wankelde benen .

''zou ze hier moeten zijn?''

Opeens schreeuwt Roelof zijn dochters naam.

Geen een vogel vliegt weg omdat ze er niet zijn.

Een gekraak in de bosjes klinkt jason schuift nervous naar achteren.

Tom staat klaar om aan te vallen

Roelof laat een vlammetje op zijn hand spelen

Silas kijkt rustig rond zonder iets te doen.

Opeens klinkt er een jonge stem ''Jaren lang jaren lang ben je me niet komen zoeken''

''en nu durf je zomaar hier te komen?! Dacht je dat ik het vergeten was?!''

Een jonge vrouw stapt uit de struiken en staart naar Roelof haar haar staat lichtelijk in de brand.

Daar in tegen staan haar beiden handen in vuur en vlam

Boos is ze dat kan je zo zien maar waarom?

Jason kijkt de twee aan

''Cheyenne... wat ben je mooi geworden je lijkt op je...'' Roelof wordt vals onderbreken door Cheyenne ''ik zou nooit op mama lijken! Mama was slim om je te verlaten en ik was dom ik heb mijn hele leven door je laten te verknallen!'' de vrouw schreeuwt

Roelof kijkt naar beneden het vlammetje in zijn hand dooft ''ik ik heb spijt cheyenne alsjeblieft vergeef me'

Cheyenne kijkt naar Tom en Slas daarna glijden haar ogen op Jason.

''je hebt vrienden? Of gebruik je die ook net zo als mam!''

''IK GAF WEL OM HAAR!"' schreeuwt roelof huilend terug

''waarom pleegde de dan zelfmoord met een tekstje ik kan niet meer veder met je Roelog?!''

Roelof keek zijn dochter angstig aan ''Cheyenne..''

''HET IS VOORBIJ!!"'

De vrouw maakt een vuurbal in haar handen Tom gromt naar de vrouw en transformeert ''Laat het los!"

Cheyenne grijst naar de wolf ''dom dom dom wolfje'' ze lacht en vuurt de bal af naar Tom

Hij piept hard en valt op de grond ''Oom!!'' schreeuwt Jaosn en rent naa hem toe beschermend staat hij voor hem

Cheyenne lacht vals en rent langs Silas naar Roelof die nog steeds gebogen staat

SIlas probeert haar vast te pakken maar haar hitte verbrand zijn handen.

Roelof kijtt op en ziet een vuist van vuur op hem afkomen ''het spijt me...'

Hij vond dat hij het verdiende en blokte de vuist niet

''STERF JE WAS NOOIT EEN VADER VOOR ME EN NU OOK NIET STERF!!''

Cheyenne schreeuwt als haar vuist zijn gezicht raakt

De oude man valt op de grond en knalt tegen de boom aan

Hij heeft brandwonden overal ''je bent zo sterk geworden'' zegt hij gelukkig als zijn ogen sluiten voor altijd

'roelof!!!'' Schreeuwt Tom en rent naar De vrouw hij bijt in haar arm Silas pakt haar bij haar nek hij probeert het om te draaien

Jason kijkt hulpeloos toe zijn botten zijn te zwak en zijn benen werken niet mee

Cheyenne lacht vals en gaat op in rook ze verschijnt achter tom en klapt hem tegen een boom

Silas probeert haar te pakken maar ze is te snel

De vrouw lacht en verdwijnt in rook ze blijft weg dit keer.

Tom kreunde en probeert op te staan hij transformeert terug en de brandwonden op zijn lichaaam kon je zijn.

Silas was intussen naar roelof gewankeld en ging bij hem neer zitten.

''je was een broer voor me'' voorzichtig hief hij het hoofd van de man op

Tom kroop naar hen toe en huilde zacht

Jason had tranen in zijn ogen en keek angstig om zich heen

''tom....Silas... misschien moeten we... ''

Tom keek op en silas zag het ook een enorme watergolf kwam op hen af

Silas ondersteunde tom en samen wankelde ze naar de auto

Ze raceden voor de golf uit hij was niet hoog en stopte zomaar toen ze het eind van het bos bereikte

silas scheurde veder terwijl zijn tranen niet wouden stoppen

Jason wees naar buiten ''Daar kunnen we overnachten''

Silas parkeerde de auto bij een oude hut en samen liepen ze naar binnnen

Jason liet zich op een hooibaal vallen hetzelfde deden tom en Silas

De nacht kwam snel en snel vielen Tom zowel Jason in slaap

Alleen Silas de niet kon slapen staarde naar de sterren

Hij keek naar zijn vrienden en schudde zijn hoofd

Er klonk een auto motor en wielen reden bij de schuur weg

Oom en neefje bleven achter alleen in de schuur


Jason de wolven jongenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu