Jason de wolven jongen

Hoofdstuk 16 ~ Naomi valt aan

Wilma stond op, Ze rekte zich moeilijk uit.

''Bassin, We zijn gereed om te gaan''

Ze waren wezen slapen onder een brug.

Xavier had hen erop uit gestuurd om de wolven te zoeken waar Cheyenne het over had.

Die meid had een toontje te hoog gezongen.

Ppft alsof zij een bovennatuurlijke zouden helpen.

Wilma duwde het meisje aan de kant ''Ja, Ja laten we gaan''

Ze plofte in haar zadel van het zwarte paard.

Het meisje rende naar haar eigen ''Kom allemaal we gaan!''

Moeizaam stonden de 5 leden op en klommen op hun paarden.

Wilma galoppeerde aan in een snelle galop.

''Ugh dat laatste biertje had ik niet moeten hebben'' zuchtte ze diep

''Nienke heb jij de pijlen?'' Het meisje knikte gehoorzaam.

Wilma grijnsde ''Goed''

Silas ogen lagen gericht op de natte weg.

Het miezerde nu alleen nog maar.

Bella en Hidde keken naar buiten, hopend iets te spotten.

Silas stopte de auto in het dorp ''We moeten het huis vinden''

Hidde fronste ''Ja waar?''

Bella lachte en aaide haar vader over zijn hoofd ''Ja?''

''Kijk in elke zijsteeg, gebruik die wolven stank!'' Hij schreeuwde bijna.

Bella knikte ''Oke pa, Ik zie jullie!''

Ze rende een richting op, zowel deed Hidde

Silas bleef achter. ''Elke zijsteeg..'' Hij keek om zich heen en sloeg het eerste steegje in

Zonder succes.

Ondertussen in hetzelfde dorp opende Salsa haar ogen.

De kinderen sliepen nog.

Nathan lag dicht tegen Naomi aan.

''Mijn kinderen'' Salsa glimlachte lief ze gaf hen beiden een zoen.

''Ik ga op zoek naar eten, er moet hier ergens wel een supermarkt geweest zijn''

Ze schreef een briefje met dat ze even weg was.

Paar minuten later opende Nathan zijn ogen.

Hij lees het briefje en hield zijn schouders op, zachtjes maakte hij Naomi wakker.

''Hey, goedemorgen'' hij schudde haar zachtjes heen en weer.

Naomi kon alleen een mopper uitbrengen ''Mhm, ik wil slapen''

Nathan lachte zachtjes ''We moeten opstaan en die sleutel vinden''

Nu opende Naomi haar ogen ''Waarom is het zo koud'' Ze sloeg de deken weer om haar heen.

''haha, Jij trapte gister het raam in'' Nathan lachte

Naomi grijsde alsof ze het niet grappig vond.

Moeilijk stond ze op 'waar is Salsa?''

''Eten zoeken'' Antwoordde Nathan die een verhuisdoos opende.

Naomi deed zijn voorbeeld na ''Pfft zo stoffig!''

Nathan knikte ''Zeker''

Een nies vulde de ruimte.

''Je liet me schrikken idioot!'' schreeuwde Naomi naar Nathan.

Nathan lachte ''Sorry hoor''

Naomi opende een doos ''Kijk!''

Ze tilde een doosje op, in het doosje zaten 5 sleutels

In de deksel stond ''Ons geluk''

Naomi veegde de stof van de deksel.

Nathan hurkte achter haar neer ''Zijn dat ze?''

Ze hief haar schouders op.

Toen hoorden ze geluid bij de voor deur.

Naomi slikte en keek Nathan aan.

Hij stond op en liep via de muur naar de deur.

Een vrolijk gefluit kwam binnen.

''Mam! Zeg als je eraan komt''

Salsa hield een mandje omhoog ''Ik ben bij de bakker geweest, Het brood is nog in goede staat''

Naomi likte har lippen ''Jummie! Ik kan eten als een wolf!''

''Tuurlijk'' lachte Nathan

Salsa,s ogen gleden door naar het kistje ''Mag ik het eens zien?''

Naomi gaf ze door aan Salsa ''Zijn dat de sleutels?''

''Ja!'' Salsa glimlachte in ongeloof

Nathan knakte zijn vingers ''Mooi!, laten we het brood onderweg eten''

''Maar het miezert nog steeds'' Zei Salsa

''Laten we gewoon nu eten'' Naomi pakte een broodje en stoptte het in haar mond ''Jamie!''

Nathan en Salsa deden haar voorbeeld na

Een kwartier later liepen ze over de straten.

Salsa keek onrustig rond terwijl Naomi en Nathan zochten naar de bibliotheek.

''Naomi?'' Vroeg salsa uiteindelijk

Naomi keek op en keek haar aan ''Ja?''

Nathan stond nu ook stil.

Hun oren gespitst ''Horen jullie dat?''

''Stemmen?'' fluisterde Naomi

Salsa versnelde haar pas ''Daarheen!''

Nathan rende haar achterna.

Naomi bleef staan ''Die geur?''

''Naomi, kom!''

''Die geur salsa dat is Tom en waar tom is is Jason!'' zij ze blij

Nathan hield haar bij haar schouder vast ''Hij is hier niet''

Naomi rukte zich los.

Ze transformeerde haarzelf

''Naomi! Kom terug!''

Maar ze rennde weg.

De jonge wolvin rennde over de natte straten bij een hoek remde ze hard af.

Voorzichtig transformeerde ze weer terug.

Ze liet haar handen glijden over de muren.

Tot bij de hoek van de muur.

Achter deze muur was hij.

Ze rook hem het moest hem zijn!

Ze sprong achter de muur weg maar keek recht in de ogen van een man.

Oud gele ogen keken haar aan, ze stopten niet met staren.

Naomi stammelde ''wie.. wie ben jij!''

De man fronste en zette een stap bij haar weg ''Mijn naam is Silas, en jij meisje?''

Naomi schudde haar hoofd ''Waar is Jason! Waar is Tom!''

De man keek om zich heen ''Wie ben jij?''

Naomi ontblote haar tanden, scherpe hoektanden kwamen tevoorschijn ''Waar zijn ze!''

Silas fronste weer en zette een stap naar voren ''Gaat je niks aan!''

Naomi gromde en transformeerde ze rende naar hem toe.

Klaar om zijn ogen uit te krassen