Hoofdstuk 8

2.9K 196 29
                                    

Opgedragen aan de fantastische ChocolaatjeXx voor de mooie cover die ze voor me heeft gemaakt! Bedankt! (Cover is te vinden in media)

*****

"O mijn god Thomas,"kreunde ik beschaamd uit toen hij voor me stond, zijn kleren doordrenkt van de rode verf en zijn gezicht roodgloeiend, alleen kwam dat niet door de verf. "Hoe kan je in godsnaam een hele pot verf over je laten vallen?"

Thomas haalde beschaamd zijn schouders op. Hij leek zelf verward en radeloos terwijl hij voorzichtig een hand door zijn doordrenkte haren haalde. "Het ene moment overhandigde ik je die emmer en het andere moment was ik compleet doordrenkt." 

Ik zuchtte en ging dan voorzichtig van de ladder af, waarop ik stond om te schilderen. "Wat ben je toch een eersteklas sukkel,"mopperde ik. Thomas bleek mijn opmerking niet te hebben gehoord of anders koos hij er wijselijk voor om mijn opmerking te negeren.

Ik rilde en wierp een blik op Thomas terwijl ik mijn verfborstel op het karton dat op de grond lag wierp. "Ik begrijp nog steeds niet waarom je moeder haar deur rood wilt schilderen," zei ik terwijl ik vol afschuw naar de kleur keek. Het is niet zo dat ik het compleet lelijk vind, want het heeft wel iets schattigs zo'n rode deur, maar ik heb nooit zoveel van de rode kleur gehouden.

"Ze las ergens in een tijdschrift dat rode deuren volgend jaar hip zouden zijn," beantwoorde Thomas mijn vraag. Hij schudde een beetje waardoor het druppeltjes rode verf regende. Snel zette ik een stap naar achter. 

"Echt? Dat is zo raar."

Hij maakte een instemmend geluidje. Zijn kleren drupten toen hij al waggelend naar de deurknop greep. "Ah ah,"suste ik terwijl ik zijn arm vastgreep. "Wat denk jij dat je aan het doen bent?"

Thomas wierp me een vreemde blik. "Me omkleden? Wat anders?"

"En heel spoor rode verf achterlaten, waardoor het lijkt alsof er een lijk door jullie huis is gesleept? Ik dacht het niet."

"Nou wat wil je dan dat ik doe? Ik kan moeilijk me hier uitkleden?"

Ik kruiste mijn armen en rees één wenkbrauw op. Thomas gaapte me stomverbaasd aan. 

"Amanda! Ik ga niet strippen, ik sta hier op een verdomse stoep! Dat is ook nog eens illegaal,"siste hij naar me toe alsof de politie om de hoek elk moment zou komen rijden om hem in de boeien te slaan. Ik giechelde en sloeg een hand voor mijn mond toen hij me een kwade blik toewierp. Maar dat hield me niet tegen om in mijn hand verder te blijven lachen. 

"Wel technisch gezien sta je niet op de stoep, maar in je eigen voortuin. Privé domein. Niet illegaal," legde ik simpel uit. Ik wou er nog aan toevoegen dat de hoge hagen die in Thomas' voortuin stonden ons afschermden voor ongewenste, nieuwsgierige ogen maar kwam tot de conclusie dat hij dat maar eens zelf moest weten. Het was uiteindelijk zijn tuin en niet de mijne.

 Ik draaide mijn rug naar Thomas toe om de verfborstel weer op te pakken, met de bedoeling om de laatste kleine stukjes nog af te werken toen ik opmerkte dat de tweede, reserve pot rode verf verdwenen was.

"Hé Thomas, weet jij misschien waar die tweede pot is?" vroeg ik fronsend terwijl ik me terug omdraaide naar hem. Daar werd ik meteen met het beeld van hem met de rode pot verf in zijn handen geconfronteerd. Ik had meteen door wat hij van plan was. Onschuldig, bijna smekend stak ik beide handen in de lucht en zei, "Ho ho, rustig aan met die pot.. Zet die nu maar rustig weer-"

Ik kon mijn zin niet afmaken want Thomas wierp al heel de hele inhoud van de pot in mijn richting. Zo goed en kwaad als het kon wou ik de koude verf ontwijken, maar eindigde toch met heel de verf over me heen. Ik haalde sidderend een diepe teug adem als de koude van de verf in mijn kleren trok. Ik wierp een blik op mezelf neer en zag dat net zoals Thomas, ook ik helemaal bedekt was met de rode verf. 

Love Teacher Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu