What's your Story?

Goodbye Hello

I don't know how to start, or where to start? Actually I didn't know what to say anymore... paano ko ba sisimulan kong hindi ko alam ang simula?

It's been a month since you left, no I mean 3months since you left and still may mga kanya kanya parin kaming hang ups especially me.

Sobrang hirap, hindi ko alam na ganito pala kahirap. First time kong maranasan na yung taong gusto ko sobrang layo sakin. Di ako sanay...

Pero at the end kahit naman anong tutol ng isip ko wala pa rin naman akong magagawa kase nandyan ka na at nandito naman ako.

The only thing na kailangan kong gawin ay iaccept ang situation.

Yun naman talaga eh, tanggapin mo para makamoved on sa mga iilang bagay (di kasama ang pagmomove on sa nararamdaman ko) tanggapin mo kase gusto mo.

At first, palagi kong sinasabi sa sarili ko "kaya ko 'to" "mabilis lang naman ang panahon" "bukas makalawa nandyan na siya ulit" but i was wrong.. kase hindi ko inaasahan na mapanghihinaan ako ng loob.

Nagsimula na akong magoverthink, sobrang dami kong iniisip kahit hindi naman dapat. Muntik pa nga akong madepress buti na lang inaliw ko ang sarili ko sa ibang bagay.

Basa lang ako ng basa ng libro, church lang ako ng church. Everyday i was praying that someday... itong nararamdaman kong takot, kaba, pagkaduwag ay 'di matuloy at kung matuloy man ay mahandle ko ng maayos.

Kase gusto ko ako pa rin yung yung nakilala mo bago ka umalis, ako parin yung hinahangaan mo, ako parin yung isa sa mga taong matatakbuhan mo.

Na sa pagbabalik mo, im still the same girl that you fell in love with. That i'm the girl that you'll be waiting and the girl you want to be with.

For now, for us this is goodbye.
But i believe someday we're gonna say hello again..