Chapter 12 : May Nahimatay!

359 14 2
                                    

Sharlene's POV

Mag isa lang ako kanina, nang may narinig ako na foot steps papalapit sa akin.

"Hi Sharlene, ako nga pala si Jairus Aquino." Pakilala niya sa sarili niya.

Inalok niya ang kamay niya, na siya ko namang tinanggap.

"Siguro nga alam mo na yung pangalan ko, kasi binanggit mo na eh." Mabait ko'ng sabi.

Natawa naman kami'ng dalawa.

"Nakaka-istorbo ba ako sa'yo? Sorry ah, nag babaka-sakali lang naman ako, baka kasi puwede tayo'ng maging mag kaibigan." Sabi niya.

"Okay lang naman, hindi ka naman nakaka-istorbo. At tsaka, puwede'ng puwede naman tayo'ng maging mag kaibigan, wala namang problema." Sabi ko.

"Ah salamat. Akala ko kasi, nag se-senti ka. Ayaw ko rin ma-istorbo pag ganun, hehe." Sabi niya.

Napa-tawa na naman ulit kami.

"Oh, siya nga pala, may gagawin ka ba sa friday?" Tanong niya.

"Wala naman, bakit?" Sagot ko.

"Birthday kasi nang bestfriend ko sa araw na yun, baka sakali'ng gusto niyo makapunta, kahit mag sama ka pa nang kaibigan okay lang. I'm sure, it'll be fun. Sana, maka-punta ka, or kayo." Sabi ni Jairus.

Binasa ko ang invitation.

"So, is it a yes?" Tanong niya ulit.

"Syempre maaasahan mo kami dyan, pero kailangan ko pa kasi'ng mag paalam sa boyfriend ko, pero, ku-kumbinsihin ko talaga siya. Kaya lang, pag ayaw niya talaga, sorry na lang ah. Medyo malayo rin kasi, pero keri na yan, holiday naman sa wedenesday." Sabi ko.

"Ah oo, okay lang, I understand. Pero kung gusto nang mga kaibigan mo, at puwede sila, eh 'di papuntahin mo na lang sila." Sabi niya.

I suddenly wanted to vomit.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at dumeretso na sa toilet.

At napa suka na nga ako.

"Are you feeling okay?" Tanong nang isa'ng tao sa likod ko.

Ay sinundan pala ako ni Jairus.

"Oo naman." Sabi ko.

Bigla bigla nala'ng nanlabo ang paningin ko.

"Sure ka ba?" Tanong nya.

"I'm sur-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko.

Nag blank out na ang paningin ko!

Gwen's POV

Asaan na ba si Angel, nawawala kasi si Shar.

"Huy gwen, gwen!" Tawag sa akin ni Clarissa.

Tsismosa sa school namin.

"Oh ano, alam mo, kung wala'ng ka-kwenta kwenta ang tsismis mo, 'di ko na kailangan, may kailangan pa po ako'ng gawin. Wala ako'ng time okay." Mataray na sabi ko.

"No, hindi yun, si Shar, nasa clinic daw, nahimatay." Sabi nya.

I literally jaw dropped when i heard what she said.

"Huh? Joke lang yun diba? Aba Clarissa, 'di maganda'ng biro yun." Sabi ko.

"Mukha ba akong nagbibiro?" Sarcastic na tanong niya.

"Oo, ang kapal kasi nang make up mo, kaya nag mu-mukha ka'ng clown!" Sabi ko.

"Hay nako, kung ayaw mo'ng maniwala, eh di 'wag." Paalis na sana siya kaya naman pinigilan ko siya.

"Nasaan na siya?" Tanong ko kay Clarrissa.

"Alangan naman na nasa ilong ko, syempre nasa clinic, kasasabi ko nga lang diba?" Pamimilosopo nito.

Kaya naman tumakbo na ako!

Nakita ko si ate France kaya naman tinawag ko siya.

"Ate France, si Shar, nasa clinic, nahimatay." Sabi ko.

"Ano?! Oh sya, halika na, at pumunta na tayo sa clinic." Sabi niya na nagpa-panic na rin.

Tumakbo na naman ako papunta sa clinic.

Nang maka-pasok kami ay tinanong agad ni ate France ang nurse, ako naman dumeretso na sa tabi ni Shar.

"Oh, ate'ng nurse, ano po ang nangyari sa kanya." Tanong ni ate France.

"Ahm, hindi pa lumalabas ang results eh, but I think, pagod lang yan, nga pala, andun pa sa c.r. si mr. Aquino, yung nagdala kay ms. San Pedro." Sabi ni ate'ng nurse.

"Oh, nahimatay raw si Shar." Bigla na lang sabi ni Angel na kararating lang.

"Oo eh, sabi ni ate'ng nurse, baka pagod lang daw, kaya 'wag ka na'ng mag alala." Sabi ko.

"Is she okay?" Tanong ni Chona.

"Ah oo, I mean, sana, okay lang talaga siya." Sagot ko.

Lumapit na naman sila'ng apat kay Shar, kasama kasi nila si Trisha at si Zaijian kaya apat sila.

"Gising na beh! Huy, pinag-aalala mo naman kami." Sabi ni Trisha kay Shar.

Alangan naman sa akin niya sabihin yan eh no?

"Talaga? Pinag alala ko pala kayo? Haha sorry! Napagod lang." Sabi ni Shar.

| LATER AT NIGHT |

"I miss you so much." Sabi ko sa larawan ni Nash, na hawak hawak ko.

"Ang guwapo mo naman, kailan kaya kiya makikita ulit? Sana, umuwi ka dito." Dagdag ko.

"Ako kaya, nami-miss mo?" Tanong ko sa sarili ko.

" Wag ka'ng magkaka-mali nang sagot, patay ka sa akin!" Pananakot ko sa larawang hindi naman naririnig.

Bigla naman nag ring yung phone ko.

[ "I miss you." ] Bungad sa akin nang isang boses.

"Oh my god, hinintay ko buo'ng araw ang tawag mo. Miss na rin kita, sobra sobra." Sabi ko sa kaniya.

[ "Nakaka-kain ka ba diyan nang mabuti?" ] Tanong ni Nash.

"Oo naman, eh ikaw, 'wag mo'ng sabihin sa akin na napapa-lipas gutom ka dahil sa studies, susugurin kita diyan para lang subuan ka!" Sermon ko sa kaniya.

[ "Opo Shar, ay, siya nga pala, may ipapa-alam nga pala ako sa'yo." Sabi niya.

"Ano yun?" Tanong ko kay Nash.

[ "Puwede ba ako'ng lumabas sa miyerkules, may handaan kasi." ] Paalam niya sa akin.

"Oo naman, pero asawa ah, 'wag masiyado'ng iinom, baka madisgrasiya kasi sa pag uwi eh." Bilin ko.

[ "Opo, promise." ] Pangako niya sa akin.

"Ay, so, pareho pala ta'yo, may saluhan rin kasi ako'ng pupuntahan sa miyerkules, I mean, pupunta ako, kung papayag ka." Paalam ko naman sa kaniya.

[ "Mag isa ka lang ba dun, kung mag isa ka lang, hindi, pero kung kasama mo naman sina Angel, at sina Joaquin, payag ako siyempre, basta, 'wag ka rin masyado'ng iinom. Or better yet, 'wag ka na'ng uminom at all, para naman sa'yo yun eh." ] Sabi niya.

"Opo, promise ko rin." Sabi ko naman sa kaniya.

All Rights Reserved

Ako Nalang Ulit Shar? A.N.S Book2 (JaiLeNash) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon