"Γιώργοο σήκω επιτέλους" πω γαμώτο πάλι σχολείο. Ναι από ότι καταλάβατε δεν τα πάω καλά με το σχολείο.
Σηκώθηκα, ετοιμάστηκα και κατέβηκα για πρωινό.
Η μάνα μου ήταν ήδη εκεί.
"Καλημέρα αγάπη μου"
Αχ πόσο μισώ τα 'αγάπη μου' 'μωρό μου' δεν λέγεται.
"Μεραα" της απάντησα ξερά και έφυγα για το σχολείο.
Μπαίνοντας στο προαύλιο είδα την παρέα μου να κάθεται στο γνωστό παγκάκι κάτω από το δέντρο. Ήταν όλοι εκεί. Όταν με είδε η Δανάη έτρεξε και έπεσε πάνω μου. Θεέ μου πόσο με εκνευρίζει αυτό το κορίτσι.
"Γειά σου μωρό μου". Γαμώ να το πάλι. "Γειά". "Μετά θα λείπουν οι γονείς μου θα περάσεις;"με κοίταξε με ένα γλυκό ύφος που μισώ. Κάθε μέρα τα ίδια. "Εμμ, έχω προπόνηση" της είπα και συνέχισα να περπατάω.
Όταν έφτασα στην παρέα ο Δημήτρης με πήρε πιο κει, λογικά να μου μιλήσει. Ο Δημήτρης είναι ο κολλητός μου. Νταξει ωραίο παιδί είναι δεν λέω. "Γιατί ρε μαλάκα την αποφεύγεις την Δανάη; Είναι και γαμώ τις γκόμενες "
"Εε ρε πούστη δε γουστάρω. Είναι γκρινιάρα όπως όλες τους. Δεν αξίζει καμία ρε." Του είπα θυμωμένος. "Καλά ρε φίλε τι να σου πω.. Πάντως δείχνει να ενδιαφέρεται." Δεν έδωσα σημασία και έφυγα. "Καλημέρα " είπα στη παρέα και τότε χτύπησε το κουδούνι για μέσα. Γαμώτο άλλη μια βαρετή μέρα ξεκινάει..
Γειά σας! Αυτή είναι η νέα μας ιστορία. Τη γράφουμε δύο άτομα. Soo.. δείξτε επιείκεια!
Ελπίζουμε να σας αρέσει. Επίσης γράφουμε από την πλευρά Γιώργου!
Αα! Γράψτε σχόλια από κάτω.. σας άρεσε ή όχι; να την συνεχίσουμε;;
~ΚΜ.
YOU ARE READING
Από άγνωστοι, γνωστοί.
Teen FictionΟ Γιώργος και η Ιωάννα. Δύο παιδιά στο ίδιο σχολείο με άλλες παρέες και ενδιαφέροντα αποφασίζουν τυχαία να συμμετέχουν στο ίδιο θεατρικό. Τι θα γίνει όταν θα γνωριστουν; Συμπαθιούνται ή θα μείνουν για πάντα δυο ξένοι;
